Η αντιγραφή απαγορεύεται
Γράφει η Αγγελική Αναγνώστου
Όποιος αναγνώστης ενδιαφέρεται γι’ αυτό το θέμα, θα πρέπει να διαβάσει αυτό το άρθρο μέχρι το τέλος του. Ενδεχομένως να πρέπει να το ξαναδιαβάσει γι’ ακόμη μια φορά…
Η ηχητική παρουσίαση του κατωτέρω άρθρου
Θάνατος και μεταθανάτια πορεία της Ψυχής…
«Τι γίνεται μετά τη ζωή στην ύλη;»
Ένα αγωνιώδες ερώτημα, που συνήθως οι άνθρωποι θάβουν βαθιά μέσα τους, επειδή απλά δεν γνωρίζουν ή φοβούνται την απάντηση. Και η ανησυχία κρυφοβόσκει μέσα σε κάθε ανθρώπινη ύπαρξη για το μεγάλο μυστήριο της μεταθανάτιας περιπέτειας!
Η πιο εύκολη και βολική απάντηση, είναι πως με τον θάνατο, τα πάντα χάνονται.
…Όμως δεν είναι έτσι…
Μια ακόμη πιο βολική άποψη, είναι η ονειρικά γαλήνια διαμονή της ψυχής στις μεταθανάτιες περιοχές τους σύμπαντος.
…Όμως ούτε έτσι είναι …
Όταν όμως η ψυχή αισθάνεται φόβο για τον θάνατο, ΞΕΡΕΙ πολύ καλά γιατί φοβάται, άσχετα αν αυτή την πληροφορία δεν την κοινοποιεί στον υλικό εγκέφαλο του φθαρτού φορέα της.
Το ζήτημα είναι τέτοιο, που μπορεί να μας παρασύρει σε κάποια σημεία να πλατειάσουμε … όμως για κάποιες βασικές πληροφορίες, δεν θα μπορέσουμε να το αποφύγουμε, διαφορετικά δεν θα μπορούμε να έχουμε μια γενικότερη και πιο πλήρη εικόνα για το θέμα αυτό.
Πρέπει λοιπόν να ξεκινήσουμε με κάποιες βασικές πληροφορίες που στη συνέχεια θα τις ενώσουμε, ώστε να καταλήξουμε στη Λύση/Κλειδί για την πιο ασφαλή πορεία της Ψυχής προς τη Λύτρωση, από τον κόσμο του Μάτριξ ή την Σαμσάρα ―όπως την αποκαλούν οι Ανατολικές θρησκείες.
1) Το πολυδιάστατο σύμπαν μας ―όχι μόνο το ορατό του τμήμα― στο ανώτερο ενεργειακό του επίπεδο, περιβάλλεται από μια απίστευτα ισχυρή περιστρεφόμενη ενέργεια, που βρίσκεται σε συνεχή και αδιάληπτη ροή.
Οποιαδήποτε ύπαρξη πλησιάσει σ’ αυτή την περιστρεφόμενη δύναμη, είναι αδύνατον να την διαπεράσει, και κυριολεκτικά εκσφενδονίζεται πίσω με πολύ μεγάλη δύναμη.
Αυτή η δύναμη ―σαν τα κάγκελα της φυλακής― κρατάει όμηρο κάθε ύπαρξη μέσα ΣΕ ΟΛΑ τα ενεργειακά πεδία αυτού του κόσμου, μέχρι και στον δεύτερο εικονικό παράδεισο (Νιρβάνα).
Οι Ψυχές των όντων μπορούν να περιφέρονται μέσα στα ενεργειακά πεδία που περιβάλλονται από αυτή την δύναμη, όμως έξω από αυτήν, είναι σχεδόν αδύνατον σε κάποια ψυχή να περάσει.
Αυτή την περιστρεφόμενη δύναμη/όριο, την συναντάμε σε κάποια κείμενα:
«Και κατά ανατολάς του παραδείσου της Εδέμ, έθεσε τα Χερουβείμ, και την ρομφαίαν την φλογίνην την περιστρεφομένην, δια να φυλάττωσι την οδόν του δένδρου της ζωής.
[ΓΕΝΕΣΙΣ ΚΕΦ. Γ:24]»
Έθεσε λοιπόν ο άρχων του κόσμου τούτου ―που αποκαλείται “θεός”― την περιστρεφόμενη αυτή δύναμη, σαν έναν κλοιό, να αποκλείει την διέλευση του πνευματικού ανθρώπου προς το δένδρο της Αληθινής Ζωής, φυλακίζοντάς τον μέσα στο σύμπαν της φθοράς και του θανάτου, μέσα στο πολυδιάστατο Matrix του.
«Ανυψώθην ούτω, μέχρι του ουρανού, και μετ’ ολίγον έφθασα εις τον τοίχον του, κτισμένον με λίθους εκ κρυστάλλου. Γλώσσαι πυρός κινούμεναι τον περικύκλωναν. Ήρχισα να καταλαμβάνομαι υπό φόβου.
[ΑΠΟΚΡΥΦΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΕΝΩΧ ΚΕΦ. 14 (XIV) §10]»
Αυτή λοιπόν η κατάσταση, είναι ένα πραγματικό εμπόδιο για την ψυχή του ανθρώπου που θα ήθελε να δραπετεύσει από αυτό το σύμπαν/φυλακή του Μάτριξ.
Αυτό το ενεργειακό φλεγόμενο συνεχές στα όρια του αόρατου σύμπαντος, που περικλείει μέσα του το πολυδιάστατο σύμπαν, τους θεούς, τους δαίμονες, τους ανθρώπους και γενικά όλη την ορατή και αόρατη πλάση, στην κοσμογονία των λαών τους Γης, απεικονίστηκε με ένα «αυγό», που αυτό αντιπροσώπευε την καταγωγή του υπέρτατου όντος, του δημιουργού του κόσμου.
Αυτό το συμπαντικό/κοσμικό «αυγό» ανάλογα με την θρησκεία, πήρε και την ανάλογη ονομασία: ως «Αυγό» του Ρα ή Ορφικό «Αυγό» ή «Αυγό» του Βράχμα κoκ.
Σ’ αυτό λοιπόν το φλεγόμενο ενεργειακό συνεχές, στο όριο αυτού του σύμπαντος/αυγού, υπάρχει κάποιο ρήγμα! Υπάρχει ένα Πέρασμα!!!
Αυτό το ρήγμα ωστόσο, είναι πολύ δύσκολο να το εντοπίσει κάποια ψυχή, λαμβανομένων υπόψη, των συνθηκών που επικρατούν στη μεταθανάτια ζωή.
Γι’ αυτό όμως το πρόβλημα, υπάρχει κάποια λύση.
Ας κρατήσουμε λοιπόν αυτή την πληροφορία, σαν ένα κομμάτι του παζλ, ώστε όταν συγκεντρώσουμε και τα υπόλοιπα κομμάτια, να μας συνθέσει την πλήρη εικόνα.
Ας περάσουμε τώρα σε μια άλλη πληροφορία, για τη φύση και τα χαρακτηριστικά της ενέργειας· επειδή ο άνθρωπος εκτός από ύλη, είναι και ενέργεια, αλλά και πνεύμα:
Η επιστήμη των κβάντων μελετά τη δομή των ατομικών και υποατομικών σωματιδίων. Τα ηλεκτρόνια του ατόμου, χαρακτηρίζονται από μια πολύ παράξενη ιδιότητα. Η ενέργειά τους, υπάρχει σε ξεχωριστά κομμάτια ―τα οποία δεν υποδιαιρούνται― σε ποσότητες, που ονομάζονται κβάντα.
Τα κβάντα θεωρούνται η μικρότερη ποσότητα της ενέργειας και διαφορετικά ονομάζονται «πακέτα ενέργειας». Όπως για την ύλη το μικρότερο τμήμα της είναι το άτομο, έτσι για την ενέργεια (πάλι σε ατομικό επίπεδο), είναι το κβάντο.
Αυτό το υποατομικό πεδίο η μεταφυσική το ονομάζει αιθερικό ή πρανικό (πράνα) πεδίο.
Ο άνθρωπος λοιπόν, περιβάλλεται από επτά σώματα, ενεργειακά και πνευματικά· όχι όμως όλα ενεργά σε όλους τους ανθρώπους.
Το σώμα με το οποίο θα ασχοληθούμε τώρα και με το οποίο θα αναζητήσουμε τον δρόμο για την λύτρωση της Ψυχής, είναι το αιθερικό, το αμέσως αραιότερο ενεργειακό σώμα, μετά το φυσικό/πυκνά υλικό.
Το σώμα αυτό, διαθέτει κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που θα βοηθήσουν την ψυχή να κινηθεί ανάλογα στους μεταθανάτιους χώρους.
Αποτελείται από ένα δίκτυο φωτεινών νημάτων ενέργειας, το οποίο σχηματίζει ένα μοντέλο του φυσικού σώματος. Το αιθερικό, θεωρείται το πατρόν βάσει του οποίου δομείται το φυσικό σώμα. Είναι δηλαδή ένα ακριβές δίδυμο αντίγραφο του φυσικού σώματος, από ενέργεια.
Έτσι, όπως υπάρχει μια φυσική καρδιά, υπάρχει και μια αιθερική (ενεργειακή) καρδιά. Όπως υπάρχει ένας φυσικός εγκέφαλος, υπάρχει και ένας αιθερικός (ενεργειακός) εγκέφαλος κοκ.
Αυτό το ενεργειακό (αιθερικό) σώμα, είναι το σώμα με το οποίο περιβάλλεται η ψυχή, τις πρώτες ημέρες μετά τον φυσικό θάνατο.
Το αιθερικό σώμα ―ως δομητής του φυσικού σώματος― διατηρείται μετά το θάνατο, όσες ημέρες διατηρείται ακόμη σε κάποια στοιχειώδη συνοχή, το φυσικό. Όσο το φυσικό σώμα λιώνει, ταυτόχρονα διαλύεται και το αιθερικό πατρόν, μέχρι που μέσα στις 40 ημέρες μετά τον θάνατο θα διαλυθεί εντελώς.
Στο παρελθόν, οι Φαραώ προσπαθούσαν σκοπίμως να διατηρήσουν (μέσω ταρίχευσης) το φυσικό τους σώμα ανέπαφο, με σκοπό να διατηρηθεί για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και το αιθερικό τους σώμα. Το ίδιο συμβαίνει και με τα σώματα κάποιων αγίων, που δεν λιώνουν. Αυτοί οι άγιοι, παραμένουν στο αιθερικό πεδίο ―το πεδίο “αρχιτέκτονα” του υλικού― και μέσω αυτού του πεδίου, έχουν τα «εργαλεία» να επεμβαίνουν στο υλικό, προκαλώντας «θαύματα».
…Παραμένουν όμως ακόμη όμηροι μέσα στο σύμπαν/matrix/φυλακή, αφού μέσα στο σύμπαν/αυγό, εντάσσονται ΟΛΕΣ οι ενεργειακές διαστάσεις!
Όταν με τον θάνατο το φυσικό/υλικό σώμα αποσυντεθεί αρκετά, και ως εκ τούτου (μετά τις 40 ημέρες) το αιθερικό διαλυθεί, η ψυχή μείνει με το ακόμα εσώτερο και ακόμη πιο λεπτοφυές ενεργειακό σώμα, το αστρικό: το σώμα των συναισθημάτων.
Όμως όπως στην υλική ζωή, τα συναισθήματα δεν είχαν λογική, το ίδιο ισχύει και στη μεταθανάτια πορεία της Ψυχής!
Έτσι, αφού διαλυθεί το αιθερικό σώμα —που διαθέτει ακόμη τον αιθερικό εγκέφαλο— η ψυχή μένει περιβεβλημένη με το άνοο συναισθηματικό/αστρικό σώμα. Χάνει τότε κάθε δυνατότητα λογικής, και άγεται και φέρεται από τον χείμαρρο των συναισθημάτων που καλλιέργησε στη διάρκεια της υλικής ζωής της.
Σ’ εκείνη την φάση, εξαφανίζεται πια κάθε δυνατότητα λύτρωσης, και η ψυχή ακολουθεί την «πεπατημένη» μεταθανάτια πορεία κάθε αμύητης ψυχής αυτού του κόσμου.
Ας περάσουμε όμως τώρα και σε μια άλλη πληροφορία, που θα πρέπει να συμπεριλάβουμε στο παζλ των στοιχείων μας:
Τον “χρόνο” σε κβαντικό/ενεργειακό επίπεδο· και κατ’ επέκταση την επίπτωση που έχει ο χρόνος στο αιθερικό/ενεργειακό σώμα!
Ο χρόνος στην πραγματικότητα είναι μια χωρική διάσταση μέσα στο τετραδιάστατο (υλικό) σύμπαν, μαζί με τις άλλες τρεις χωρικές διαστάσεις (μήκος, πλάτος, ύψος). Κάθε μια από αυτές τις διαστάσεις, δηλώνει την θέση του αντικειμένου μέσα στο χώρο. Κάθε φορά που η συνείδησή μας “φωτίζει” μια από τις στατικές εικόνες του χώρου, μας δημιουργεί την ψευδαίσθηση της κίνησης.
Έτσι, αναπηδώντας από το ένα χωρικό καρέ στο άλλο χωρικό καρέ πολλές φορές, δημιουργείται η ψευδαίσθηση του περάσματος του χρόνου. Πρόκειται δηλαδή για μια ασαφή κατάσταση, που η ανθρώπινη συνείδηση αντιλαμβάνεται σαν κίνηση στο χρόνο.
Time is an Illusion (Ο Χρόνος είναι μια ψευδαίσθηση)
Ο χρόνος στην ουσία είναι μια ψευδαίσθηση της ανθρώπινης συνείδησης, και υφίσταται ως ένα αδιαπέραστο φράγμα, μόνο στο πυκνά υλικό πεδίο. Στην πραγματικότητα, “τα ΠΑΝΤΑ συμβαίνουν Εδώ και Τώρα”.
Fred Hoyle: «Τα πάντα υπάρχουν. Ό,τι υπήρξε κάποτε και ό,τι θα υπάρξει στο μέλλον, ενυπάρχει ήδη στο παρόν. Μόνο η συνείδησή μας κάνει το διαχωρισμό και δημιουργεί το αίσθημα της ιστορικής ακολουθίας και αυτό του περάσματος του χρόνου.»
Έχοντας το πυκνά υλικό σώμα μέσα στο τρισδιάστατο χωρικό σύμπαν, η μεταπήδηση στο παρελθόν ή στο μέλλον ―μ’ αυτό το σώμα― είναι σχεδόν αδύνατη.
Σε κβαντικό/ενεργειακό επίπεδο όμως, τα πράγματα γίνονται πιο απλά.
Έτσι, όπως διατυπώνει και η κβαντική θεωρία, σε κβαντικό επίπεδο υπάρχει η δυνατότητα των επάλληλων βυθισμάτων από το παρελθόν στο μέλλον και από το μέλλον στο παρελθόν, σε όλες τις χρονικές στιγμές του (εικονικού/ανύπαρκτου) χρόνου…
Οι φυσικοί Daniel Greenberger (του City University της Νέας Υόρκης) και Karl Svozil (από το Πανεπιστήμιο Τεχνολογίας της Βιέννης στην Αυστρία), έχουν δείξει τα πιο βασικά χαρακτηριστικά της κβαντικής θεωρίας, καταλήγοντας πως η κβαντική θεωρία επιτρέπει το ταξίδι στο χρόνο, διότι τίποτα δεν εμποδίζει τα ενεργειακά κύματα από το να επιστρέψουν πίσω στο χρόνο.
Stuart Hameroff: «Είναι μόνο στο μυαλό μας ότι πάμε μπροστά στο χρόνο. Στη θεωρία των κβάντων μπορείς να πας και πίσω. Πάντα μπορείς να γυρίσεις στο χρόνο.»
Είναι γνωστό ότι η κοινότητα των μεταφυσικών, δέχθηκε με μεγάλη ανακούφιση τις νέες θέσεις την κβαντικής, επειδή τα υπερφυσικά φαινόμενα τα οποία επιδεικνύονται από τους πνευματιστές στις διάφορες συγκεντρώσεις τους, ερμηνεύονται με βάση την ύπαρξη μιας τέταρτης κβαντικής (αιθερικής) διάστασης.
Άρα όταν ένα άτομο βρίσκεται σε ενεργειακή (κβαντική) κατάσταση όπως είναι με το αιθερικό του σώμα (που περιβάλει την ψυχή), αυτό το άτομο, έχει την δυνατότητα να μετακινείται σε οποιαδήποτε στιγμή του χρόνου, επειδή σ’ εκείνη την κβαντική/αιθερική κατάσταση (της τέταρτης διάστασης), υπάρχει ένα αιώνιο παρόν!!
Αυτή είναι μια πολύ συμφέρουσα δυνατότητα, επειδή σε κάποια στιγμή του (εικονικού) ανθρώπινου χρόνου, βρίσκεται το ΚΛΕΙΔΙ της διόδου μέσα από το ρήγμα που δημιουργήθηκε στο ενεργειακό φλεγόμενο και περιστρεφόμενο φράγμα του σύμπαντος…
Για να επιβεβαιώσουμε την ταύτιση της τέταρτης (κβαντικής) κατάστασης με την αιθερική, θα συσχετίσουμε τις ομοιότητες:
Για τον υλικό άνθρωπο, ένας υλικός τοίχος είναι ένα αδιαπέραστο φράγμα που δεν μπορεί να περάσει από μέσα του. Για έναν τετραδιάστατο (αιθερικό) άνθρωπο όμως, ένας τοίχος είναι ένα τίποτα! Στην τέταρτη διάσταση, με ένα άλμα μπορεί να περάσει μέσα από τον τοίχο και να βγει από την άλλη πλευρά.
Αυτή τη συμπεριφορά την συναντάμε μόνο στα αόρατα όντα του πνευματικού κόσμου.
Πως μπορούμε τώρα να δραπετεύσουμε από τον τρισδιάστατο κόσμο μας και να μεταφερθούμε στην 4η (αιθερική) διάσταση;
Μέσα από τις μελανές οπές —τις μαύρες τρύπες— που γίνονται χωροχρονικές σκουληκότρυπες. Μ’ αυτό τον τρόπο το αντικείμενο μεταφέρεται σε έναν άλλο χώρο: στον τετραδιάστατο (αιθερικό) χώρο, ο οποίος ΔΕΝ γίνεται αντιληπτός από τις ανθρώπινες αισθήσεις.
Κάτι ανάλογο όμως συμβαίνει και με τον θάνατο. Το άτομο μέσα από μια χωροχρονική σκουληκότρυπα (το φωτεινό τούνελ) —που βλέπουν όλοι όσοι περνάνε στην απέναντι όχθη— μεταφέρεται στον τετραδιάστατο χώρο όπου ο χρόνος αποκτά άλλη διάσταση και προσβασιμότητα.
Έτσι ένας νεκρός, έχει την δυνατότητα να περνά μέσα από τοίχους, αλλά και να βιώνει σε ένα αιώνιο παρόν, το παρελθόν και το μέλλον, την κατάσταση της τέταρτης διάστασης …
Ολοκληρώνοντας πλέον τα τρία βασικά στοιχεία:
1) Ότι υπάρχει αδιαπέραστος φλεγόμενος και περιστρεφόμενος κλοιός που περιχαρακώνει τα όρια του πολυδιαστατικού μας σύμπαντος.
2) Ότι το αιθερικό σώμα, ως ο δομητής του υλικού σώματος, διαθέτει σε ενεργειακή (κβαντική) κατάσταση όλα τα εργαλεία του νου, παρέχοντας την δυνατότητα “σκέψης” στις αρχικές φάσεις στις μεταθανάτιες περιοχές.
3) Ότι σε κβαντικό/ενεργειακό επίπεδο ―στο αιθερικό πεδίο― υπάρχει η δυνατότητα να μεταβεί κάποια ύπαρξη σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή του συμπαντικού εικονικού χρόνου.
… μπορούμε πλέον να περάσουμε στην λύση του προβλήματός μας.
Ερχόμαστε τώρα να αποκωδικοποιήσουμε μια φράση του Χριστού ―ΚΛΕΙΔΙ― την ώρα που ανακοινώνει στους μαθητές του ―στη διάρκεια του Μυστικού Δείπνου― την αποχώρησή Του από το υλικό πεδίο.
[Κατά Ιωάννην Κεφ. 14]
“1. Ας μη ταράττηται η καρδία σας· πιστεύετε εις τον Θεόν, και εις εμέ πιστεύετε.
2. Εν τη οικία του Πατρός μου είναι πολλά οικήματα· ει δε μη, ήθελον σας ειπεί· υπάγω να σας ετοιμάσω τόπον·
3. και αφού υπάγω και σας ετοιμάσω τόπον, πάλιν έρχομαι και θέλω σας παραλάβει προς εμαυτόν, διά να είσθε και σεις, όπου είμαι εγώ.
4. Και όπου εγώ υπάγω εξεύρετε, και την οδόν εξεύρετε.
5. Λέγει προς αυτόν ο Θωμάς· Κύριε, δεν εξεύρομεν που υπάγεις· και πως δυνάμεθα να εξεύρωμεν την οδόν;
6. Λέγει προς αυτόν ο Ιησούς· Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή· ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα, ειμή δι’ εμού.
7. Εάν εγνωρίζετε εμέ, και τον Πατέρα μου ηθέλετε γνωρίσει. Και από του νυν γνωρίζετε αυτόν και είδετε αυτόν.”
Η λέξη/κλειδί είναι: ‘Εγώ είμαι η οδός‘!!!
Και αυτή την φράση την λέει ο Χριστός, ως απάντηση στην απορία του Θωμά, πώς θα τον βρούνε μετά την αποχώρησή του από τον υλικό κόσμο…
« Λέγει προς αυτόν ο Θωμάς· Κύριε, δεν εξεύρομεν που υπάγεις· και πως δυνάμεθα να εξεύρωμεν την οδόν;
Λέγει προς αυτόν ο Ιησούς· Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή· ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα, ειμή δι’ εμού.»
Άρα το «Εγώ Ειμί η Οδός» αναφέρεται αποκλειστικά στον δρόμο/πορεία προς την Μεταθανάτια Λύτρωση, και δεν είναι μεταφορικός τρόπος συμπεριφοράς για τον κόσμο της ύλης.
Το αδιαπέραστο φλεγόμενο και περιστρεφόμενο όριο (τη ρομφαία την περιστρεφομένη), καμία ψυχή (από μόνη της) ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΡΡΗΞΕΙ, χωρίς «έξωθεν» βοήθεια, παρά τους ευσεβείς πόθους των “πνευματικών μαχητών” που ευελπιστούν πως μόνοι τους θα καταφέρουν να δραπετεύσουν από το Μάτριξ!
Αυτό συμβαίνει, επειδή κάθε ψυχή κρύβει ΜΕΣΑ ΤΗΣ, τμήμα του θεού δημιουργού της ―που είναι και ο δημιουργός της φυλακής του Matrix― μέσω της πνοής που της εμφύσησε.
[Γένεσις Κεφ. Β:7] «Και έπλασε Κύριος ο θεός τον άνθρωπον από χώματος εκ της γης· και ενεφύσησεν εις τους μυκτήρας αυτού πνοήν ζωής, και έγινε ο άνθρωπος εις ψυχήν ζώσαν.»
Αυτό το τμήμα του άρχοντα δημιουργού “θεού” μέσα στην ίδια την ψυχή του ανθρώπου, την ελέγχει απόλυτα, και ως εκ τούτου την χειραγωγεί εντελώς!
[Ευαγγέλιο Ιούδα]: « [Όταν ο Ιησούς διέκρινε την έλλειψή τους να καταλάβουν, είπε σ’ αυτούς (στους μαθητές Του): “Γιατί αυτή η αναστάτωση, σας έχει οδηγήσει στο θυμό; Ο θεός σας που είναι εντός σας, σας έχει προκαλέσει τον θυμό μέσα στις καρδιές σας.»
Λέγοντας ο Ιησούς: «Ο Θεός σας που είναι εντός σας» εννοεί αυτή την πνοή του έκπτωτου δημιουργού, η οποία βρίσκεται μέσα σε κάθε ανθρώπινη ψυχή, και της αποκλείει οποιαδήποτε δυνατότητα δραπέτευσης.
«Ο Ηλιακός θεός διακηρύσσει: Εγώ είμαι η δημιουργική ψυχή της Ουράνιας αβύσσου. Κανένας δεν βλέπει την φωλιά μου, κανένας δεν μπορεί να σπάσει το αυγό μου. Εγώ είμαι ο Κύριος.
[Αιγυπτιακή Βίβλος των Νεκρών]»
Όμως, αυτό το ενεργειακό φλεγόμενο συνεχές του σύμπαντος/αυγού, διαρρήχθηκε από μία Υπέρτατη Πνευματική Ολότητα, ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΙΕΘΕΤΕ ΜΕΣΑ ΤΗΣ ΤΗΝ ΠΝΟΗ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ ως Ψυχή, αλλά ήταν Αυτόνομη, Αυτεξούσια και Ανεξάρτητη, αφού ΗΤΑΝ ΚΑΘΑΡΟ ΑΔΙΑΙΡΕΤΟ ΠΝΕΥΜΑ!!!
Αυτή η Υπέρτατη Ολότητα, ήταν ο Χριστός!!
[Ιωάννης, ΙΔ : 30] «Δεν θέλω πλέον λαλήσει πολλά μεθ’ υμών· διότι έρχεται ο άρχων του κόσμου τούτου· και δεν έχει ουδέν εν εμοί.» [= δεν έχει τίποτα δικό του μέσα μου: <εν εμοί>]
Υπονοώντας ότι, ο Ιησούς ως ΚΑΘΑΡΟ ΠΝΕΥΜΑ, δεν είχε μέσα Του την ‘πνοή’ του δημιουργού όπως κάθε ανθρώπινη ψυχή.
Μόνο μια Τέτοια Υπέρτατη Δύναμη, θα μπορούσε να διαρρήξει τον αδιαπέραστο κλοιό του σύμπαντος/αυγού, άσχετα αν ο άρχων του κόσμου τούτου διατυμπάνιζε πως κανείς δεν μπορούσε να διαρρήξει το «αυγό» του…
[Ορφικός Ύμνος: IV ‘Πρωτόγονου θυμίαμα, σμύρνα’]: «Τον Πρωτόγονον προσκαλώ, τον δίμορφον, τον μέγαν που πλανάται εις τον αιθέρα, που εγεννήθη από το αυγό και χαίρεται με τα χρυσά πτερά· αυτόν που έχει πρόσωπον ταύρου και που εγέννησε τους μακαρίους θεούς και τους θνητούς ανθρώπους.»
[Επισήμανση του σχολιαστή των Ορφικών Ύμνων]: «Ας προσεχθεί εδώ, ότι ουδέποτε ρήγνυται το Ορφικόν ωόν».
Έτσι το κοσμικό/συμπαντικό αυγό, διαρρήχθηκε! Αλλά το ρήγμα που δημιουργήθηκε στον περιστρεφόμενο πύρινο κλοιό, με την έξοδο του Χριστού από το υλικό σύμπαν, είναι πολύ δυσδιάκριτο!
«Επειδή στενή είναι η πύλη και τεθλιμμένη η οδός η φέρουσα εις την ζωήν, και ολίγοι είναι οι ευρίσκοντες αυτήν. [Ματθαίος 7:14]»
…Μήπως ο Χριστός μιλάει γι’ αυτήν την Πύλη/Πέρασμα;
Πως λοιπόν ο σημερινός άνθρωπος θα βρει τον δρόμο της διαφυγής που άνοιξε ο Χριστός; Πως θα εντοπίσει εκείνο το ρήγμα που δημιουργήθηκε στο ενεργειακό φλεγόμενο συνεχές;
Θα κάνουμε χρήση των δύο άλλων στοιχείων που έχουμε στη διάθεσή μας ―από τις βασικές αρχές της κβαντικής― εφαρμόζοντάς τες με το αιθερικό σώμα, μετά τον θάνατο του φυσικού.
Αφού βγει η ψυχή από το σώμα —περιβεβλημένη πλέον με το αιθερικό σώμα το οποίο διατηρεί ακόμη τον αιθερικό εγκέφαλο— έχει τη δυνατότητα αυτό που θα σκέφτεται, να το βιώνει στη στιγμή. Έτσι με τη σκέψη και μόνο, μπορεί να μεταφερθεί στο αιθερικό πεδίο της ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΧΡΟΝΙΚΗΣ ΣΤΙΓΜΗΣ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΩΣΗΣ, τότε που ο Χριστός ετοιμάζεται να αφήσει την τελευταία Του Πνοή στον κόσμο της ύλης και να ξεκινήσει την έξοδό Του, διαρρηγνύοντας το αδιαπέραστο φράγμα.
Εκείνη την ώρα, χιλιάδες Ψυχές βρίσκονται κοντά Του για να τον ακολουθήσουν …
Το «ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΤΟΤΕ» είναι το κλειδί!
Πρέπει να σημειώσουμε, ότι μπορεί στο αιθερικό κβαντικό πεδίο της τέταρτης διάστασης να επικρατεί το αιώνιο τώρα, όμως είναι επιλογή της κάθε αιθερικής ύπαρξης σε ποιο “καρέ του τώρα” θα επικεντρωθεί. Ένα πολύ λεπτό σημείο, που θα αναλύσουμε στη συνέχεια.
Στο αιθερικό λοιπόν περιβάλλον του Γογλοθά, χιλιάδες ψυχές βρίσκονται και περιμένουν να ακολουθήσουν τον Χριστό στην μεγάλη έξοδο.
Το παρακάτω εδάφιο από τις Πράξεις του Ιωάννη, αν και ιδιαίτερα δυσνόητο, αποδίδει τη σκηνή.
“Και είπε σε μένα ο Κύριος […] αυτοί που βλέπεις μέσα στον σταυρό, αν ακόμη δεν έχουν μια μορφή, είναι γιατί κάθε τμήμα του Ενός που ήρθε κάτω, δεν έχει συγκεντρωθεί.
(Εκείνη την χρονική υλική στιγμή που ο Ιωάννης πληροφορείται εκείνο το πνευματικό μήνυμα, υπάρχει μόνο, ένα αιθερικό αποτύπωμα των μελλοντικών υπάρξεων (ανθρώπων), επειδή στον υλικό κόσμο ακόμη δεν έχουν γεννηθεί. Είναι οι άνθρωποι ‘του μέλλοντος’ που αιθερικά θα συγκεντρωθούν εκεί για να ακολουθήσουν τον Χριστό την ώρα που θα διαρρηγνύει το ενεργειακό συνεχές της ρομφαίας της περιστρεφομένης.)
Μα μόλις η Ανώτερη Φύση της Φυλής, έρθει σε μένα ακούοντας την Φωνή μου, τότε θα ανυψωθεί. Τότε, ό,τι δεν μ’ ακούει τώρα (επειδή ακόμη δεν έχει έρθει ο χρόνος να έρθει σε φυσική ύπαρξη), θα γίνει όπως εσύ είσαι, και δεν θα είναι πια αυτό που είναι τώρα, μα πάνω απ’ αυτούς, εκεί που είμαι εγώ τώρα.
Διότι έως ότου καλέσετε τους εαυτούς σας δικούς μου, δεν θα είμαι αυτό που είμαι.”
… ‘έως ότου καλέσετε τους εαυτούς σας δικούς μου’…
Άλλη μία φράση κλειδί. Ας δούμε το ‘Γιατί’.
Όπως είπαμε, το άτομο στην αιθερική τέταρτη διάσταση, με τη σκέψη και μόνο, μπορεί να μεταφερθεί σε οποιαδήποτε στιγμή του παρελθόντος, του παρόντος ή του μέλλοντος. Όμως σε ποια στιγμή θα επιλέξει να πάει, αυτό εξαρτάται από την εσωτερική του προδιάθεση.
Βέβαια το αιθερικό σώμα που θα τον περιβάλει, δεν έχει μεγάλη διάρκεια, καθώς η συνοχή του σχετίζεται με την κατάσταση του φυσικού, και σύντομα θ’ αρχίσει να χάνει όλο και περισσότερο τις ικανότητές αυτές, μέχρι που σύντομα το άτομο, θα βρεθεί να βιώνει άλλες διαφορετικές καταστάσεις, και με ελάχιστες δυνατότητες χειρισμού.
Γι’ αυτό, ότι θα είναι να γίνει, θα πρέπει να γίνει όσο πιο σύντομα γίνεται.
Αν εκείνη την ώρα του αποχωρισμού (εξαιτίας του θανάτου) ο εκλειπών βιώνει τον πόνο της απώλειας των αγαπημένων προσώπων του στον κόσμο της μορφής, οι σκέψεις του θα περιστρέφονται γύρω από αυτούς τους αγαπημένους, και μαζί με τις σκέψεις του, θα βρίσκεται και ο ίδιος εκεί.
Αν όμως η αγάπη του για τον Χριστό και η λαχτάρα για τη λύτρωση της Ψυχής του υπερτερούν, τότε αυτή η αγάπη προς Εκείνον, θα τον έλξει στο χρονικό σημείο που επιτελείται το άνοιγμα της Πύλης, ακολουθώντας με ασφάλεια την οδό της Σωτηρίας.
Γι’ αυτό ο Χριστός είπε:
«Όστις αγαπά πατέρα ή μητέρα υπέρ εμέ, δεν είναι άξιος εμού· και όστις αγαπά υιόν ή θυγατέρα υπέρ εμέ, δεν είναι άξιος εμού.
[Ματθαίος 10:37]».
«Αυτός που δεν ελευθερώνεται από τον πατέρα και τη μητέρα του δεν θα μπορέσει να γίνει μαθητής μου. Αυτός που δεν ελευθερώνεται από τους αδελφούς και τις αδελφές του δεν είναι αντάξιός μου.
[Ευαγγέλιο Θωμά §55]»
Η έξοδος λοιπόν από το Matrix υπάρχει! Υπάρχει όμως η Ψυχική ικανότητα, η σωστή προετοιμασία και το σθένος που θα οδηγήσουν την Ψυχή σ’ αυτήν την έξοδο;
Περισσότερες πληροφορίες, αναλύσεις και αποδείξεις στο βιβλίο:
«ΑΝΤΕΧΕΙΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ; ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑΣ»
