//

contact-icon-small

english

ΑΡΘΡΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ

Η μετάφραση από τα Κοπτικά στα Αγγλικά έγινε από
τον Rodolphe Kasser,
τον Marvin Meyer και τον Gregor Wurst,
σε συνεργασία με τον François Gaudard,
έκδοση National Geographic

English Translation of this article

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

Η απόκρυφη διήγηση της αποκάλυψης που φανέρωσε ο Ιησούς σε συνομιλία µε τον Ιούδα τον Ισκαριώτη στη διάρκεια μιας εβδομάδας τρεις ημέρες προτού εορτάσει το Πάσχα.

Η ΕΠΙ ΓΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

Όταν ο Ιησούς εμφανίστηκε στη γη, έκανε θαύματα και μεγάλα σημεία για τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Και αφού μερικοί [βάδισαν] στο δρόμο της δικαιοσύνης ενώ άλλοι βάδισαν στις παραβάσεις τους, κλήθηκαν οι δώδεκα μαθητές.

Άρχισε να ομιλεί μαζί τους για τα μυστήρια πέραν του κόσμου και τι θα συμβεί στο τέλος. Συχνά δεν εμφανιζόταν στους μαθητές του ο ίδιος, αλλά παρευρισκόταν ανάμεσά τους σαν ένα παιδί.

ΣΚΗΝΗ 1: Ο Ιησούς κάνει διάλογο µε τους μαθητές του: η προσευχή της ευχαριστίας.

Μια ημέρα ήταν µε τους μαθητές του στην Ιουδαία, και τους βρήκε συγκεντρωμένους μαζί να κάθονται σε ευσεβή προσήλωση. Όταν [πλησίασε] τους μαθητές του, συγκεντρωμένους {34} και καθισμένους και να προσφέρουν την προσευχή της ευχαριστίας πάνω στον άρτο, [αυτός] γέλασε.

Οι μαθητές είπαν σ’ [αυτόν], «Κύριε, γιατί γελάς µε την προσευχή [µας] της ευχαριστίας; Έχουμε κάνει ότι είναι σωστό».

Απάντησε και είπε σ’ αυτούς, «∆εν γελώ µε εσάς. <Εσείς> δεν κάνετε αυτό εξαιτίας του θελήματός σας, αλλά επειδή είναι αυτό διαμέσου του οποίου ο θεός σας [θα] δοξαστεί».

Αυτοί είπαν, «Κύριε είσαι […] ο υιός του θεού µας».

Ο Ιησούς είπε σ’ αυτούς, «Πώς µε γνωρίζετε; Αληθινά [εγώ] λέγω σε εσάς, καμία γενεά των ανθρώπων που είναι ανάμεσά σας δεν θα µε γνωρίσει».

ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΘΥΜΩΝΟΥΝ

Όταν οι μαθητές άκουσαν αυτό, άρχισαν να θυμώνουν και να εξοργίζονται και έπιασαν να βλασφημούν ενδόμυχα εναντίον του.

Όταν ο Ιησούς διέκρινε την έλλειψη τους [να καταλάβουν, είπε σ’] αυτούς, «Γιατί αυτή η αναστάτωση σας έχει οδηγήσει στο θυμό; ο θεός σας που είναι εντός σας και […] {35} σας έχουν προκαλέσει το θυμό μέσα στις καρδιές σας. [Αφήστε] τον οποιονδήποτε από σας που είναι [αρκετά δυνατός] ανάμεσα στις ανθρώπινες υπάρξεις να φανερώσει τον τέλειο άνθρωπο και να σταθεί ενώπιον µου».

Όλοι είπαν, «Διαθέτουμε τη δύναμη».

Όμως τα πνεύματά τους δεν τολμούσαν να σταθούν ενώπιον [του], εκτός από τον Ιούδα τον Ισκαριώτη. Αυτός ήταν ικανός να σταθεί μπροστά του, αλλά δεν μπορούσε να τον κοιτάξει στα µάτια, και απέστρεψε μακριά το πρόσωπο του.

Ο Ιούδας [είπε] σ’ αυτόν, «Γνωρίζω ποιος είσαι και από πού έρχεσαι.

Κατάγεσαι από τον αθάνατο κόσμο του Μπάρμπελο. Και είμαι ανάξιος να προφέρω το όνομα του ενός που σε έχει στείλει».

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΟΜΙΛΕΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΣ ΜΕ ΤΟΝ ΙΟΥΔΑ

Γνωρίζοντας ότι ο Ιούδας συλλογιζόταν πάνω σε κάτι που ήταν πολύ ανώτερο, ο Ιησούς είπε σ’ αυτόν, «Πήγαινε μακριά από τους άλλους και θα σου πω τα μυστήρια του βασιλείου. Είναι δυνατόν για σένα να το πλησιάσεις, αλλά θα πικραθείς πολύ. {36} Γιατί κάποιος άλλος θα σε αντικαταστήσει, µε σκοπό οι δώδεκα [μαθητές] να μπορέσουν ξανά να συμπληρωθούν µε το θεό τους».

Ο Ιούδας είπε σ’ αυτόν, «Πότε θα µου πεις για αυτά τα πράγματα, και [πότε] θα κατέβει στη γενεά η μεγάλη ημέρα του φωτός;»

Αλλά όταν είπε αυτό ο Ιησούς τον εγκατέλειψε.

ΣΚΗΝΗ 2: Ο Ιησούς παρουσιάζεται ξανά στους μαθητές

Το επόμενο πρωινό, αφότου συνέβη αυτό, ο Ιησούς παρουσιάστηκε ξανά στους μαθητές του.

Αυτοί είπαν σ’ αυτόν, «Κύριε, πού πήγες και τι έκανες, όταν µας εγκατέλειψες;»

Ο Ιησούς είπε σ’ αυτούς, «Πήγα σε μια άλλη μεγάλη και αγία γενεά».

Οι μαθητές του είπαν σ’ αυτόν, «Κύριε, ποια είναι η μεγάλη γενεά που είναι ανώτερή µας και αγιότερη από µας, η οποία δεν υπάρχει εδώ σ’ αυτούς τους κόσμους;»

Όταν ο Ιησούς άκουσε αυτό, γέλασε και τους είπε, «Γιατί σκέφτεστε στις καρδιές σας για τη δυνατή και αγία γενεά; {37} Αληθινά σας λέγω, κανείς γεννημένος [από] αυτό τον αιώνα δεν θα δει αυτή [τη γενεά], και καμιά στρατιά αγγέλων των άστρων δεν θα κυβερνήσει πάνω σ’ αυτή τη γενεά, και κανένα πρόσωπο µε θνητή γέννηση δεν μπορεί να συναναστραφεί μαζί της, επειδή αυτή η γενεά δεν προέρχεται από […] που έχει γίνει […]. Η γενεά των ανθρώπων ανάμεσά [σας] είναι από τη γενεά της ανθρωπότητας […] δύναμη, η οποία […οι] άλλες δυνάμεις από την [οποία] κυβερνιέστε».

Όταν οι μαθητές [του] άκουσαν αυτό, ο καθένας τους ταράχτηκε πνευματικά. ∆εν μπορούσαν να αρθρώσουν λέξη.

Την άλλη μέρα ο Ιησούς εμφανίστηκε σ’ [αυτούς]. Είπαν σ’ [αυτόν],

«Κύριε, σε έχουμε δει σε ένα [όραμα], εξαιτίας του ότι είχαμε σπουδαία [όνειρα] νύχτα […]».

[Αυτός είπε], «Γιατί έχετε [εσείς…όταν] <εσείς> έχετε κρυφτεί;» {38}

ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΒΛΕΠΟΥΝ ΤΟ ΝΑΟ ΚΑΙ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ

Αυτοί [είπαν, «Έχουμε δει] ένα μεγάλο [οίκο µε ένα τεράστιο] θυσιαστήριο [μέσα σ’ αυτό, και] δώδεκα άνδρες ―είναι οι ιερείς, θα μπορούσαμε να πούμε― και ένα όνομα· και ένα πλήθος ανθρώπων να στέκεται στο θυσιαστήριο, [μέχρις ότου] οι ιερείς […και δέχονται] τις προσφορές. [Αλλά] σταθήκαμε περιμένοντας».

[Ο Ιησούς είπε], «Πώς έμοιαζαν [οι ιερείς];»

Αυτοί [είπαν, «Μερικοί…] δυο εβδομάδες· [μερικοί] θυσίαζαν τα ίδια τους τα παιδιά, άλλοι τις γυναίκες τους, μέσα σε έπαινο [και] ταπείνωση ο ένας µε τον άλλο― μερικοί πλάγιαζαν µε άνδρες, μερικοί αναμείχθηκαν σε [σφαγή], μερικοί διέπρατταν ένα πλήθος αμαρτιών και ανομημάτων. Και οι άνδρες που στέκονται [μπροστά] στο θυσιαστήριο επικαλούνται [το όνομά] σου, {39} και µε όλα τα έργα της ανεπάρκειάς τους, οι θυσίες οδηγούνται σε ολοκλήρωση […]».

Μόλις το είπαν αυτό, παρέμειναν σιωπηλοί, γιατί είχαν ταραχτεί.

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΠΡΟΒΑΛΛΕΙ ΜΙΑ ΑΛΛΗΓΟΡΙΚΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΟΡΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΝΑΟΥ

Ο Ιησούς τους είπε, «Γιατί ταράζεστε; Αληθινά σας λέω, όλοι οι ιερείς που στέκονται μπροστά σ’ αυτό το θυσιαστήριο επικαλούνται το όνομά µου. Ξανά σας λέω, το όνομά µου έχει γραφτεί πάνω σ’ αυτό […] των γενεών των αστέρων μέσα από τις ανθρώπινες γενεές. Και [αυτοί] έχουν φυτέψει άκαρπα δέντρα, στο όνομά µου, µε επαίσχυντο τρόπο».

Ο Ιησούς τους είπε, «Αυτούς που είδατε να δέχονται τις προσφορές στο θυσιαστήριο ―είναι αυτό που εσείς είστε. Αυτός είναι ο θεός που υπηρετείτε, και εσείς είστε οι δώδεκα άνδρες που είδατε. Το βόδι που είδατε να φέρνουν για θυσία είναι οι πολλοί άνθρωποι που τους παραπλανήσατε {40} μπροστά σ’ αυτό το θυσιαστήριο. […] θα σταθεί και θα κάνει χρήση του ονόματός µου µε αυτό τον τρόπο, και οι γενεές των ευσεβών θα παραμείνουν πιστές σ’ αυτόν.

Μετά απ’ αυτόν ένας άλλος θα παραστέκεται εκεί από [τους πόρνους], και ένας άλλος [θα] παραστέκεται από τους παιδοκτόνους, και ένας άλλος απ’ αυτούς που πλαγιάζουν µε άνδρες, και εκείνοι που απέχουν, και οι υπόλοιποι απ’ τους ανθρώπους του ρύπου και της ανομίας και της πλάνης, και εκείνοι που λένε, «Μοιάζουμε µε τους αγγέλους»· αυτοί είναι οι αστέρες που φέρνουν καθετί στη συντέλειά του. Γιατί στις ανθρώπινες γενεές έχει ειπωθεί, «Κοιτάξτε, ο Θεός έχει δεχτεί τη θυσία σας από τα χέρια ενός ιερέα» ―ο οποίος είναι ένας υπηρέτης της πλάνης. Αλλά είναι ο Κύριος, ο Κύριος του σύμπαντος, που προστάζει, «Την εσχάτη ημέρα θα καταισχυνθείτε».{41}

Ο Ιησούς είπε [σ’ αυτούς], «Σταματήστε να θυ[σιάζετε…] το οποίο έχετε […] πάνω στο θυσιαστήριο, αφού αυτοί είναι πάνω στους αστέρες σας και στους αγγέλους σας και έχουν ήδη φθάσει εκεί στο τέλος τους.

Λοιπόν αφήστε τους [παγιδευμένους] μπροστά σας, και αφήστε τους να φύγουν [―λείπουν περίπου 15 γραμμές-] γενεές […]. Ένας αρτοποιός δεν μπορεί να θρέψει όλη τη δημιουργία {42} κάτω από τον ουρανό. Και […] σ’ αυτούς […] και […] σε σας και […].

Ο Ιησούς τους είπε, «Σταματήστε να μάχεστε µε µένα. Καθένας από σας έχει το δικό του αστέρα, και καθ[ένας [―λείπουν περίπου 17 γραμμές―] {43} στο […] ο οποίος έχει έρθει […πηγή] για το δέντρο […] αυτού του αιώνα […] για κάποιο διάστημα […] αλλά αυτός έχει έρθει να ποτίσει τον παράδεισο του Θεού, και η [γενεά] που θα κρατήσει, επειδή [αυτός] δεν θα ρυπάνει [κάθε είδος ζωής] αυτής της γενεάς, αλλά […] για όλη την αιωνιότητα».

Ο ΙΟΥΔΑΣ ΡΩΤΑ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ ΓΙΑ ΑΥΤΗ ΤΗ ΓΕΝΕΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΓΕΝΕΕΣ

Ο Ιούδας είπε σ’ [αυτόν, «Ραββ]ί, τι είδος καρπό αυτή η γενεά παράγει;»

Ο Ιησούς είπε, «Οι ψυχές κάθε ανθρώπινης γενεάς θα πεθάνουν. Όταν αυτοί οι άνθρωποι, παρότι έχουν ολοκληρώσει το χρόνο του βασιλείου και τους εγκαταλείπει το πνεύμα, τα σώματά τους θα πεθάνουν, αλλά οι ψυχές τους θα παραμείνουν ζωντανές, και θα ανυψωθούν».

Ο Ιούδας είπε, «Και τι θα κάνει το υπόλοιπο των ανθρώπινων γενεών;»

Ο Ιησούς είπε, «Είναι αδύνατον {44} να φυτέψεις σπόρο πάνω στο [βράχο] και να θερίσεις τον καρπό του. [Αυτός] είναι ακόμα ο τρόπος […] η [μιαρή] γενεά […] και η διεφθαρμένη Σοφία […] το χέρι που έχει δημιουργήσει θνητούς ανθρώπους, ώστε οι ψυχές τους να ανέβουν στους αιώνιους επάνω κόσμους.

[Αληθινά] σας λέω, […] άγγελος […] δύναμη θα κατορθώσει να δει

αυτό […] αυτοί στον οποίο […] άγιες γενεές […]».

Αφού ο Ιησούς είπε αυτό, αναχώρησε.

ΣΚΗΝΗ 3: Ο Ιούδας αφηγείται ένα όραμα και ο Ιησούς αποκρίνεται

Ο Ιούδας είπε, «Κύριε όπως έχεις ακούσει όλους αυτούς, τώρα άκουσε και µένα. Γιατί έχω δει ένα σπουδαίο όραμα».

Όταν ο Ιησούς άκουσε αυτό, γέλασε και του είπε, «Εσύ δέκατο τρίτο πνεύμα, γιατί δοκιμάζεσαι τόσο σκληρά; Αλλά μίλησε θαρρετά, και θα σε υπομείνω».

Ο Ιούδας του είπε, «Στο όραμα είδα τον εαυτό µου, ενώ οι δώδεκα μαθητές µε λιθοβολούσαν {45} και µε καταδίωκαν [αμείλικτα]. <και ακόμα ήρθα σ’ ένα μέρος […] μετά από σένα. Είδα [ένα σπίτι…], και τα µάτια µου δεν μπορούσαν να [περιλάβουν] το μέγεθος του. Μεγάλοι άνθρωποι το περικύκλωναν, και αυτό το σπίτι <είχε> μια στέγη από πρασινάδα, και στο κέντρο του σπιτιού ήταν [ένα πλήθος [―λείπουν 2 γραμμές―], λέγοντας, Κύριε, συγκατάλεξε µε σ’ αυτούς τους ανθρώπους».

[Ο Ιησούς] απάντησε και είπε, «Ιούδα, ο αστέρας σου σε έχει παραπλανήσει». Συνέχισε, «Κανένα πρόσωπο µε θνητή γέννηση δεν είναι άξιο να εισέλθει στον οίκο που έχεις δει, γιατί αυτός ο τόπος έχει κρατηθεί για τους αγίους. Ούτε ο ήλιος ούτε η σελήνη θα κυβερνούν εκεί, ούτε η μέρα, αλλά το ιερό θα διαμένει εκεί πάντοτε, στον αιώνιο κόσμο µε τους αγίους αγγέλους.

Κοίταξε σου έχω εξηγήσει τα μυστήρια του βασιλείου {46} και σ’ έχω διδάξει για την πλάνη των αστέρων. Και […] το έστειλα […] πάνω στους δώδεκα αιώνες».

Ο ΙΟΥΔΑΣ ΡΩΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΜΟΙΡΑ

Ο Ιούδας είπε, «Κύριε, θα Μπορούσε το σπέρμα µου να είναι υπό τον έλεγχο των αρχόντων;»

Ο Ιησούς απάντησε και είπε σ’ αυτόν, «Έλα, ότι εγώ [―λείπουν 2 γραμμές―], αλλά θα πικραθείς πολύ όταν δεις τη βασιλεία και όλη τη γενεά της».

Όταν άκουσε αυτό, ο Ιούδας του είπε, «Τι καλό είναι αυτό που έχω δεχτεί; Γιατί µε ξεχώρισες για αυτή τη γενεά;»

Ο Ιησούς απάντησε και είπε, «Θα γίνεις ο δέκατος τρίτος, και θα αναθεματιστείς από τις άλλες γενεές και θα έρθεις να κυβερνήσεις πάνω σ’ αυτές. Στις έσχατες ημέρες θα αναθεματίσουν την ανύψωση σου {47} στην αγία [γενεά]».

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΤΟΝ ΙΟΥΔΑ ΠΕΡΙ ΚΟΣΜΟΛΟΓΙΑΣ: ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ Ο ΑΥΤΟΓΕΝΗΣ

Ο Ιησούς είπε, «[Έλα], ότι εγώ μπορώ να σε διδάξω για τα [μυστήρια] που κανένα πρόσωπο δεν [έχει] ποτέ δει. Γιατί εκεί υπάρχει ένας μέγας και απεριόριστος κόσμος, που την έκτασή του δεν έχει δει καμιά γενεά των αγγέλων, [στον οποίο] υπάρχει [ένα] μεγάλο αόρατο [Πνεύμα],

που κανένα αγγέλου µάτι δεν έχει δει ποτέ, καμιά σκέψη της καρδιάς δεν έχει ποτέ κατανοήσει, και ουδέποτε αποκλήθηκε µε κάποιο όνομα.

Τότε ένα φωτεινό σύννεφο εμφανίστηκε εκεί. Αυτός είπε, «Να γίνει ένας άγγελος ως ακόλουθος µου». Ένας μεγάλος άγγελος, ο φωτισμένος θεϊκός Αυτογενής, αναδύθηκε από το σύννεφο. Εξαιτίας του, τέσσερις άλλοι άγγελοι έγιναν από ένα άλλο σύννεφο, και έγιναν ακόλουθοι του αγγελικού Αυτογενή.

Ο Αυτογενής είπε, «Να γίνει […]» και έγινε. Τότε αυτός [δημιούργησε] τον πρώτο φωστήρα να βασιλεύσει πάνω του. Αυτός είπε {48}, «Να γίνουν οι άγγελοι να [τον] υπηρετούν», και έγιναν αναρίθμητες μυριάδες. Αυτός είπε, «[Να] γίνει ένας φωτισμένος αιώνας» και έγινε. Δημιούργησε το δεύτερο φωστήρα να βασιλεύει πάνω του, μαζί µε μυριάδες αγγέλων αναρίθμητων, να προσφέρουν υπηρεσία. Κατ’ αυτό τον τρόπο δημιούργησε τους υπόλοιπους φωτισμένους αιώνες.

Τους έφτιαξε να βασιλεύουν πάνω τους, και δημιούργησε γι’ αυτούς μυριάδες αγγέλων αναρίθμητων, να τους υπηρετούν.

Ο ΑΔΑΜΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΦΩΣΤΗΡΕΣ

Ο Αδάμας ήταν το πρώτο φεγγοβόλο σύννεφο, το οποίο κανένας άγγελος δεν είχε δει ποτέ μεταξύ όλων εκείνων που αποκαλούνταν «Θεός». Αυτός {49} […] ότι […] την εικόνα […] και σύμφωνα µε την ομοίωση [αυτού] του αγγέλου. Αυτός έφτιαξε την αδιάφθορη [γενεά] του Σηθ να φανερωθεί […] οι δώδεκα […] οι είκοσι τέσσερις […]. Έφτιαξε τους εβδομήντα δύο φωστήρες να φανερωθούν στην αδιάφθορη γενεά, σύμφωνα µε το θέλημα του Πνεύματος. Οι εβδομήντα δύο φωστήρες µόνοι τους έφτιαξαν τριακόσιους εξήντα φωστήρες να φανερωθούν στην αδιάφθορη γενεά, σύμφωνα µε το θέλημα του Πνεύματος, έτσι ώστε ο αριθμός τους πρέπει να είναι πέντε για τον καθένα.

Οι δώδεκα αιώνες των δώδεκα αστερισμών καθιστούν τον πατέρα τους, µε έξι ουρανούς για κάθε αιώνα, ώστε υπάρχουν εβδομήντα δύο ουρανοί για τους εβδομήντα δύο φωστήρες, και για καθένα {50} [απ’ αυτούς πέντε] στερεώματα, [για ένα σύνολο από] τριακόσια εξήντα στερεώματα. Έχει σ’ αυτούς δοθεί εξουσία και μια [μεγάλη] στρατιά αγγέλων [αναρίθμητων] προς δόξα και λατρεία, [και μετά απ’ αυτό ακόμα] παρθένα πνεύματα, προς δόξα και λατρεία όλων των αιώνων και των ουρανών και των στερεωμάτων τους.

Ο ΚΟΣΜΟΣ, ΤΟ ΧΑΟΣ ΚΑΙ Ο ΚΑΤΩ ΚΟΣΜΟΣ

Το πλήθος αυτών των αθανάτων ονομάζεται κόσμος ―δηλαδή, όλεθρος― από τον Πατέρα και τους εβδοµήντα δύο φωστήρες που είναι µε τον Αυτογενή και τους εβδοµήντα δύο του αιώνες. Μέσα σ’ αυτόν εμφανίστηκε ο πρώτος άνθρωπος µε τις άφθαρτες δυνάμεις.

Και ο αιώνας που εμφανίστηκε µε τις γενεές του, ο αιώνας στον οποίο βρίσκεται το σύννεφο της γνώσης και ο άγγελος {51} ονομάζεται Ελ. […] αιώνας […] μετά απ’ αυτό […] είπε, «Να γίνουν δώδεκα άγγελοι [για να] κυβερνούν πάνω στο χάος και στον [κάτω κόσμο]». «Κοίταξε, από το σύννεφο εκεί εμφανίστηκε ένας [άγγελος] που το πρόσωπό του έλαμψε µε φωτιά και του οποίου η όψη μιάνθηκε µε αίμα. Το όνομά του ήταν Νεμβρώ που σημαίνει «αντάρτης», άλλοι δε τον αποκαλούν Γιαλνταμπαώθ.

Ένας άλλος άγγελος, ο Σάκλας, προέρχεται από το σύννεφο. Έτσι ο Νεµβρώ δημιούργησε έξι αγγέλους ―όπως και ο Σάκλας― για να γίνουν βοηθοί, και αυτοί παρήγαγαν δώδεκα αγγέλους, µε καθέναν απ’ αυτούς να λαμβάνει ένα μερίδιο στους ουρανούς.

ΟΙ ΑΡΧΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ

Οι δώδεκα άρχοντες μίλησαν µε τους δώδεκα αγγέλους: «Αφήστε τον καθένα σας {52} […] και αφήστε τους […] γενεά [―λείπει μια γραμμή―] άγγελοι»:

Ο πρώτος είναι ο [Σ]ηθ, που ονομάζεται Χριστός.
Ο [δεύτερος] είναι ο Χαρμαθώθ, που είναι […]
Ο [τρίτος] είναι ο Γκαλιλά.
Ο τέταρτος είναι ο Γιομπέλ.
Ο πέμπτος [είναι] ο Αδοναίος.

Αυτοί είναι οι πέντε που κυβερνούν στον κάτω κόσμο και πρώτα απ’ όλα πάνω στο χάος.

Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ

Τότε ο Σάκλας είπε στους αγγέλους του, «Ας δημιουργήσουμε τον άνθρωπο κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση». Έπλασαν τον Αδάμ και τη γυναίκα του την Εύα, που ονομάζεται, στο σύννεφο, Ζωή. Γιατί µ’ αυτό το όνομα όλες οι γενεές ζητούν τον άνδρα, και καθένας απ’ αυτούς ονομάζει τη γυναίκα µε αυτά τα ονόματα. Τώρα, ο Σάκλας δεν κυ[βερνά…] {53} εκτός […] οι γε[νεές…] αυτό […]. Τότε ο [άρχοντας] είπε στον Αδάμ, «Θα ζήσεις πολύ, µε τα παιδιά σου».

Ο ΙΟΥΔΑΣ ΡΩΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ ΤΟΥ ΑΔΑΜ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ

Ο Ιούδας είπε στον Ιησού, «[Ποια] είναι η μεγάλη διάρκεια του χρόνου που θα ζήσει ο άνθρωπος;»

Ο Ιησούς είπε, «Γιατί αναρωτιέσαι γι’ αυτό, που ο Αδάμ, μαζί µε τη γενεά του, έχει περάσει τις μέρες της ζωής του σ’ έναν τόπο όπου πήρε το βασίλειο του, µε μακροζωία κοντά στον άρχοντα του;»

Ο Ιούδας είπε στον Ιησού, «Πεθαίνει το ανθρώπινο πνεύμα;»

Ο Ιησούς είπε, «Γι’ αυτόν το λόγο ο Θεός διέταξε τον Μιχαήλ να τους δώσει τα πνεύματα των ανθρώπων σαν ένα δάνειο, έτσι ώστε θα μπορούσαν να προσφέρουν υπηρεσία, αλλά ο Μέγας Ένας διέταξε τον Γαβριήλ να παραχωρήσει πνεύματα στη μεγάλη γενεά χωρίς επάνω της κανέναν άρχοντα ―δηλαδή, το πνεύμα και την ψυχή. Επομένως, οι [υπόλοιπες] των ψυχών {54} [―λείπει 1 γραμμή―].

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΣΥΖΗΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟΗΘΕΙΣ ΜΕ ΤΟΝ ΙΟΥΔΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥΣ

«[…] φως [―λείπουν σχεδόν 2 γραμμές―] γύρω […] να […] πνεύμα [που είναι] μέσα σας ενοικεί σ’ αυτή τη [σάρκα] μεταξύ των γενεών των αγγέλων. Αλλά ο Θεός είναι ο αίτιος, ώστε η γνώση να [δοθεί] στον Αδάμ και σ’ εκείνους μαζί του, έτσι που να µην μπορούν να φέρονται πάνω τους δεσποτικά οι βασιλείς του χάους και του κάτω κόσμου».

Ο Ιούδας είπε στον Ιησού, «Λοιπόν τι θα κάνουν αυτές οι γενεές;»

Ο Ιησούς είπε, «Αληθινά σας λέγω, γιατί όλοι αυτοί οι αστέρες φέρνουν τα πράγματα στη συντέλεια. Ο Σάκλας, όταν συμπληρώσει το χρονικό διάστημα που ορίστηκε γι’ αυτόν, ο πρώτος τους αστέρας θα φανερωθεί μαζί µε τις γενεές, και θα τελειώσουν αυτό που είπαν ότι μπορούν να κάνουν.

Θα πορνεύουν τότε στο όνομά µου και θα σφάξουν τα παιδιά τους {55} και θα […] και [―λείπουν περίπου 6,5 γραμμές―] το όνομά µου, και αυτός θα […] τον αστέρα σας πάνω στον [δέκατο]τρίτο αιώνα».

Ο Ιησούς μετά απ’ αυτό [γέλασε].

[Ο Ιούδας είπε], «Κύριε, [γιατί γελάς µε µας];»

[Ο Ιησούς] απάντησε [και είπε], «∆εν γελώ [µε σας] αλλά µε την πλάνη των αστέρων, επειδή αυτοί οι έξι αστέρες περιπλανώνται μαζί µε τους πέντε αυτούς μαχητές, και όλοι θα καταστραφούν μαζί µε τα δημιουργήματά τους».

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΒΑΠΤΙΣΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ

Ο Ιούδας είπε στον Ιησού, «Κοίταξε, τι θα κάνουν εκείνοι που έχουν βαπτισθεί στο όνομά σου;»

Ο Ιησούς είπε, «Αληθινά λέγω [σε σένα], αυτό το βάπτισμα {56} […] το όνομά µου [―λείπουν περίπου 9 γραμμές―] σε µένα. Αληθινά [εγώ] λέγω σε σένα, Ιούδα, [εκείνοι που] προσφέρουν θυσίες στον Σάκλα […] Θεός [―λείπουν 3 γραμμές―] οτιδήποτε που είναι δαιμονικό.

Αλλά εσύ θα τους υπερβείς όλους αυτούς. Γιατί εσύ θα θυσιάσεις τον άνθρωπο που µε ενδύει.

Προτού γεννηθείς έχει υψωθεί,
η οργή σου έχει ανάψει,
ο αστέρας σου φάνηκε µε λαμπρότητα,
κι η καρδιά σου έχει […] {57}.

Αληθινά […] οι τελευταίες σου […] θα γίνουν [―λείπουν περίπου 2,5 γραμμές―], αφότου θα καταστραφεί. Τότε και η εικόνα της μεγάλης γενεάς του Αδάμ θα εξυψωθεί, γιατί πρωτύτερα υπάρχει αυτή η γενεά στον ουρανό, τη γη, και τους αγγέλους, η οποία κατάγεται από τους αθάνατους κόσμους. Κοίταξε, σου έχουν ειπωθεί τα πάντα. Σήκωσε τα µάτια σου και κοίταξε στο σύννεφο και το φως που είναι μέσα του και τους αστέρες που το περιβάλλουν. Ο αστέρας που οδηγεί το δρόμο είναι ο αστέρας σου».

Ο Ιούδας σήκωσε τα µάτια του και είδε το φεγγοβόλο σύννεφο, και εισήλθε σ’ αυτό. Εκείνοι που στέκονταν στη γη άκουσαν μια φωνή να έρχεται από το σύννεφο, λέγοντας, {58} […] μεγάλη γενεά […] … εικόνα [―λείπουν περίπου 5 γραμμές―].

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Ο ΙΟΥΔΑΣ ΠΡΟΔΙΔΕΙ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ

[…] Οι αρχιερείς τους παραπονιόνταν επειδή [αυτός] είχε εισέλθει στον ξενώνα για την προσευχή του. Αλλά κάποιοι γραμματείς τον παρακολουθούσαν προσεχτικά µε σκοπό να τον συλλάβουν κατά τη διάρκεια της προσευχής, γιατί φοβούνταν τους ανθρώπους, αφού είχε θεωρηθεί απ’ όλους προφήτης. Πλησίασαν τον Ιούδα και του είπαν, «Τι κάνεις εδώ; Είσαι μαθητής του Ιησού.» Ο Ιούδας τους απάντησε όπως επιθυμούσαν. Και έλαβε μερικά χρήματα και τον παρέδωσε σ’ αυτούς.

Via

Similar posts
 

ΣΥΧΝΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

Ακολουθήστε μας στο Youtube