Η παρανόηση της συμβολικής ιστορίας στο Απόκρυφο Ευαγγέλιο του Ιωάννη

Η Αντιγραφή απαγορεύεται

Σοφία της Επίνοιας και ο Δημιουργός του Matrix

ΟΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ,
ΕΙΝΑΙ ΔΟΣΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ,
ΒΑΣΕΙ ΤΗΣ ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΠΟΨΗΣ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ:
«ΑΝΤΕΧΕΙΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ; ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑΣ»

ΕΡΩΤΗΣΗ: Πως είναι δυνατόν σε ένα τέλειο Υπερσύμπαν, η Σοφία της Επίνοιας να γεννήσει ένα ατελές Ον, όπως ο δημιουργός του κόσμου μας;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
– Ο κόσμος της ύλης περιγράφεται με τις λέξεις.
– Ο κόσμος της ενέργειας, περιγράφεται με τους αριθμούς και τα μαθηματικά.
– Όμως ο κόσμος του Ιδεατού Πνεύματος … με τι μπορεί να περιγραφεί???

Δυστυχώς δεν μπορεί να περιγραφεί ακριβώς ούτε με λέξεις ούτε με μαθηματικές εξισώσεις, επειδή γίνεται αντιληπτός ΜΟΝΟ μέσω Πνευματικής Υπεραίσθησης. Γι’ αυτό περιγράφεται μέσω συμβολισμών που δίνονται καταχρηστικά μέσω λεκτικής περιγραφής.

Γι’ αυτό, όταν κάποιος θέλει να κατανοήσει τις Ιδεατές Πνευματικές Έννοιες, θα πρέπει πάντα να έχει υπόψη του, το ακόλουθο απόσπασμα από τα Χαλδαϊκά Κείμενα, για να μην οδηγηθεί σε πλάνη:

<Υπάρχει κάτι το νοητόν, το οποίον πρέπει να νοήσεις διά του άνθους του νου σου·
διότι εάν στρέψης τον νου σου προς εκείνο και προσπαθήσεις να το νοήσεις (σαν κάποιο συγκεκριμένο πράγμα) δεν θα κατορθώσεις να το αντιληφθείς·
διότι είναι κάποια δύναμη ανήκουσα εις ακμή (ξίφους) που λάμπει προς αμφοτέρας τας πλευράς και αστράπτει δια νοερών τομών.
Δεν πρέπει, λοιπόν, να προσπαθείς βιαίως ν’ αντιληφθείς το νοητόν εκείνον, αλλά δια της λεπτοφυούς φλόγας ενός λεπτοφυούς νου.>

Αυτή ακριβώς η πλάνη δημιουργείται όταν κάποιος επιχειρήσει να ερμηνεύσει την ιστορία στο Απόκρυφο Ευαγγέλιο του Ιωάννη κατά γράμμα.

Στέκεται στην λεπτομέρεια ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ της περιγραφής, και όχι στην Πνευματική έννοια πίσω από την εικόνα.

Κάθε άνθρωπος που θα βιώσει την Αλήθεια –προκειμένου να την επικοινωνήσει με τους συνανθρώπους του– θα αναγκαστεί να την περιγράψει με λόγια.

Με τα λόγια θα προσπαθήσει να δημιουργήσει μια συμβολική ιστορία.

Θα δημιουργήσει δηλαδή μια “ιστορία”, ΚΑΤΑ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ της Πνευματικής Ιδεατής Έννοιας, ώστε οι πραγματικοί στοχαστές που θα ακούσουν αυτή την “ιστορία”, να εμβαθύνουν, και να καταφέρουν να κατανοήσουν την Πνευματική Έννοια πίσω από την εικόνα.

Ακριβώς αυτό τον ρόλο έπαιζαν οι μύθοι και οι παραβολές. Κάθε μύθος ή παραβολή, ήταν έτσι δομημένα, ώστε να κομίζουν κωδικοποιημένες πληροφορίες. Οι περισσότεροι μύθοι φτιάχτηκαν από μεγάλους μύστες που ενσωμάτωσαν μέσα σε κάθε μύθο επτά επίπεδα γνώσης.

ΜΑΤΘΑΙΟΣ 13:35 «Θέλω ανοίξει εν παραβολαίς το στόμα μου, θέλω απαγγείλει πράγματα κεκρυμμένα από καταβολής κόσμου».

Αν τώρα κάποιος ερευνητής συγκεντρώσει διάφορα κείμενα τα οποία αναφέρονται στην Αλήθεια της δημιουργίας του κόσμου, θα διαπιστώσει, ότι αυτές οι διηγήσεις, αν και έχουν κοινή την κεντρική τους έννοια, η περιγραφή της ιστορία τους, είναι διαφορετική.

Ας πάρουμε για παράδειγμα τα δύο Ευαγγέλια: Το Ευαγγέλιο του Ιούδα και το Απόκρυφο του Ιωάννη.

Ενώ και τα δύο ευαγγέλια περιγράφουν την ίδια ακριβώς Πνευματική πληροφορία, την διατυπώνουν με τελείως διαφορετικές “ιστορίες”.

Προτεινόμενο άρθρο για ανάγνωση

Η μεγάλη όμως παρανόηση δημιουργείται με την “ιστορία” του Απόκρυφου Ευαγγελίου του Ιωάννη!

Εκεί, το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων παγιδεύεται στην ιστορία του μύθου.

Όταν ο Ιωάννης κλήθηκε να αποκαλύψει την Αλήθεια στους συνανθρώπους του, δεν μπορούσε να την περιγράψει, ούτε με την χρήση αστροφυσικής, ούτε καν με χρήση της μεταφυσικής.
Έπρεπε να δημιουργήσει μια συμβολική ιστορία, συμβατή με την νοοτροπία των ανθρώπων της εποχής του.
Προκειμένου λοιπόν να ρίξει τον Ιερό Σπόρο της Αλήθειας σχετικά με την ελλειμματικότητα του δημιουργού του κόσμου μας –σε ένα ως επί το πλείστον αμόρφωτο κοινό– έπρεπε να την περιγράψει μέσα από μια απλή ιστορία.
Καθώς μάλιστα εκείνη την εποχή του Ιωάννη –πριν 2000 χρόνια– η γυναίκα θεωρείτο ένα υποδεέστερο πλάσμα, έκρινε βολικό, και απόλυτα κατανοητό από τους ανθρώπους εκείνης της εποχής, να επιρρίψει επάνω στην θηλυκή μορφή της Σοφίας της Επίνοιας, το φταίξιμο της ελλειμματικότητας του δημιουργού, δημιουργώντας έναν «αποδιοπομπαίο τράγο», αλλά και για να ικανοποιήσει έτσι και την ανάγκη των ανθρώπων για ένα εξιλαστήριο θύμα.

Όμως όλη αυτή η ιστορία του μύθου, είναι ένας απόλυτα βαθύς συμβολισμός πολύ σοβαρών Πνευματικών Καταστάσεων, που όσοι καταφέρουν να κάνουν την υπέρβαση, θα τις κατανοήσουν.

Όλη λοιπόν η περιγραφή του Απόκρυφου Ευαγγελίου του Ιωάννη, είναι μια κωδικοποιημένη ιστορία, που αποδίδει Πνευματικές Ιδεατές καταστάσεις κατά προσέγγιση και όχι κατ’ απόλυτη περιγραφή.