Infancy Gospel of Thomas
English Translation of this article
Αφήγηση του Φιλόσοφου Θωμά του Ισραηλίτη για την νεογνική ηλικία του Κυρίου.
§1. Εγώ ο Θωμάς, ένας Ισραηλίτης, σας γράφω αυτήν την αφήγηση, ώστε όλοι οι αδελφοί ανάμεσα σε αυτούς που δεν πιστεύουν να γνωρίσουν τα θαύματα του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού στην νεογνική Του ηλικία, τα οποία έκανε μετά την γέννηση Του στη χώρα μας.
Ξεκινάει ως εξής:
§2. Αυτό το παιδί, ο Ιησούς, όταν ήταν 5 χρονών, έπαιζε στο πέρασμα ενός βουνίσιου ρέματος· και μάζευε τα νερά που έτρεχαν σε λιμνούλες και αμέσως τα έκανε καθαρά, και με μία λέξη μόνο τα έκανε να Τον υπακούν.
Και έχοντας φτιάξει κάμποσο πηλό, κατασκεύασε 12 σπουργίτια με αυτόν.
Και ήταν Σάββατο όταν έκανε αυτά τα πράγματα. Και υπήρχαν επίσης πολλά άλλα παιδιά που έπαιζαν μαζί Του.
Και κάποιος Ιουδαίος, βλέποντας τι έκανε ο Ιησούς, παίζοντας το Σάββατο, έφυγε αμέσως και είπε στον πατέρα Του τον Ιωσήφ: Ιδού, ο Υιός σου είναι στο ρέμα και έχει πάρει πηλό και έχει φτιάξει 12 πουλιά από αυτόν και έχει βεβηλώσει το Σάββατο.
Και ο Ιωσήφ, αφού πήγε στο μέρος και είδε, φώναξε σε Αυτόν και είπε: Γιατί κάνεις το Σάββατο ό,τι δεν είναι νόμιμο να κάνεις;
Και ο Ιησούς χτύπησε τα χέρια Του, και φώναξε στα σπουργίτια και είπε σ’ αυτά: Εμπρός! Φύγετε!
Και τα σπουργίτια πέταξαν και έφυγαν μακριά φωνάζοντας. Και οι Ιουδαίοι, είδαν αυτό θαύμασαν (έμειναν κατάπληκτοι) και έφυγαν και ανέφεραν στους επικεφαλής τους, τι είχαν δει τον Ιησού να κάνει.
§3. Και ο υιός του Άννα του γραφέα στεκόταν εκεί με τον Ιωσήφ· και πήρε ένα κλαδί ιτιάς και άφησε (ελευθέρωσε) τα νερά που είχε συγκεντρώσει ο Ιησούς.
Και ο Ιησούς βλέποντας τι είχε γίνει, θύμωσε και είπε σ’ αυτόν· κακέ, ασεβή και ανόητε! Τι κακό σου έκαναν οι λιμνούλες και τα νερά; Ιδού, ακόμη και τώρα, θα ξεραθείς σαν δένδρο, και δεν θα βγάλεις ούτε φύλλα, ούτε ρίζα, ούτε καρπούς.
Και ευθύς αμέσως εκείνο το αγόρι αποξηράνθηκε εντελώς. Και ο Ιησούς αναχώρησε και πήγε στο σπίτι του Ιωσήφ.
Αλλά οι γονείς του αγοριού που είχε αποξηρανθεί το σήκωσαν θρηνώντας την νεότητά του και το έφεραν στον Ιωσήφ και τον επέπληξαν. Είπαν εκείνοι: έχεις ένα τέτοιο παιδί που κάνει τέτοια πράγματα!
§4. Μετά από αυτό, Αυτός (Ιησούς) περνούσε ξανά μέσα από το χωριό· και ένα αγόρι έπεσε τρέχοντας επάνω Του και χτύπησε τον ώμο Του. Και ο Ιησούς θύμωσε και είπε σ’ αυτόν: Δεν θα επιστρέψεις από τον δρόμο που ήρθες. Και αμέσως έπεσε κάτω νεκρός.
Και κάποιοι που είδαν τι είχε συμβεί είπαν: Από πού γεννήθηκε αυτό το παιδί που κάθε λέξη του σίγουρα (πάντοτε) πραγματοποιείται;
Και οι γονείς του νεκρού αγοριού πήγαν στον Ιωσήφ και τον κατηγόρησαν λέγοντας: Αφού έχεις τέτοιο παιδί, είναι αδύνατον για σένα να μένεις μαζί μας στο χωριό· αλλιώς, δίδαξέ Τον να ευλογεί και όχι να καταριέται, γιατί σκοτώνει τα παιδιά μας.
§5. Και ο Ιωσήφ πήρε το παιδί παράμερα και Τον νουθέτησε λέγοντας: Γιατί κάνεις τέτοια πράγματα και αυτοί οι άνθρωποι υποφέρουν και μας μισούν και μας καταδιώκουν;
Και ο Ιησούς είπε: Γνωρίζω ότι αυτά τα λόγια σου δεν είναι από εσένα τον ίδιο· παρόλα αυτά, για χάρη σου θα σιγήσω· αλλά αυτοί θα υποστούν την τιμωρία τους. Και ευθύς αυτοί που Τον κατηγόρησαν τυφλώθηκαν.
Και αυτοί που το είδαν φοβήθηκαν πολύ και ήταν σε μεγάλη αμηχανία και είπαν για Αυτόν: κάθε λέξη που είπε, είτε καλή είτε κακή, ήταν πράξη και έγινε θαύμα.
Και όταν είδαν ότι ο Ιησούς είχε κάνει τέτοιο πράγμα, ο Ιωσήφ σηκώθηκε και έπιασε το αυτί Του και το τράβηξε δυνατά.
Και το παιδί ήταν πολύ θυμωμένο, και του είπε: Είναι αρκετό για σένα να αναζητάς και να μην βρίσκεις· και σίγουρα δεν έπραξες με σύνεση. Δεν ξέρεις ότι είμαι δικός σου; Μη με ενοχλείς.
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
§6. Και κάποιος δάσκαλος, Ζακχαίος κατ’ όνομα, στεκόταν σε κάποιο μέρος και άκουσε τον Ιησού να μιλά στον πατέρα Του με αυτόν τον τρόπο, και απόρησε υπερβολικά που όντας παιδί, μιλούσε με αυτόν τον τρόπο.
Και λίγες μέρες αργότερα ήρθε στον Ιωσήφ και του είπε: Έχεις ένα σοφό παιδί και έχει κάποια αντίληψη. Δώσε τον σε εμένα λοιπόν, ώστε να μπορέσει να μάθει γράμματα.
Και θα τον διδάξω μαζί με τα γράμματα όλη τη γνώση, πώς να απευθύνεται στους πρεσβυτέρους και πώς να τους τιμάει ως προγόνους και πατέρες, και πώς να αγαπά τους συνομήλικους του.
Και Αυτός του είπε όλα τα γράμματα από το Άλφα ως το Ωμέγα καθαρά και με μεγάλη ακρίβεια.
Και Αυτός (Ιησούς) κοίταξε προς τον Ζακχαίο και είπε σ’ αυτόν: Εσύ που είσαι άσχετος με τη φύση του Άλφα, πώς μπορείς να διδάξεις άλλους το Βήτα; Υποκριτή!
Πρώτα, αν γνωρίζεις, δίδαξε το Άλφα, και μετά θα σε πιστέψουμε για το Βήτα.
Μετά Αυτός άρχισε να ρωτά τον δάσκαλο περί του πρώτου γράμματος και αυτός δεν μπορούσε να Του απαντήσει.
Και ενώ πολλοί άκουγαν το παιδί λέει στον Ζακχαίο: Άκουσε ώ δάσκαλε, την τάξη (ιεραρχία) του πρώτου γράμματος και παρατήρησε πως αυτό έχει γραμμές, και μια μεσαία (γραμμή) που τέμνει εκείνες που βλέπεις κοινές (γραμμές) που συναντώνται· που το υψηλότερο τμήμα τις υποστηρίζει, και ξανά τις φέρνει κάτω από μία κεφαλή· με τρία σημεία τομής· του ίδιου είδους· πρωτεύουσα και υποτελείς· του ίδιου μήκους. Έχεις τις γραμμές του άλφα.
§7. Και όταν ο δάσκαλος Ζακχαίος άκουσε το παιδί να λέει τέτοιες και τόσο σπουδαίες αλληγορίες για το πρώτο γράμμα, ήταν σε μεγάλη αδυναμία να χειριστεί μια τέτοια αφήγηση και τη διδασκαλία Του (του Ιησού).
Και αυτός (Ζακχαίος) είπε σ’ αυτούς που ήταν παρόντες: Αλίμονο! Εγώ, κακόμοιρος που είμαι, τα έχω χαμένα, έχω ντροπιαστεί φέρνοντας αυτό το παιδί εδώ.
Παρ’ Τον μακριά, λοιπόν, σε ικετεύω, αδερφέ Ιωσήφ. Δεν μπορώ να αντέξω την αυστηρότητα του βλέμματος του·
Δεν μπορώ να Τον κατανοήσω καθόλου. Αυτό το παιδί δεν ανήκει σ ‘αυτή τη γη· μπορεί να δαμάσει ακόμα και τη φωτιά.
Σίγουρα γεννήθηκε πριν από τη δημιουργία του κόσμου. Τι είδους κοιλιά τον γέννησε, τι είδους μήτρα τον έθρεψε, δεν το ξέρω.
Αλίμονο! φίλε μου, με μετέφερε μακριά· Δεν μπορώ να Τον κατανοήσω: τρεις-κακόμοιρος που είμαι, έχω εξαπατήσει τον εαυτό μου.
Έκανα μια προσπάθεια να έχω έναν μαθητή και βρέθηκα να έχω έναν δάσκαλο. Ο νους μου γεμίζει με ντροπή, φίλοι μου, γιατί εγώ, ένας ηλικιωμένος, νικήθηκα από ένα παιδί.
Δεν υπάρχει τίποτα για μένα, παρά απελπισία και θάνατος εξαιτίας αυτού του αγοριού, γιατί δεν μπορώ αυτή την ώρα να τον κοιτάξω στο πρόσωπο· και όταν όλοι λένε ότι νικήθηκα από ένα μικρό παιδί, τι θα μπορώ να πω; Και πώς μπορώ να περιγράψω τις γραμμές του πρώτου γράμματος για τις οποίες μίλησε;
Δεν ξέρω, Ω φίλοι μου· γιατί δεν μπορώ να κατανοήσω ούτε την αρχή ούτε το τέλος Αυτού. Ως εκ τούτου, σε ικετεύω, αδερφέ Ιωσήφ, να τον πάρεις σπίτι. Τι μεγαλειώδες πράγμα είναι, θεός ή άγγελος, ή τι πρέπει να πω, δεν το γνωρίζω.
§8. Και όταν οι Εβραίοι ενθάρρυναν τον Ζακχαίο, το παιδί γέλασε δυνατά και είπε: Τώρα, ας φέρει η μάθηση σου καρπούς, και οι τυφλοί στην καρδιά ας δουν.
Βρίσκομαι εδώ από επάνω, για να μπορώ να τους καταραστώ, και να τους καλέσω στα πράγματα που είναι από επάνω, καθώς Αυτός που με έστειλε για λογαριασμό σας με έχει προστάξει.
Και όταν το παιδί σταμάτησε να μιλάει, όλοι αυτοί που είχε καταραστεί έγιναν αμέσως ολόκληροι.
Και κανείς μετά από αυτό δεν τόλμησε να Τον κάνει να θυμώσει, από φόβο μην Αυτός τον καταραστεί, και αυτός σακατευθεί.
§9. Και μερικές μέρες αργότερα, ο Ιησούς έπαιζε στην ταράτσα κάποιου σπιτιού, και ένα από τα παιδιά που έπαιζαν μαζί Του, έπεσε κάτω από το σπίτι και σκοτώθηκε.
Και όταν τα άλλα παιδιά το είδαν αυτό, έφυγαν μακριά και μόνο ο Ιησούς έμεινε ακίνητος.
Και οι γονείς του πεθαμένου παιδιού ερχόμενοι, επέκριναν και απείλησαν Αυτόν. Και ο Ιησούς πήδηξε κάτω από τη σκεπή και στάθηκε δίπλα στο σώμα του παιδιού, και φώναξε με δυνατή φωνή, και είπε: Ζένο ‒επειδή αυτό ήταν το όνομα (του παιδιού)‒ σήκω και πες μου, Εγώ σε έριξα κάτω;
Και (το παιδί) σηκώθηκε αμέσως και είπε: Βεβαίως όχι, Κύριέ μου, εσύ δεν με έριξες κάτω, αλλά εσύ με ανέστησες. Και αυτοί που το είδαν αυτό έμειναν άφωνοι από έκπληξη.
Και οι γονείς του παιδιού δόξασαν τον Θεό για το θαύμα που είχε συμβεί, και λάτρεψαν τον Ιησού.
§10. Λίγες μέρες αργότερα, ένας νέος άνδρας έκοβε ξύλα στη γωνία και το τσεκούρι έπεσε και έκοψε το πέλμα του ποδιού του στα δύο και πέθανε από την απώλεια αίματος.
Και υπήρχε μεγάλη αναταραχή, και οι άνθρωποι έτρεχαν μαζί, και το παιδί Ιησούς έτρεξε εκεί επίσης.
Και έσπρωξε το πλήθος για να περάσει και τοποθέτησε το τραυματισμένο πόδι του νεαρού άνδρα στη θέση του και αυτός θεραπεύθηκε αμέσως.
Και Αυτός είπε στον νεαρό άνδρα: Σήκω τώρα, κόψε τα ξύλα, και θυμήσου με.
Και το πλήθος που είδε τι συνέβη, λάτρεψε το παιδί, λέγοντας: Πραγματικά το Πνεύμα του Θεού κατοικεί σε αυτό το παιδί.
§11. Και όταν Αυτός ήταν έξι χρονών, η μητέρα Του, Του έδωσε μια κανάτα και Τον έστειλε να αντλήσει νερό και να το φέρει στο σπίτι.
Αλλά Αυτός συγκρούστηκε με κάποιον στο πλήθος, και η κανάτα έσπασε.
Και ο Ιησούς ξεδίπλωσε τον μανδύα που φορούσε, τον γέμισε με νερό και τον κουβάλησε στην μητέρα Του.
Εικόνα από Tony Burke
Και η μητέρα Του, βλέποντας το θαύμα που είχε συμβεί, Τον φίλησε και κράτησε μέσα της τα μυστήρια που Τον είχε δει να κάνει.
Εικόνα από Tony Burke
§12. Και πάλι την περίοδο της σποράς, το παιδί πήγε με τον πατέρα Του να σπείρουν σιτάρι στην γη τους.
Και καθώς ο πατέρας του έσπερνε, το παιδί Ιησούς επίσης έσπειρε μια χούφτα σιτάρι.
Και αφού το θέρισε και το αλώνισε, έφτιαξε εκατό μοιρασιές (1 μοιρασιά= kors=220L ➡ ➡) και κάλεσε όλους τους φτωχούς του χωριού στον χώρο όπου αλώνιζε, και τους έδωσε το σιτάρι και ο Ιωσήφ πήρε όσο περίσσεψε.
Και Αυτός ήταν οκτώ χρονών όταν έκανε αυτό το θαύμα.
§13. Και ο πατέρας του ήταν ξυλουργός, και την εποχή εκείνη έφτιαχνε άροτρα και ζυγούς.
Και ένας πλούσιος άνθρωπος παρήγγειλε να του κάνει έναν καναπέ.
Και ένα από τα λεγόμενα σταυρωτά κομμάτια ήταν πολύ κοντό, και δεν ήξεραν τι να κάνουν.
Το παιδί Ιησούς, είπε στον πατέρα Του, Ιωσήφ: Βάλτε τα δύο κομμάτια του ξύλου κάτω και ταίριασε τα ίσα στη μέση.
Και ο Ιωσήφ έκανε όπως του είπε το παιδί.
Και ο Ιησούς στάθηκε στο άλλη άκρη και πήρε το μικρότερο κομμάτι ξύλου και το τέντωσε και το έκανε ίσο με το άλλο.
Και ο πατέρας του ο Ιωσήφ το είδε και εθαύμασε και αγκάλιασε το παιδί και Το ευλόγησε λέγοντας: Ευλογημένος είμαι γιατί ο Θεός μου έχει δώσει αυτό το παιδί.
§14. Και ο Ιωσήφ, βλέποντας ότι το παιδί ήταν ισχυρό στο μυαλό και στο σώμα, αποφάσισε ξανά ότι δεν έπρεπε να του παραμείνουν άγνωστα τα γράμματα, και Τον πήρε και Τον παρέδωσε σε άλλον δάσκαλο.
Και ο δάσκαλος είπε στον Ιωσήφ: Πρώτα θα του διδάξω τα Ελληνικά γράμματα και μετά τα Εβραϊκά. Επειδή ο διδάσκαλος γνώριζε για τη δίκη που είχε γίνει για το παιδί, και Τον φοβόταν.
Παρ’ όλα αυτά κατέγραψε το αλφάβητο, και Του έδωσε όλη του την προσοχή για πολλή ώρα, και Αυτός (ο Ιησούς) δεν του έδωσε απάντηση.
Και ο Ιησούς είπε σ’ αυτόν: Αν είσαι πραγματικά δάσκαλος, και είσαι καλά εξοικειωμένος με τα γράμματα, πες μου τη δύναμη του Άλφα, και εγώ θα σου πω τη δύναμη του Βήτα.
Και ο δάσκαλος εξοργίστηκε με αυτό και Τον χτύπησε στο κεφάλι. Και το παιδί, πονώντας, τον καταράστηκε· και αμέσως λιποθύμησε και έπεσε με το πρόσωπο στο πάτωμα.
Και το παιδί επέστρεψε στο σπίτι του Ιωσήφ· και ο Ιωσήφ γέμισε θλίψη και έδωσε εντολές στην μητέρα Του λέγοντας: Μην Τον αφήσεις να βγει έξω από την πόρτα, επειδή αυτοί που Τον εξαγριώνουν, πεθαίνουν.
15. Και μετά από λίγο καιρό, ένας άλλος δάσκαλος πάλι, ένας πραγματικός φίλος του Ιωσήφ, του είπε: “Φέρε το παιδί στο σχολείο μου· ίσως να μπορέσω να τον δελεάσω να μάθει τα γράμματα.
Και ο Ιωσήφ είπε: Αν έχεις το θάρρος, αδερφέ, παρ’ Τον μαζί σου. Και τον πήρε μαζί του με φόβο και μεγάλη αγωνία· αλλά το παιδί πήγε μαζί του ευχάριστα.
Εικόνα από Tony Burke
Και πηγαίνοντας με τόλμη στο σχολείο, βρήκε ένα βιβλίο που βρισκόταν πάνω στο αναγνωστήριο· και παίρνοντάς το, δεν διάβασε τα γράμματα που ήταν μέσα, αλλά άνοιξε το στόμα Του, μίλησε από το Άγιο Πνεύμα και δίδαξε το νόμο σε εκείνους που στέκονταν γύρω.
Και πολύς κόσμος μαζεύτηκε, στάθηκε και Τον άκουσε και θαύμασε την ωριμότητα της διδασκαλίας Του και την ετοιμότητα των λόγων Του και ότι αυτός, παιδί όπως ήταν, μίλησε με αυτόν τον τρόπο.
Και όταν ο Ιωσήφ το άκουσε, φοβήθηκε, και έτρεξε στο σχολείο, με αμφιβολία και φόβο μήπως και αυτός ο δάσκαλος δεν είχε εμπειρία.
Και ο δάσκαλος είπε στον Ιωσήφ: Να γνωρίζεις, αδελφέ, ότι έχω πάρει το παιδί σαν μαθητή, και είναι γεμάτος με πολύ χάρη και σοφία· αλλά σε ικετεύω, αδερφέ, να τον πάρεις στο σπίτι.
Και όταν το παιδί το άκουσε αυτό, γέλασε με αυτόν, και του είπε: Επειδή μιλήσατε σωστά και βεβαιώσατε σωστά, για χάρη σας αυτός που χτυπήθηκε, θα θεραπευτεί.
Και αμέσως ο άλλος δάσκαλος θεραπεύθηκε. Και ο Ιωσήφ πήρε το παιδί και πήγανε στο σπίτι.
16. Και ο Ιωσήφ έστειλε τον γιο του τον Ιάκωβο να δέσει ξύλα και να τα φέρει στο σπίτι, και το παιδί Ιησούς, τον ακολούθησε.
Και καθώς ο Ιάκωβος συγκέντρωνε τα δεμάτια, μία οχιά του δάγκωσε το χέρι.
Και καθώς ήταν γεμάτος πόνο, και έτοιμος να πεθάνει, ο Ιησούς πλησίασε και φύσηξε επάνω στο δάγκωμα· και ο πόνος έπαψε αμέσως, και το φίδι έσκασε, και αμέσως ο Ιάκωβος έγινε ασφαλής και υγιής.
17. Και μετά από αυτό, το βρέφος ενός από τους γείτονες του Ιωσήφ, αρρώστησε και πέθανε, και η μητέρα του έκλαιγε απαρηγόρητη.
Και ο Ιησούς άκουσε ότι υπήρξε μεγάλος θρήνος και αναταραχή, και έτρεξε βιαστικά και βρήκε το παιδί νεκρό και άγγιξε το στήθος του και είπε: Σε εσένα, λέω παιδί, μην είσαι νεκρό, αλλά ζήσε και να είσαι με τη μητέρα σου.
Και απευθείας αυτό κοίταξε επάνω και γέλασε. Και Αυτός είπε στην γυναίκα: Πάρε το και δώσε του γάλα και θυμήσου με.
Και βλέποντας αυτό, το πλήθος που στεκόταν εκεί θαύμασε και είπε: Πραγματικά αυτό το παιδί ήταν είτε Θεός είτε ένας άγγελος του Θεού, γιατί κάθε λέξη του είναι (γίνεται) ένα συγκεκριμένο γεγονός.
Και ο Ιησούς βγήκε από εκεί, παίζοντας με τα άλλα παιδιά.
18. Και κάποια στιγμή αργότερα προέκυψε μεγάλη αναταραχή, καθώς χτίζονταν ένα σπίτι, και ο Ιησούς σηκώθηκε και πήγε σε εκείνο το μέρος.
Και βλέποντας έναν άνθρωπο να κείτεται νεκρός, τον πήρε από το χέρι και είπε: Άνθρωπε, λέω σε σένα, σήκω και συνέχισε τη δουλειά σου.
Και απευθείας αυτός σηκώθηκε και Τον λάτρεψε.
Και βλέποντας αυτό, το πλήθος θαύμασε και είπε: Αυτό το παιδί είναι από τον παράδεισο γιατί έχει σώσει πολλές ψυχές από τον θάνατο, και συνεχίζει να σώζει σε όλη Του τη ζωή.
19. Και όταν Αυτός ήταν δώδεκα χρονών οι γονείς του πήγαν ως συνήθως στην Ιερουσαλήμ για να γιορτάσουν το Πάσχα με τους συνταξιδιώτες τους.
Και μετά το Πάσχα επέστρεφαν πάλι στο σπίτι. Και καθώς επέστρεφαν σπίτι, το παιδί Ιησούς πήγε πίσω στην Ιερουσαλήμ.
Και οι γονείς του νόμιζαν ότι Αυτός ήταν με τους συνταξιδιώτες. Και έχοντας κάνει ταξίδι μιας ημέρας, Τον αναζήτησαν ανάμεσα σε όσους ήξεραν· και αφού δεν Τον βρήκαν, ήταν πολύ θλιμμένοι και επέστρεψαν στην πόλη αναζητώντας Τον.
Και μετά την τρίτη ημέρα Τον βρήκαν στον ναό, καθισμένο ανάμεσα στους δασκάλους, να ακούει τον νόμο και να τους κάνει ερωτήσεις.
Εικόνα από Tony Burke
Και όλοι ασχολούνταν με Αυτόν και θαύμαζαν ότι Αυτός, όντας παιδί, έκλεινε τα στόματα των πρεσβυτέρων και των δασκάλων του λαού, εξηγώντας τα βασικά σημεία του νόμου και τις παραβολές των προφητών.
Και η μητέρα του η Μαρία ανεβαίνοντας Του είπε: Γιατί μας το έκανες αυτό, παιδί; Ιδού, σε αναζητούσαμε με μεγάλη ανησυχία.
Και ο Ιησούς τους είπε: Γιατί με αναζητήσατε; Δεν ξέρατε ότι θα ήμουν για ζητήματα του Πατέρα μου;
Και οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι είπαν: Εσύ είσαι η μητέρα αυτού του παιδιού; Και αυτή είπε: Εγώ είμαι.
Και αυτοί της είπαν: Ευλογημένη είσαι ανάμεσα στις γυναίκες, γιατί ο Θεός ευλόγησε τον καρπό της μήτρας σου· γιατί τόση δόξα και τόση αρετή και σοφία, ούτε έχουμε δει ούτε έχουμε ακούσει ποτέ.
Και ο Ιησούς σηκώθηκε και ακολούθησε τη μητέρα Του και υπάκουσε τους γονείς Του. Και η μητέρα του παρατήρησε όλα αυτά τα πράγματα που είχαν συμβεί.
Και ο Ιησούς μεγάλωσε σε σοφία, σε ανάστημα και σε χάρη. Να έχει δόξα εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Early Christian Writings (Μετάφραση: Roberts-Donaldson)
“>
