Η Αντιγραφή απαγορεύεται
ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΙΝΑΙ ΒΑΣΙΣΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΘΕΣΗ
ΤΗΣ ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΙΑΣ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ:
«ΑΝΤΕΧΕΙΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ; ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑΣ»
Γράφει η Αγγελική Αναγνώστου
Στο τέλος αυτού του άρθρου υπάρχουν απαντημένες ερωτήσεις σχετικές με αυτό το θέμα
Υπάρχει μια πολύ μεγάλη σύγχυση στους ανθρώπους, αναφορικά με τους Αγγέλους. Αυτή η σύγχυση οφείλεται στην άγνοια των περισσοτέρων, για την ύπαρξη των δυο μεγάλων και διαφορετικών κατηγοριών Αόρατων Δυνάμεων.
1) Των Υπερκόσμιων Πνευματικών Δυνάμεων και
2) των Εγκόσμιων Ενεργειακών.
ΣΑΛΟΥΣΤΙΟΣ ΣΑΤΟΡΝΙΝΟΣ ΣΕΚΟΥΝΔΟΣ (ΓΑΛΑΤΙΑ 300 μ. Χ.) ‘ΠΕΡΙ ΘΕΩΝ ΚΑΙ ΚΟΣΜΟΥ’ (σελ. 41, 42) ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ Π. ΓΡΑΒΙΓΓΕΡ:
«Μεταξύ των θεών οι μεν είναι εγκόσμιοι, οι δε υπερκόσμιοι. Δια του όρου ‘εγκόσμιοι’ υπονοώ τους Θεούς οι οποίοι δημιουργούν τον Κόσμον· όσον διά τους υπερκοσμίους, οι μεν εξ αυτών ποιούσι (=φτιάχνουν) τας ουσίας των Θεών, οι άλλοι τον νουν και οι άλλοι τας ψυχάς: Διά τούτο διανέμονται εις τρεις τάξεις. Όλαι δε αύται απαντώνται εις τας σχετικάς διδασκαλίας.
Μεταξύ των εγκοσμίων Θεών, οι μεν ποιούσι τον Κόσμον οι άλλοι τον εμψυχώνουν, οι άλλοι δημιουργούν αρμονίαν μεταξύ των αντιθέτων που τον αποτελούν, άλλοι τέλος επιβλέπουσιν εις τη διατήρησιν της άπαξ επιτευχθείσης αρμονίας».
Οι Υπερκόσμιες Δυνάμεις είναι ως επί το πλείστον, άγνωστες στον κοινό άνθρωπο, επειδή ΔΕΝ μνημονεύονται (αναφέρονται) στις θρησκείες των λαών.
Η Μέριμνα των Υπερκόσμιων Πνευματικών Δυνάμεων, προσανατολίζεται κυρίως στην Λύτρωση του Πνεύματος των ανθρώπων από τον κόσμο της μορφής και της ενέργειας.
Οι Εγκόσμιες δυνάμεις, είναι αυτές που λατρεύονται από τους ανθρώπους μέσω ΟΛΩΝ των θρησκειών, και αυτές είναι οι κατασκευαστές του ορατού και αόρατου (ενεργειακού) κόσμου. Είναι οι δημιουργοί του Matrix. Σύμφωνα με την Ινδουιστική θρησκεία, είναι οι θεοί της Σαμσάρα.
Οι Εγκόσμιες ενεργειακές δυνάμεις ασχολούνται κυρίως με τη λειτουργία του ορατού και αόρατου ενεργειακού κόσμου, καθώς και με τους νόμους του κάρμα. Είναι οι λειτουργοί της Ειμαρμένης.
[Ερμής Τρισμέγιστος: κεφ.1 §9]
«Ο δε Νους-Θεός (Υπερκόσμια Ολότητα) αρσενικός-θηλυκός όντας, ζωή και φως υπάρχων, γέννησε άλλον Δημιουργό Νουν (Εγκόσμια οντότητα) από Πυρ και πνεύμα. Αυτός ο δεύτερος Νους δημιούργησε τους διοικητές του αισθητού κόσμου που περικλείεται σε επτά κύκλους, η διοίκηση των οποίων καλείται Ειμαρμένη.»
Οι άγγελοί των εγκόσμιων δυνάμεων, φροντίζουν για την προστασία του σώματος και της ζωής των ανθρώπων στο υλικό πεδίο. Αυτό όμως το κάνουν κυρίως για δικό τους όφελος. Όπως μπορεί να “προστατεύει” ο τσοπάνης τα πρόβατά του από τους λύκους, απλά για να καρπωθεί ο ίδιος τα οφέλη τους. (Το ‘γιατί’ και το ‘πως’, αναλύονται μέσα στο βιβλίο μου: “Αντέχεις την Αλήθεια το Χρονικό της Αιχμαλωσίας”)
Όμως, ενώ οι Υπερκόσμιες Δυνάμεις λειτουργούν ως Ολότητες, οι Εγκόσμιες δυνάμεις είναι διαχωρισμένες σε θετικές και αρνητικές, γι’ αυτό και ο κόσμος που δημιούργησαν, είναι ο κόσμος της διττότητας.
Οι Υπερκόσμιες Αγγελικές Δυνάμεις, είναι Υπέρτατες Ολότητες, που μεριμνούν ΜΟΝΟ για την προστασία του Πνεύματος των ανθρώπων.
Για να μπορέσει κάποιος άνθρωπος να επικοινωνήσει μαζί Τους, θα πρέπει να έχει ενεργοποιήσει το Πνευματικό του κομμάτι, επειδή ΜΟΝΟ ΜΕΣΩ ΑΥΤΟΥ μπορεί να επιτευχθεί επικοινωνία, και όχι μέσω της θετικής ενέργειας.
Η ενεργοποίηση του Πνεύματος επιτελείται μόνο όταν αποκοπούν οι ενεργειακές άγκυρες που αλυσοδένουν το Πνεύμα του ανθρώπου με το υλικό πεδίο. Όταν αυτές κοπούν, τότε το Πνεύμα του ανθρώπου καθίσταται ελεύθερο· και με δυνατότητα Πνευματικής επικοινωνίας με Αυτές της Πνευματικές Ολότητες. (Περισσότερες πληροφορίες στο βιβλίο)
Σε αυτό το άρθρο, θα επικεντρωθούμε περισσότερο στους εγκόσμιους αγγέλους του Matrix, επειδή αυτούς λατρεύουν και επικαλούνται οι άνθρωποι, αλλά και στο “ποιόν” των αρχόντων που αυτές οι αγγελικές δυνάμεις υπηρετούν.
[Ματθαίος κεφ. 10:24-25]
“Δεν υπάρχει μαθητής ανώτερος του δασκάλου του, ούτε δούλος ανώτερος του κυρίου του. Αρκετό είναι στον τον μαθητή να γίνει σαν τον διδάσκαλο, και ο δούλος σαν τον κύριό του. Εάν τον οικοδεσπότη ονόμασαν Βεελζεβούλ, πόσο μάλλον τους οικιακούς του.” (…αγγέλους)
Επειδή αυτοί οι εγκόσμιοι άρχοντες, δημιούργησαν αυτούς τους αγγέλους που σήμερα λατρεύουν οι άνθρωποι.
[Απόκρυφο Ευαγγέλιο Ιωάννη]
“Και οι άρχοντες (του Matrix) δημιούργησαν επτά δυνάμεις για τους εαυτούς τους και οι δυνάμεις δημιούργησαν έξι αγγέλους για τον καθένα, μέχρι που έγιναν 365 άγγελοι.”
Όμως ο Χριστός μας εφιστά την προσοχή γι’ αυτούς τους αγγέλους λέγοντας:
[Απόκρυφο Ευαγγέλιο Ιωάννη]
“Και προφυλάξου από τους αγγέλους της πενίας και από τους δαίμονες του χάους και απ’ όσους σε παγιδεύουν και πρόσεχε τον βαθύ ύπνο της φυλακής του Άδη.”
Ας δούμε όμως ποιοι είναι αυτοί οι άγγελοι της πενίας, αναλύοντας αρχικά την έννοια του αγγέλου.
Άγγελος σημαίνει αγγελιοφόρος
Στην αρχαία Ελλάδα, ο όρος “άγγελος” είχε διπλή έννοια. Αφενός, ονομαζόταν ο απεσταλμένος (άνθρωπος) που μετέφερε ειδήσεις, αφετέρου, υπήρχε και η θεϊκή ή υπερβατική εμφάνιση του αγγελιοφόρου, που ταυτιζόταν με τα πρόσωπα του Ερμή αλλά και της Ίριδας.
Ο Ερμής (με τα φτερωτά σανδάλια) είχε το ρόλο του αγγέλου/αγγελιαφόρου των θεών.
Η Ίριδα πάλι είχε τον ρόλο του αγγελιοφόρου κυρίως του Δία και της Ήρας και χαρακτηριζόταν ως η γοργοπόδαρη και χρυσόπτερη (=με τα χρυσά φτερά) αγγελιοφόρος των θεών.
Κατά τον Πλάτωνα, ο κάτω κόσμος έχει τους αγγέλους του, οι οποίοι αποκαλούνται «καταχθόνιοι άγγελοι».
Η σημερινή αντίληψη που έχουμε για τους αγγέλους, πηγάζει κυρίως από την Εβραϊκή θρησκεία, πάνω στην οποία βασίστηκε ο Χριστιανισμός.
Τους αγγέλους τους πρωτοσυναντάμε στην Παλαιά Διαθήκη, ως αγγελιοφόρους του Γιαχβέ.
Οι επτά Αρχάγγελοι που λειτουργούν ως δυνάμεις του Γιαχβέ/Ιεχωβά είναι:
Μιχαήλ, Γαβριήλ, Ουριήλ, Ραφαήλ, Αναήλ, Σαμουήλ, Σαχιήλ.
…”Και οι άρχοντες δημιούργησαν επτά δυνάμεις για τους εαυτούς τους…”
[Απόκρυφο Ιωάννη]
Η ΙΣΤΟΡΙΑ
Θα πρέπει πρωτίστως να αναρωτηθούμε, από πού ξεκίνησε η Ιουδαϊκή θρησκεία, και από πού αυτή η πίστη ανακάλυψε τον Γιαχβέ, τον οποίο λατρεύει σήμερα η Χριστιανική θρησκεία ως τον δημιουργό “ορατών τε και αοράτων”. Πρέπει δηλαδή πρωτίστως να ερευνήσουμε ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΓΙΑΧΒΕ. Επειδή αν δεν ανακαλύψουμε το “ποιόν” της κορυφής, δεν θα μπορέσουμε να καταλάβουμε τα επιτελεία της. Είναι αυτό που λέει η λαϊκή παροιμία: “Δες την ούγια και πάρε το πανί”
Αρχαιολογικές έρευνες έδειξαν ότι όλες οι θρησκείες της Μεσοποταμίας την εποχή που διαδραματίζονται τα γεγονότα της Παλαιάς Διαθήκης, ήταν πολυθεϊστικές και ειδωλολατρικές, με κυρίαρχους τους θεούς των Βαβυλωνίων.
Όπως θα διαπιστώσουμε, η Ιουδαϊκή θρησκεία είναι επηρεασμένη όχι μόνο από την θρησκεία των Ασσυροβαβυλωνίων, αλλά και από τον Ζωροαστρισμό (την μόνη μονοθεϊστική θρησκεία) που λατρεύτηκε στην Περσία.
Ο ΖΩΡΟΑΣΤΡΙΣΜΟΣ
Ο Ζωροαστρισμός θεωρείται θρησκεία πολύ παλαιότερη από τον Ιουδαϊσμό, και επικεντρώνεται στην αιώνια μάχη ανάμεσα στους καλούς αγγέλους (αγγέλους της πενίας) του αγαθού Σπέντα Μαϊνιού, και τους κακούς δαίμονες (δαίμονες του χάους) του πονηρού Ahriman ή Άνγκρα Μαϊνιού, που και οι δύο είναι τα δίδυμα παιδιά του Αχούρα Μάζντα (Της Εγκόσμιας οντότητας, Εωσφόρου).
Ο Αχούρα Μάζντα (Ahura Mazda=”Σοφός Κύριος”) είναι ο ένας καθολικός και υπερβατικός θεός, που ταυτίζεται με το Πυρ και τον Ήλιο.
Θυμηθείτε το Πυρ/φωτιά που καίει πίσω από τις πλάτες των φυλακισμένων μέσα στο σπήλαιο του Πλάτωνα, και δημιουργεί τις σκιές/εικόνες. Αυτό το Πυρ ταυτίζεται με τον εγκόσμιο θεό-δημιουργό αυτού το εικονικού κόσμου, τον δημιουργό του Matrix.
[Ερμής Τρισμέγιστος, Κεφ.1§9]
«Ο δε Νους-Θεός αρσενικός-θηλυκός όντας, ζωή και φως υπάρχων, γέννησε άλλον Δημιουργό Νου, από Πυρ και πνεύμα.»
Η Ιουδαϊκή θρησκεία υιοθέτησε από τον Ζωροαστρισμό την ιδέα των ιερέων, των προφητών, αλλά και την ιδέα του μεσσία.
Στη συνέχεια ο Ζωροαστρισμός, δάνεισε αρκετά στοιχεία του, στην μετέπειτα Χριστιανική θρησκεία την οποία μετασκεύασε ο “Απόστολος” Παύλος, μέσα από ένα μείγμα Ζωροαστρισμού, Ιουδαϊσμού, και ειδωλολατρικών πεποιθήσεων, βάζοντας ―βέβαια― και μερικές σκόρπιες πινελιές από την Διδασκαλία του Χριστού.
ΟΙ ΒΑΒΥΛΩΝΙΟΙ
Η Βαβυλωνιακή θρησκεία των Ανουνάκι [Anu = Ουρανός/ Na = Και/ Ki = Γη, δηλαδή anu-na-ki σημαίνει: Ουρανός και Γη] επίσης επέδρασσε καθοριστικά στην Εβραϊκή νοοτροπία κατά την περίοδο της Βαβυλωνιακής αιχμαλωσίας.
Η δημιουργία του κόσμου της Γένεσης της Παλαιάς Διαθήκης, εμφανίζει αρκετές ομοιότητες με το έπος της δημιουργίας των Ασσυροβαβυλωνίων, και όλη η αγγελολογία των Ιουδαίων στηρίζεται στα πρόσωπα των Ασσυρίων θεών.
Αυτή είναι μια θέση που την υποστηρίζουν αρκετοί μελετητές.
Ο πρώτος συγγραφέας που προσπάθησε να συγκρίνει το κείμενο του Έπους της Δημιουργίας (Enûma Eliš) των Ασυρροβαβυλωνίων, με την Γένεση της Παλαιάς Διαθήκης, ήταν ο αρχαιολόγος George Smith το 1876 στο έργο του “The Chaldean account of Genesis”.
Επίσης ο αρχαιολόγος W.G. Lambert παρουσίασε (τον παρακάτω) πίνακα με τους παραλληλισμούς που μπορούν να γίνουν ανάμεσα στο Έπος της δημιουργίας (Enûma Eliš) και την Γένεση της Παλαιάς Διαθήκης, γεγονός που ενισχύει τον ισχυρισμό ότι η Ιουδαϊκή θρησκεία προήλθε από μείξη άλλων θρησκειών.
Αξιοπερίεργο είναι το γεγονός ότι οι περισσότεροι θεοί των Ανουνάκι απεικονίζονται με φτερά, όπως ακριβώς οι άγγελοι της θρησκείας μας.
Επίσης παραστάσεις του Ασσύριου θεού Shamash, θυμίζουν πολύ τα “δικά μας” Σεραφείμ και Χερουβείμ!!!!
Ο Σαμάς (Shamash) ήταν ηλιακή θεότητα των Σουμερίων στην θρησκεία της Μεσοποταμίας. Ήταν θεός της δικαιοσύνης και της ισότητας και ήταν κριτής τόσο των θεών όσο και των ανθρώπων.
Ίσως να μην είναι άσχετος ο συσχετισμός του με τα Σεραφείμ, αφού η ονομασία των Σεραφείμ προέρχεται από την εβραϊκή λέξη «σαράφ», που σημαίνει καίω, καθαρίζω με φωτιά, εξ’ ου, εξαγνίζω… δικάζω.
ΟΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΣ
Ας εξετάσουμε τώρα τους γεννήτορες της Ιουδαϊκής θρησκείας, οι οποίοι μας πρότειναν τον θεός τους Γιαχβέ, ως τον υπέρτατο, και ο οποίος Γιαχβέ είχε ως αγγελιαφόρους του, τους Αγγέλους που σήμερα λατρεύουμε.
Ως πρωτοστάτες της Ιουδαϊκής θρησκείας θεωρούνται κυρίως δύο προσωπικότητες. Αρχικά ο πατριάρχης Αβραάμ, και στη συνέχεια ο Μωυσής.
Ας δούμε μερικά στοιχεία αυτών των δυο ανδρών.
Ο Αβραάμ
Ο Αβραάμ γεννήθηκε στην πόλη της Μεσοποταμίας Ούρ, και ήταν γιος του ειδωλολάτρη Θάρα· που είχε ως επάγγελμα την κατασκευή ξόανων και ειδώλων.
[Παλαιά Διαθήκη, Ιησ. Ναυή 24:2]
” 2. Ακούστε τι λέει ο Κύριος, ο Θεός του Ισραήλ: ‘Τα παλιά τα χρόνια οι πρόγονοί σας κατοικούσαν πέρα από τον ποταμό Ευφράτη και λάτρευαν άλλους θεούς. Ένας απ’ τους προγόνους σας ήταν και ο Θάρα, ο πατέρας του Αβραάμ και του Ναχώρ.”
Ο Θάρα είχε τρεις γιους: (1) τον Άβραμ (που μετονομάστηκε αργότερα σε Αβραάμ) (2) τον Άρραν (πατέρα του Λωτ) και (3) τον Ναχώρ.
Είχε επίσης και μία κόρη τη Σεράη (που μετονομάστηκε στη συνέχεια Σάρα).
Ο Αβραάμ πήρε για σύζυγό του την αδελφή του Σάρα, κατ’ εντολή του Γιαχβέ, ο οποίος ευλόγησε έτσι την αιμομιξία τους.
Το περιβάλλον λοιπόν μέσα στο οποίο μεγάλωσε και γαλουχήθηκε ο Αβραάμ ήταν κυρίως ειδωλολατρικό, με έναν ειδωλολάτρη πατέρα να επικαλείται δαιμονικές —ως επί το πλείστο— οντότητες, και να φιλοτεχνεί τα ξόανά τους. Ήταν επίσης βαθιά ανήθικο αφού επικροτούσε την αιμομιξία.
Μια αντίστοιχη περίπτωση αιμομιξίας στη Παλαιά Διαθήκη, την συναντάμε με την σεξουαλική σύμπραξη του Λωτ και με τις δυο του κόρες. [Γένεσις 19:30-38] Στη συνέχεια αυτή την αιμομιξία την αποδέχθηκε ο Γιαχβέ και ευλόγησε τις φυλές των Μωαβιτών και των Αμμωνιτών που προέκυψαν από αυτήν την ανίερη πράξη. [Δευτερονόμιο 2:9 και 2: 19].
Ήταν λοιπόν δυνατόν, μετά την επίκληση των ειδωλολατρικών δυνάμεων που λάτρευαν στο περιβάλλον του Άβραμ (Αβραάμ), να βρει χώρο και να τον πλησιάσει κάποια αγαθή (Υπερκόσμια) δύναμη?
Ας δούμε όμως πού πρωτογνώρισε ο Άβραμ, (Αβραάμ) τον Θεό του Γιαχβέ/Ιεχωβά.
Όταν ο Άβραμ (Αβραάμ) νίκησε στη μάχη το βασιλιά του αρχαίου Ελάμ, Χοδολλογομόρ και τους άλλους συμμάχους του στην κοιλάδα Σιδδίμ, ο Μελχισεδέκ, που ήταν ιερέας και βασιλιάς της πόλης Σαλήμ (της μετέπειτα Ιερουσαλήμ) δείχνοντας την ευγνωμοσύνη του, έφερε στον Άβραμ, «άρτο και οίνο» και του είπε:
[Γένεση 14:19]
«Ευλογημένος να είσαι, Άβραμ, από τον ύψιστο Θεό, το δημιουργό του ουρανού και της γης! Ευλογημένος να είναι κι ο ύψιστος Θεός, που παρέδωσε τους εχθρούς σου στην εξουσία σου!»
Ο Άβραμ τότε, χάρηκε από αυτό, και έδωσε στον ιερέα και βασιλιά Μελχισεδέκ*, «το ένα δέκατο» από όλα τα λάφυρα των εχθρών του. (Γένεση 14:20).
*Μελχισεδέκ: Αν και σ αυτή την περίπτωση θεωρείται προσωπικό όνομα, παράλληλα είναι και διακριτικός πνευματικός τίτλος. Ενδεχομένως να ταυτίστηκε ο τίτλος με αυτό το όνομα, επειδή από αυτό το πρόσωπο (Μελχισεδέκ) μυήθηκε αρχικά ο Αβραάμ.
Στη συνέχεια ακολουθεί η πρώτη επαφή του Άβραμ (Αβραάμ) με τον Γιαχβέ:
[Γένεση 15]
1. Ύστερα απ’ αυτά τα γεγονότα, ο Κύριος είπε σε όραμα στον Άβραμ: «Μη φοβάσαι, Άβραμ. Εγώ είμαι η ασπίδα σου. Η ανταμοιβή σου θα είναι πάρα πολύ μεγάλη».
2. Ο Άβραμ απάντησε: «Δέσποτα Κύριε, τι θα μου δώσεις; Εγώ φεύγω άτεκνος· και κληρονόμος του σπιτιού μου είναι ο Ελιέζερ από τη Δαμασκό».
3. Και πρόσθεσε: «Αφού δεν μου έδωσες απογόνους, θα με κληρονομήσει ο δούλος του σπιτιού μου».
4. Ο Κύριος του αποκρίθηκε: «Δε θα σε κληρονομήσει αυτός, αλλά εκείνος που θα βγει από τα σπλάχνα σου».
5. Τον έφερε τότε έξω και του είπε: «Κοίτα τον ουρανό και μέτρα τ’ αστέρια, αν μπορείς να τα μετρήσεις. Έτσι αναρίθμητοι θα είναι και οι απόγονοί σου».
Αυτή ήταν και η πρώτη γνωριμία/επαφή/”μύηση” του Άβραμ (Αβραάμ) με τον Ιεχωβά, την “πνευματική” δύναμη με την οποία επικοινωνούσε ο Ιερέας και βασιλιάς της Σαλήμ, Μελχισεδέκ.
Αυτή όμως (η πρώτη) συνομιλία με τον “θεό”, δεν ήταν καθόλου Πνευματική! Εστίαζε κυρίως στην διαιώνιση του σπέρματος του Αβραάμ!!
Αυτό σημαίνει, πως αυτός ο “θεός”, δεν είναι ήταν ένας Πνευματικός Θεός, αλλά μια ενεργειακή εγκόσμια οντότητα του Matrix. Στη συνέχεια έδειξε πολύ καθαρά και το δαιμονικό της πρόσωπο.
Σε ένα αντίστοιχο ειδωλολατρικό περιβάλλον με τον Αβραάμ, έζησε και ο άλλος ισχυρός πατριάρχης της Ιουδαϊκής θρησκείας, ο Μωυσής, που μεγάλωσε και γαλουχήθηκε με την Αιγυπτιακή θρησκεία…
Μωυσής
Ο Μωυσής γεννήθηκε το 1593 π.Χ. στην Αίγυπτο και ήταν γιος του Αμράμ, εγγονός του Καάθ και δισέγγονος του Λευί. Μητέρα του ήταν η Ιωχαβέδ.
Τον μεγάλωσε η κόρη του Φαραώ* όταν τον περιμάζεψε μωρό από το ποτάμι που τον είχαν αφήσει οι γονείς του. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα ο Μωυσής να διδαχθεί όλη την σοφία των Αιγυπτίων και να μάθει τα μυστικά της μαγείας τους.
*Μερικοί ιστορικοί λένε ότι ο Φαραώ της Εξόδου ήταν ο Τουθμώσις Γ’. Άλλοι ισχυρίζονται ότι ήταν ο Αμενχοτέπ Β’, ο Ραμσής Β’ ή άλλοι Φαραώ. Υπάρχει δυσκολία όσον αφορά την αιγυπτιακή χρονολόγηση και κατά συνέπεια είναι αδύνατον να προσδιοριστεί με βεβαιότητα ποιος ήταν αυτός ο Φαραώ.
Παρόλα αυτά όμως, το αίμα του Ισραηλίτη μιλούσε μέσα στον Μωυσή, όπου τον ώθησε να διδαχθεί παράλληλα, όλες τις προφορικές ιστορίες που αφορούσαν την ιστορία του λαού του, αλλά και τον θεό τους.
Ο Μωυσής, θεωρείται πως συνέταξε σε γραπτό κείμενο, μεγάλο μέρος της Παλαιά Διαθήκης από τις σκόρπιες ιστορίες των Ισραηλιτών, που μεταδίδονταν προφορικά από γενιά σε γενιά.
Συνέταξε: Γένεση, Έξοδο, Λευιτικό, Αριθμοί, Δευτερονόμιο καθώς και το βιβλίο του Ιώβ γύρω στα 1.400 π.Χ. που είναι από τα παλαιότερα κείμενα της Παλαιάς Διαθήκης. Όλα τα υπόλοιπα είναι αρκετά μεταγενέστερα.
Ο πεθερός του Μωυσή ήταν ο Ιοθόρ ή αλλιώς Ραγουήλ, ο οποίος ήταν επίσης ειδωλολάτρης, ιερέας της Μαδιάμ.
Όταν ο Μωυσής σκότωσε τον Αιγύπτιο (επειδή κακομεταχειρίζονταν κάποιον Ισραηλίτη) και τον έθαψε στην άμμο, έφυγε μακριά από την Αίγυπτο για να σωθεί, και πήγε να κατοικήσει στην Μαδιάμ.
Εκεί γνώρισε τις κόρες του ειδωλολάτρη ιερέα της Μαδιάμ Ιοθόρ, και παντρεύτηκε την Σεπφώρα.
Μετά από παραμονή 40 ετών στην έρημο και σε ένα περιβάλλον απόλυτα ειδωλολατρικό εξαιτίας του ειδωλολάτρη Ιερέα πεθερού του, ο Μωυσής, ενώ έβοσκε τα πρόβατά του πεθερού του, είχε την πρώτη του επαφή με τον Γιαχβέ (ως καιόμενη βάτος) απ’ όπου πήρε και την εντολή να ελευθερώσει τους Ισραηλίτες από την Αίγυπτο. (Εξ 3:1-15)
Τώρα ποια μπορεί να ήταν αυτή η δύναμη που συστήθηκε ως “θεός” και του έδωσε αυτή την εντολή, μαζί με την δύναμη της μαγείας που συνόδευε τη δράση του Μωυσή, είναι προς προβληματισμό.
Οι απαιτήσεις πάντως αυτού του “θεού” για αίμα, δηλώνουν μάλλον μια δαιμονική δύναμη, παρά έναν αγαθό “θεό”.
Μια ιστορία που επιβεβαιώνει τον ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΟ του Γιαχβέ και την λατρεία του για το αίμα, είναι το παρακάτω περιστατικό:
Όταν ο Μωυσής πήρε εντολή από τον Γιαχβέ να φύγει από την Μαδιάμ, και να επιστρέψει πίσω στην Αίγυπτο για να ελευθερώσει τους Ισραηλίτες, ξεκίνησε το μακρύ ταξίδι του μαζί με την οικογένειά του: την γυναίκα του Σεπφώρα και τους δύο γιούς του.
Ας συνεχίσουμε τη διήγηση μέσα από το ίδιο το κείμενο της Εξόδου, κεφ. 4:24-26
[Παλαιά Διαθήκη, Έξοδος κεφ. 4]
“24. Στο δρόμο, εκεί που σταμάτησε για να διανυκτερεύσει, όρμησε εναντίον του ο Κύριος και ζητούσε να τον θανατώσει.
25. Τότε η Σεπφώρα πήρε ένα λιθάρι (=πέτρα) κοφτερό κι έκοψε το άκρο του δέρματος του γεννητικού μορίου του γιου της, και (με τα ματωμένα χέρια της) αγγίζοντας τα πόδια του Μωυσή τού είπε: «Σύζυγος αίματος είσαι για μένα».
26. Έτσι ο Κύριος έφυγε από το Μωυσή.”
Μπορεί κάποιος να αντιληφθεί τί έγινε σ αυτή την περίπτωση? Ή επιμένει να εθελοτυφλεί?
Ικανοποιήθηκε λοιπόν με τον αιθερισμό του αίματος ο “κύριος”, που προκειμένου να χορτάσει την μανία του, δεν θα δίσταζε να σκοτώσει ακόμη και τον ίδιο τον Μωυσή…
Δεν είναι λοιπόν τυχαίο, που ο Χριστός για όλη αυτή την φάρα των έκπτωτων δαιμονικών δυνάμεων, λέει:
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΙΟΥΔΑ [51, 52]:
«Κοίταξε, από το σύννεφο εκεί εμφανίστηκε ένας [άγγελος] που το πρόσωπό του έλαμψε με φωτιά (πυρ) και του οποίου η όψη μιάνθηκε με αίμα.»
Για να χορτάσει λοιπόν με αίμα αυτός ο “θεός”, θυσιάστηκε ο Υπερκόσμιος Χριστός, προκειμένου να Λυτρώσει το Πνεύμα των ανθρώπων απ’ την αιχμαλωσία της έκπτωτης δυναστείας.
Στη συνέχεια διαστρεβλώθηκε παντελώς η Διδασκαλία Του Χριστού, κι αυτό ήταν έργο των εντολοδόχων του αιμολάτρη θεού.
Όμως οι πρώτοι-πρώτοι Χριστιανοί, γνώριζαν πολύ καλά Ποιος ήταν ο Υπερκόσμιος Πατέρας του Χριστού, και τον διαχώριζαν συνειδητά από τον Γιαχβέ, επειδή (εκείνα τα πρώιμα χρόνια) δεν είχε προλάβει ακόμη να καταστραφεί η πραγματική Διδασκαλία του Χριστού.
Απόδειξη αυτού, είναι η κατηγορία με την οποία καταδικάστηκε σε θάνατο δια λιθοβολισμού, ο Πρωτομάρτυρας Στέφανος.
Η ετυμηγορία ήταν, ότι ο Στέφανος βλασφημούσε τον Μωυσή και τον Θεό του. (Πράξεις των Αποστόλων, κεφ. 6-8)
Πρωτοστάτης του λιθοβολισμού του Στεφάνου, ήταν ο Παύλος, … ο “απόστολος” των εθνών!
Πως ήταν λοιπόν δυνατόν να μην διαστρεβλωθεί η Διδασκαλία του Υπερκόσμιου Χριστού, όταν αυτός ο εντολοδόχος του Γιαχβέ ανέλαβε δράση?
Παρακαλώ διαβάστε προσεκτικά ένα δείγμα των απαιτήσεων αυτού του “θεού”, τον οποίο λατρεύει η μισή οικουμένη και επικαλείται τους αγγέλους του.
Ο ΘΕΟΣ ΠΡΟΣΤΑΖΕΙ ΤΟΝ ΜΩΥΣΗ:
[Παλαιά Διαθήκη, Έξοδος Κεφ. 29]
§1. «Αυτά πρέπει να κάνεις, Μωυσή, για να αγιάσεις τον Ααρών και τους γιους του και να τους καθιερώσεις ως ιερείς μου:
Θα πάρεις ένα μοσχάρι και δύο κριάρια χωρίς ελάττωμα.[…] §4. Θα οδηγήσεις τον Ααρών και τους γιους του κοντά στην είσοδο της σκηνής του Μαρτυρίου και θα τους πλύνεις με νερό.
[…] §10. Στη συνέχεια θα φέρεις μπροστά στη σκηνή του Μαρτυρίου το μοσχάρι, κι ο Ααρών και οι γιοι του θα βάλουν τα χέρια τους πάνω στο κεφάλι του μοσχαριού.
§11. Μετά θα σφάξεις το μοσχάρι ενώπιόν μου κοντά στην είσοδο της σκηνής.
§12. Θα πάρεις από το αίμα του μοσχαριού και θα αλείψεις με το δάχτυλό σου τα κέρατα του θυσιαστηρίου, ενώ όλο το υπόλοιπο θα το χύσεις στη βάση του θυσιαστηρίου.
§13. Έπειτα θα πάρεις όλο το λίπος που καλύπτει τα έντερα, το λοβό του συκωτιού και τα νεφρά μαζί με το λίπος τους, και θα τα ρίξεις στο θυσιαστήριο να καούν.
§14. Το κρέας όμως του μοσχαριού, το δέρμα του και την κοπριά του, θα τα κάψεις έξω από το στρατόπεδο, γιατί πρόκειται για θυσία εξιλέωσης των ιερέων.
§15. Μετά θα πάρεις το ένα κριάρι, κι ο Ααρών και οι γιοί του θα βάλουν τα χέρια τους πάνω στο κεφάλι του ζώου.
§16. Θα σφάξεις το κριάρι και με το αίμα του θα ραντίσεις το θυσιαστήριο γύρω γύρω.
§17. Θα το τεμαχίσεις στα μέρη του, θα πλύνεις τα εντόσθιά του και τα πόδια του, και θα τα αποθέσεις πάνω στο θυσιαστήριο κοντά στα άλλα κομμάτια και στο κεφάλι.
§18. Θα αφήσεις ολόκληρο το σφάγιο να καεί στο θυσιαστήριο. Είναι ολοκαύτωμα που προσφέρεται σ’ εμένα, τον Κύριο, και η οσμή του με ευχαριστεί.
§19. Μετά θα πάρεις το δεύτερο κριάρι, κι ο Ααρών και οι γιοι του θα βάλουν πάλι τα χέρια τους πάνω στο κεφάλι του ζώου.
§20. Στη συνέχεια θα το σφάξεις· θα πάρεις από το αίμα του και θ’ αλείψεις το δεξί αυτί του Ααρών και των γιων του, τον αντίχειρα του δεξιού χεριού τους και το μεγάλο δάκτυλο του δεξιού ποδιού τους· με το υπόλοιπο αίμα θα ραντίσεις το θυσιαστήριο γύρω γύρω.
§21. Μετά θα πάρεις από το αίμα που θα είναι πάνω στο θυσιαστήριο κι από το λάδι του χρίσματος και θα ραντίσεις μ’ αυτά τον Ααρών, τους γιους του και τις φορεσιές τους. Έτσι θα αγιάσεις αυτόν, τους γιους του και τις φορεσιές τους.
§22. Ύστερα θα πάρεις από το κριάρι το λίπος και την ουρά του, το λίπος που σκεπάζει τα εντόσθια, το λοβό του συκωτιού και τα δυο νεφρά μαζί με το λίπος τους, καθώς και το δεξιό μηρό, γιατί αυτό είναι το κριάρι της καθιέρωσης.
§23. Κι από το καλάθι με τα άζυμα παρασκευάσματα, που θα έχεις φέρει ενώπιόν μου, θα πάρεις ένα καρβέλι άζυμο ψωμί, ένα γλύκισμα από αλεύρι ζυμωμένο με λάδι, και μία λαγάνα αλειμμένη με λάδι.
§24. Θα τα παραδώσεις όλα στα χέρια του Ααρών και στα χέρια των γιων του και θα τους πεις να μου τα προσφέρουν με την ειδική τελετουργική κίνηση.
§25. Μετά θα τα πάρεις από τα χέρια τους και θα τα ρίξεις στο θυσιαστήριο, να καούν πάνω στο ολοκαύτωμα. Αυτό θα είναι θυσία που καίγεται και μου προσφέρεται ως ευχάριστη οσμή..
[…] §35. Αυτά θα κάνεις στον Ααρών και στους γιους του, ακριβώς όλα όσα σε διέταξα. Η τελετή της καθιέρωσης θα διαρκεί εφτά μέρες.
§36. Κάθε μέρα θα προσφέρεις κι από ένα μοσχάρι για την εξιλέωση των αμαρτιών. Έτσι, με τη θυσία για την εξιλέωση που θα γίνεται πάνω του, το θυσιαστήριο θα εξαγνίζεται. Έπειτα θα το χρίεις για να αγιάζεται.
§37. Εφτά μέρες θα κάνεις τους εξαγνισμούς στο θυσιαστήριο και θα το αγιάζεις για να είναι εντελώς άγιο. Και καθετί που το αγγίζει θα γίνεται άγιο.
§38. Κάθε μέρα για πάντα στο μέλλον θα προσφέρετε πάνω στο θυσιαστήριο δύο αρνιά ενός χρόνου.
§39. Το ένα αρνί θα το θυσιάζετε το πρωί και το δεύτερο το βράδυ.»
Στη συνέχεια, όλοι οι πιστοί της Ιουδαιοχριατινικής θρησκείας, επικαλούνται τις “αγγελικές” δυνάμεις, αυτής της αμφιβόλου αγαθότητας οντότητας!
Αρχάγγελος Μιχαήλ: Εμφανίζεται ως αρχάγγελος του θεού του Ισραήλ
—Μάχεται στο πλευρό του Ισραήλ. [Δανιήλ 10:1-21]
Παλαιά Διαθήκη, Δανιήλ κεφ. 10
12. «Μη φοβάσαι Δανιήλ», μου είπε, «γιατί απ’ την πρώτη μέρα που ταπεινώθηκες ενώπιον του Θεού σου και συγκέντρωσες την προσοχή σου για να καταλάβεις όλα αυτά τα γεγονότα, η προσευχή σου εισακούστηκε κι εγώ ξεκίνησα για να σου φέρω την απάντηση.
13. Αλλά ο αρχάγγελος του βασιλείου των Περσών μού αντιστεκόταν είκοσι μία μέρες. Τότε ο Μιχαήλ, ένας από τους αρχαγγέλους, ήρθε να με βοηθήσει· είχα μείνει, λοιπόν, εκεί κοντά στους βασιλιάδες των Περσών.[…] 20-21. Τότε εκείνος με ρώτησε: «Ξέρεις γιατί ήρθα σ’ εσένα; Για να σου αναγγείλω αυτό που είναι γραμμένο στο βιβλίο της αλήθειας. Τώρα θα επιστρέψω να πολεμήσω εναντίον του αρχαγγέλου των Περσών· κι όταν εγώ θα φεύγω, θα έρθει ο αρχηγός των Ελλήνων. Και δε θα υπάρχει κανείς να με ενδυναμώσει εναντίον αυτών, εκτός από το Μιχαήλ τον αρχάγγελό σας.
Ο Μιχαήλ διεκδικεί το σώμα του Μωυσή … από τον διάβολο (!!!)
Καινή Διαθήκη, Ιούδας κεφ. 1:9
9. Κι όμως, ούτε ο αρχάγγελος Μιχαήλ δεν τόλμησε να ξεστομίσει υβριστική κατηγορία εναντίον του διαβόλου, όταν σε μια φιλονικία μαζί του διεκδικούσε το σώμα του Μωυσή. Το μόνο που είπε ήταν: Ο Κύριος να σε κατακρίνει.
Αρχάγγελος Γαβριήλ: Εμφανίζεται στον Δανιήλ και δηλώνει αγγελιοφόρος του Γιαχβέ.
[Παλαιά Διαθήκη: Δανιήλ κεφ. 9]
20. Συνέχισα να μιλάω, να προσεύχομαι και να εξομολογούμαι την αμαρτία τη δική μου και του λαού μου, του Ισραήλ, και παρακαλούσα τον Κύριο το Θεό μου για το άγιο βουνό του.
21. Κι εκεί που προσευχόμουν, ο άντρας που είχα δει στην αρχή του οράματός μου, ο Γαβριήλ, πέταξε γρήγορα και με άγγιξε την ώρα της βραδινής προσφοράς.
22. Ήρθε και μίλησε μαζί μου. «Δανιήλ», μου είπε, «ήρθα για να σε κάνω να καταλάβεις την έννοια της προφητείας.
23. Όταν άρχισες τις ικεσίες σου στο Θεό, ο Θεός, μού έδωσε μια απάντηση για σένα, γιατί του είσαι πολύ αγαπητός. Και τώρα εγώ είμαι εδώ για να σου την αναγγείλω.
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ:
1η ΕΡΩΤΗΣΗ: Πως ο Αρχάγγελος Γαβριήλ μεσολάβησε στη Μαρία (Παναγία), προκειμένου να κυοφορήσει τον Ιησού, αφού θεωρείται άγγελος της πενίας;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΑΠΟ Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ: Προκειμένου οι δυνάμεις αυτού του κόσμου να αφήσουν τους ανθρώπους/ομήρους να φύγουν από το σύμπαν/παγίδα, απαίτησαν λύτρα ως πληρωμή του κάρμα των ανθρώπων.
Έτσι, από τους Υπερκόσμους αποφασίστηκε, ο Πατέρας των Ουράνιων Ανθρώπων, Χριστός, να κατέβει και να πληρώσει ο Ίδιος τα λύτρα για τα παιδιά Του.
Όμως οι εγκόσμιες δυνάμεις του “άρχοντα” (…”που γνωρίζουν να δομούν σύμπαντα” Κεφ. “ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΧΡΙΣΤΟΣ”, το κείμενο ανάμεσα στην 441 και 442 υποσημείωση) έπρεπε να ετοιμάσουν ένα ανάλογο σώμα που θα είχε τη δυνατότητα να αντέξει το Πνευματικό μέγεθος μιας Ολότητας Χριστός.
Έτσι δημιούργησαν ένα ειδικά διαμορφωμένο έμβρυο, όπου ο Γαβριήλ μέσω νάρκης που δημιούργησε στην Παναγία (με τον κρίνο), εμφύτευσε το κατάλληλα αυτό διαμορφωμένο έμβρυο μέσα της, για να το κυοφορήσει.
Οι ίδιες οι έκπτωτες δυνάμεις αυτού του κόσμου ΑΠΑΙΤΗΣΑΝ λύτρα από τους Υπερκόσμους, προκειμένου να ελευθερώσουν τους Ουράνιους Ανθρώπους. Προκειμένου λοιπόν η απαίτησή τους να εκπληρωθεί, μπήκαν (οι ίδιοι) στην διαδικασία της κατασκευής ενός σώματος (υλικού φορέα) αντάξιου της Πνευματικής Δύναμής του Χριστού, ώστε να μπορέσει να περιλάβει το μέγεθος του Πνεύματός Του. Αυτόν τον ρόλο τον ανέλαβε ο απεσταλμένος των έκπτωτων, Γαβριήλ.
2η ΕΡΩΤΗΣΗ: Οι αρχάγγελοι (Γαβριήλ, Μιχαήλ) κτλ. Ανήκουν στους αγγέλους της πενίας;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΑΠΟ Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ: Ναι, είναι οι άγγελοι της πενίας. Αυτοί ανήκουν στα επιτελεία του Γιαλδαβαώθ και τους συναντάμε στην Παλαιά Διαθήκη, ως τους αγγελιαφόρους του Γιαχβέ.
Η θρησκεία των Εβραίων είναι επηρεασμένη απόλυτα από την Ασσυροβαβυλωνική, και στηρίζει όλη την αγγελολογία της στα πρόσωπα των Ασσυρίων θεών, γι’ αυτό εμφανίζονται με φτερά, όπως οι θεοί των Ασσυροβαβυλωνίων (Ανουνάκι).
Πηγές:
Αβραάμ
Πρωτομάρτυρας Στέφανος
ΘΑΡΑ (Πατέρας του Αβραάμ)
Ιησούς του Ναυή
Θάρα
ΙΟΘΟΡ
Παύλος
Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΩΝ ΧΑΝΑΝΑΙΩΝ
Μεσοποταμιακή μυθολογία
Ελοχίμ
Ασερά: θηλυκή θεότητα των αρχαίων Ισραηλιτών
Σουμερία (προ-κατακλυσμιαία περίοδος)
Χαλδαίοι
Λαοί της Βίβλου
Απόστολος Παύλος
Οι Περιηγήσεις του Αβραάμ
Μωυσής
The Chaldean account of Genesis
W.G. Lambert
Βαβυλωνιακή αιχμαλωσία
Μελχισεδέκ
Σεπφώρα
Σεπφώρα
Ζωροάστρης
Ζωροαστρισμός
https://ebible.gr/blog/
Enûma Eliš – Η βαβυλωνιακή κοσμογονία
Σαμάς (Shamash)