Η Αντιγραφή απαγορεύεται
Γράφει η “Αγγελική Αναγνώστου”
Το θέμα που θα αναπτύξουμε σήμερα αφορά στον τρόπο που διαπαιδαγωγούνται τα παιδιά στην εποχή μας… Αν και φαίνεται μάλλον ασύμβατη η λέξη «διαπαιδαγωγώ» με τα σημερινά δεδομένα…
Διαπαιδαγωγούνται πράγματι ή μήπως είναι παρατημένα στη φύση τους??
Η σύγχρονη κοινωνία με το πρόσχημα του προοδευτισμού, βαδίζει σε πολύ επικίνδυνα μονοπάτια και θεωρώ βέβαιη, και πλήρως αμετάκλητη, την πλήρη αυτοκαταστροφή της. Ένα μέλλον απόλυτα σκοτεινό και ζοφερό εξυφαίνεται για τη μελλοντική γενιά των ανθρώπων και τα σημάδια αυτής της παρακμής βρίσκονται ακριβώς μπροστά μας.
Αυτή τη χρονική περίοδο, πλησιάζοντας στο τέλος της Κάλι Γιούγκα που θα οδηγήσει τον κόσμο σε μια νέα Πραλάγια (=Διάλυση), τον κυρίαρχο ρόλο των κοινωνιών του πλανήτη, έχει πλέον στα χέρια της η σκεπτομορφική δυναστεία των αστρικών δυνάμεων και οι θεοί/δημιουργοί βρίσκονται πλέον υπό διωγμό.
Προτεινόμενο άρθρο για ανάγνωση
Αυτή η αλλαγή σκυτάλης άρχισε να εμφανίζει στην κοινωνία των ανθρώπων συμπτώματα ηθικής παρακμής, έκπτωσης των ηθικών αξιών και χαλάρωσης των ηθών, τάσεις, που σήμερα οι άνθρωποι θεωρούν «προοδευτικές», όμως τις χαρακτηρίζουν έτσι, επειδή δεν φαντάζονται την προέλευσή τους!
Η έλευση (μέσω ενσάρκωσης) χιλιάδων σκοτεινών οντοτήτων/δυνάμεων στη Γη, δημιούργησε μια «κρίσιμη μάζα» η οποία εφαρμόζει τα σκοτεινά της σχέδια, παρασύροντας εκατομμύρια ανθρώπους στο όνομα του προοδευτισμού και της πλήρους απελευθέρωσης.
Οι παλιές ηθικές αξίες εξαφανίστηκαν, οι νόμοι θεωρήθηκαν αυταρχικοί, εκφράζοντας αναχρονιστικές θέσεις, και στο όνομα της κατ’ ευφημισμό “δημοκρατίας” οι αξίες που κρατούσαν τις κοινωνίες σταθερές, τώρα διαλύονται.
Μέσα σ’ όλη αυτή την ισοπέδωση το πρώτο θύμα ήταν ο τρόπος διαπαιδαγώγησης των νέων.
Όμως ακόμη και η λέξη «διαπαιδαγώγηση» θεωρήθηκε αναχρονιστική και οι νέοι αφέθηκαν ελεύθεροι να εκφραστούν όπως θέλει η φύση τους.
Ας δούμε όμως λίγο το θέμα από μια πιο μεταφυσική σκοπιά και τότε ίσως καταλάβουμε το λάθος.
Ο νους είναι μια ιδιότητα της ψυχής:
«Ο μακάριος θεός, ο Αγαθός Δαίμονας, είπε ότι η ψυχή είναι στο σώμα, ο νους στην ψυχή, ο λόγος στον νου και πατέρας όλων είναι ο θεός.» [Ερμής Τρισμέγιστος, Λόγος ΙΒ, §13]
«Μετά λοιπόν τον συλλογισμό αυτόν, αφού ο δημιουργός τοποθέτησε νουν στην ψυχή και ψυχή στο σώμα, διαμόρφωσε το σύμπαν.» [Πλάτων: “Τίμαιος” (30b4-30b6)]
«Επιπλέον κάθε ψυχή αξία, χρησιμοποιεί τον νουν· ενώ τον νουν, ουδέν σώμα γεννά» [Σαλούστιος: “Περί θεών και κόσμου” κεφ. ΙΣΤ]
Όταν γεννιέται ο άνθρωπος, ο εγκέφαλος αργεί να ολοκληρωθεί ως πλήρες όργανο, και αυτό έχει αμφίδρομη σχέση με την διαδικασία της πλήρους εγκατάστασης των ιδιοτήτων της ψυχής (=νόησης) στο σώμα.
Το κυρίαρχο σώμα που διαθέτει ένα μικρό παιδί, είναι κυρίως το (άνοο) αστρικό/συναισθηματικό σώμα, επειδή μέσω των χαρακτηριστικών από τα οποία διακατέχεται αυτό το σώμα, βοηθιέται ο άνθρωπος να επιβιώσει στο νέο υλικό περιβάλλον. Τα κύρια χαρακτηριστικά αυτού του αστρικού σώματος, είναι το «εγώ» και το «βούλομαι». Αντίθετα, τα χαρακτηριστικά της ψυχής είναι η νόηση.
Γι’ αυτό το μικρό παιδί μη έχοντας ακόμη αναπτύξει πλήρως τον εγκέφαλο ―όπου στην ηλικία των 18 ετών, θα μπορεί πλέον η ψυχή να πάρει τη σκυτάλη με την πλήρη σύνδεσή της με τον εγκέφαλο― διακατέχεται από έντονα αστρικά ορμέμφυτα, προκειμένου να απαιτήσει από το περιβάλλον την πλήρη προσοχή για την επιβίωσή του.
Σ’ αυτό ακριβώς το σημείο βρίσκεται η αιτία της «παιδικότητας» στον άνθρωπο-παιδί, στον οποίο δεν έχει ακόμη εξελιχθεί πλήρως ο φυσικός εγκέφαλος, ο κύριος αποδέκτης της ψυχικής νόησης. Τότε, ο άνθρωπος-παιδί, διακατέχεται αποκλειστικά από το άνοο αστρικό σώμα, που είναι ο φορέας των έντονων συγκινήσεων, των παρορμήσεων και του Εγώ.
Έτσι το μικρό παιδί δεν διακατέχεται ούτε από αλτρουισμό ούτε από νουνέχεια, (χαρακτηριστικά της ψυχής) παρά μόνο από ένα τεράστιο «εγώ» που το βοηθάει να επιβιώσει.
Αν λοιπόν σε αυτή την κρίσιμη (παιδική) ηλικία, η κοινωνία δεν επιβάλει ηθικά πλαίσια, όρια και νόμους, και αφήσει αυτά τα ορμέμφυτα του αστρικού σώματος ελεύθερα, τότε την ώρα που η ψυχή θα αποκτήσει την πλήρη σύνδεση με το σώμα, μέσω του νου (στην ηλικία περίπου των 18 ετών) με ένα ανεξέλεγκτο αστρικό που θα πρέπει να αναμετρηθεί, θα βρεθεί σε φρικτά μειονεκτική θέση. Τότε αυτή η ψυχή, αργά ή γρήγορα θα λουφάξει στα κατάβαθα της ανθρώπινης αυτής ύπαρξης, για να σιγήσει … ίσως και για πάντα.
Αυτό λοιπόν κάνει πλέον η κοινωνία. Αποδυναμώνει τις ψυχές των νέων ενσαρκώσεων, ισχυροποιώντας απόλυτα το αστρικό σώμα με την απελευθέρωση όλων των αρχέγονων ορμέμφυτων. Αυτό καθιστά ανίσχυρη την ψυχή, που υποτάσσεται στις προτροπές του αστρικού σώματος, ώστε να γίνει ένα εύκολο θύμα στα χέρια σκοτεινών δυνάμεων που προγραμματίζουν να πάρουν κάτω από τον πλήρη έλεγχό τους όσο περισσότερες ψυχές μπορούν για την νέα φάση της δημιουργίας.
Η ανεξέλεγκτη φύση του ανθρώπου, είναι απόλυτα ζωώδης. Προκειμένου αυτό να ελεγχθεί, οι κοινωνίες όρισαν πλαίσια συμπεριφοράς, ώστε το ζωώδες να ελέγχεται. Αν αυτά τα πλαίσια καταργηθούν εξαιτίας ενός παράλογου «προοδευτισμού», τότε αργά ή γρήγορα ο άνθρωπος θα επιστρέψει στο ζώο απ’ όπου ξεκίνησε.
Όταν μια ανάγκη μείνει ανεξέλεγκτη, μετατρέπεται σε επιθυμία. Όταν η επιθυμία μείνει ανεξέλεγκτη, μετατρέπεται σε πάθος. Και όταν το πάθος μείνει ανεξέλεγκτο, οδηγεί την ψυχή στον 2ο θάνατο· που εκεί οδεύει δυστυχώς όλη η ανθρωπότητα.
