Η ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ
Απομαγνητοφωνημένο κείμενο από το ντοκιμαντέρ του National Geographic: Το ευαγγέλιο του Ιούδα
Επιμέλεια κειμένου, έρευνα, σχόλια: Αγγελική Αναγνώστου
Η απομαγνητοφώνηση περιορίζεται μόνο στην πληροφορία που αναφέρεται στα ευαγγέλια που κυκλοφορούσαν τα πρώτα Χριστιανικά χρόνια, ποια ήταν αυτά, και πως επελέγησαν τελικά μόνο τα τέσσερα.
Όταν πρωτοκυκλοφόρησε το Ευαγγέλιο του Ιούδα το 2006, έσπευσα να το αγοράσω. Μαζί με το βιβλίο υπήρχε ενσωματωμένο DVD με το εκτενέστατο ντοκιμαντέρ του National Geographic που αφορούσε στη ανακάλυψη και την μετάφραση του Ευαγγελίου του Ιούδα. Μέσα όμως σ’ αυτό το ντοκιμαντέρ υπήρχαν και πολύτιμες πληροφορίες τεκμηριωμένες από επιφανείς πανεπιστημιακούς, ειδικούς στο είδος, για τα πρώτα χρόνια του Χριστιανισμού και την γενικότερη διαδικασία της συγγραφής των Ευαγγελίων.
Σκόρπιες στο δίκτυο υπήρχαν βέβαια αρκετές πληροφορίες, όμως δεν διέθεταν την εγκυρότητα (δια στόματος επιφανών επιστημόνων) σχετικά με το πότε και κάτω από ποιες συνθήκες γράφτηκαν τα ευαγγέλια.
Έψαξα αρκετά στο ίντερνετ να βρω αυτό το πολύτιμο ντοκιμαντέρ, ώστε να το δημοσιεύσω, όμως βρήκα μόνο ένα μέρος αυτού του βίντεο στα Ρωσικά, και μόνο 47 λεπτά αντί της 1ας ώρας και 27 λεπτών του πρωτότυπου ντοκιμαντέρ.
Γι’ αυτό αποφάσισα να απομαγνητοφωνήσω και να καταγράψω ακριβώς το περιεχόμενο του ντοκιμαντέρ που αναφέρεται στην διαδικασία της συγγραφής των πρώτων ευαγγελίων.
Πως και γιατί επιλέχθηκαν μόνο τα 4 από τα 30 ―υπάρχουν πλείστες αναφορές που μιλάνε ακόμη και για 50 κείμενα― είναι ένα θεμελιώδες ερώτημα. Επίσης από ποιους πραγματικά γράφτηκαν αυτά τα ευαγγέλια, είναι η δεύτερη ερώτηση που απαντάται μέσα σ αυτό το ντοκιμαντέρ και κατ’ επέκταση σ αυτό το άρθρο.
Ανάμεσα από τα στοιχεία που παρατίθενται από το ντοκιμαντέρ (με κίτρινη γραμματοσειρά), έχω παρεμβάλλει (μέσα σε κίτρινο πλαίσιο με διαφοροποιημένο χρώμα γραμματοσειράς) και κάποιες επιπλέον κατατοπιστικές πληροφορίες από εξωτερικές πηγές, που προσδίδουν μια πληρέστερη εικόνα αναφορικά με αυτό το θέμα.
Από έρευνα που έκανα στο δίκτυο, αναφορικά με το θέμα της συγγραφής των ευαγγελίων, εκτός από μια πληθώρα στοιχείων που υπάρχουν από την Χριστιανική Εκκλησία, δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες, επιστημονικά τεκμηριωμένες.
Γι’ αυτό θεώρησα άκρως απαραίτητο να κάνω αυτό το άρθρο.
Οι επιστήμονες που συμμετέχουν σ’ αυτό το ντοκιμαντέρ:
DR. BART EHRMAN, UNIVERSTIY OF NORTH CAROLINA
DR. MARVIN MEYER, CHAPMAN UNIVERSITY
DR. GRAIG EVANS, ACADIA DIVINITY COLLEGE, CANADA
DR. ELAINE PAGELS, PRINSTON UNIVERSITY
DR. RODOLPHE KASSER, UNIVERSITY OF GENEVA, SWITZERLAND
DR. STEPHEN EMMEL, UNIVERSITY OF MUNSTER, GERMANY
DR. TIMOTHY JULL, UNIVERSITY OF ARIZONA
FLORANCE DARBRE, PAPYRUS AND PAPER CONSERVATOR
Η αγοράστρια του πάπυρου που το έδωσε στο Yale University για να το εξετάσουν ήταν η: FRIEDA NUSSBERGER-TCHACOS (FORMER ANTIQUITES DEALER)
Το ντοκιμαντέρ χωρίζεται σε ενότητες. Εμείς θα ασχοληθούμε μόνο με τις ενότητες που δείχνουν την διαδικασία της συγγραφής και της ανάδειξης των ευαγγελίων.
ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΒΙΝΤΕΟ: ―ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ 100 μ.Χ.
Ιερουσαλήμ περί το 100 μ.Χ.
Τον πρώτο αιώνα μετά τον θάνατο του Χριστού, η υπό Ρωμαϊκή κατοχή πόλη, είναι τόπος έντονων θρησκευτικών ζυμώσεων.
Ιουδαϊσμός, Ρωμαϊκές λατρείες και Χριστιανικές ομάδες, ανταγωνίζονται μεταξύ τους. Όμως μια θρησκεία πρόκειται να ξεχωρίσει. Ο Χριστιανισμός. Αυτή η περίοδος δεν ήταν όπως νομίζουν οι περισσότεροι.
Τα 100 πρώτα Χριστιανικά χρόνια, η διδασκαλία του Χριστού ήταν προφορική.
Δεν υπήρχαν καταγεγραμμένες αναφορές. Δεν υπήρχε μια χριστιανική βίβλος. Αντίθετα συνυπήρχαν διαφορετικές εκδοχές της ιστορίας του Χριστού.
Τελικά αυτές οι ιστορίες γράφτηκαν στα ευαγγέλια, αλλά μετά από 30 και 60 χρόνια μετά τη σταύρωση του Χριστού. Και σήμερα οι περισσότεροι ειδικοί πιστεύουν ότι ο Ματθαίος, ο Μάρκος ο Λουκάς, και ο Ιωάννης πέθαναν πολύ προτού γραφτούν τα ευαγγέλιά τους.
Ένα ενδιαφέρον φαινόμενο του πρώιμου Χριστιανισμού, είναι ότι τα 4 ευαγγέλια της Καινής διαθήκης είναι όλα ανώνυμα.
Οι τίτλοι προστέθηκαν όλοι μεταγενέστερα. Δεν γράφτηκαν από τους ίδιους τους αναφερόμενους ως συγγραφείς. Και η ιστορία των πρωτοχριστιανικών χρόνων σημαδεύτηκε και από μια άλλη αναπάντεχη τροπή. Δεν υπήρχαν μόνο 4 ευαγγέλια, αλλά 30.
|
Βασίζονται τα Ευαγγέλια στις Μαρτυρίες των Αυτοπτών Μαρτύρων;<Τα Ευαγγέλια της Καινής Διαθήκης γράφτηκαν αρκετές δεκαετίες μετά το θάνατο του Ιησού από ανώνυμους ανθρώπους που ζούσαν σε διάφορα μέρη της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Δεν υπάρχουν εσωτερικά στοιχεία που να υποστηρίζουν ότι, για παράδειγμα, ένας ερμηνευτής του Πέτρου ονόματι Μάρκος, ή ένας ακόλουθος του Παύλου ονόματι Λουκάς, έγραψε τα Ευαγγέλια. Επιπλέον, οι τίτλοι των Ευαγγελίων προστέθηκαν αργότερα. Επιπλέον, οι συγγραφείς των ευαγγελίων ήταν μορφωμένοι, αστοί, ελληνόφωνοι χριστιανοί. Οι πρώτοι ακόλουθοι του Ιησού ήταν Αραμαίοι αγρότες από τις αγροτικές περιοχές της Γαλιλαίας. Γνώριζαν οι συγγραφείς του “κατά Ματθαίο”, του “κατά Μάρκο”, του “κατά Λουκά” και του “κατά Ιωάννη”, τον Ιησού; Οι περισσότεροι μελετητές αμφιβάλλουν. Αλλά, από πού πήραν τις πληροφορίες τους για τη ζωή του Ιησού; Η απάντηση είναι απλή: “από προφορικές παραδόσεις”!>
Βέβαια υπάρχει και άλλο ένα στοιχείο που υποστηρίζει ότι τουλάχιστον το «Κατά Ματθαίο Ευαγγέλιο» μπορεί να γράφτηκε από αυτόπτες μάρτυρες του Ιησού. Αυτό το στοιχείο έρχεται από ένα άλλο κομμάτι της ιστορίας, με την ανακάλυψη ενός τμήματος του παπύρου που περιείχε το Κατά Ματθαίο Ευαγγέλιο. The Jesus Papyrus: Η ιστορία έχει ως εξής: Στις 24 Δεκεμβρίου 1994, οι TIMES του Λονδίνου δημοσίευσαν την ανακάλυψη του παλαιότερου παπύρου, που εμφάνιζε αποσπάσματα από το κεφάλαιο 26 του Ευαγγελίου του Ματθαίου, γραμμένο στα Ελληνικά. Τα κομμάτια του παπύρου χρονολογούντο περί το 60 μ.Χ., μια χρονική περίοδο, κατά την οποία υπήρχαν ακόμη οι αυτόπτες μάρτυρες του Χριστού. Ο άνθρωπος που έφερε στο φως αυτόν τον πάπυρο, ήταν ο Γερμανός Thiede Carsten Pieter αρχαιολόγος, γλωσσολόγος και ιστορικός της παπυρολογίας, καθηγητής στην Ιστορία της Καινής Διαθήκης στο Πανεπιστήμιο Staatsuna-bhängige Theologische Hochschule (STH) στη Βασιλεία και στο Πανεπιστήμιο Ben-Gurion στο Beersheba, στο Νότιο Ισραήλ. Ο Βρετανός δημοσιογράφος Matthew d’Ancona, αρχισυντάκτης της ‘Sunday Telegraph’, ανέλαβε να εξετάσει την ιστορία των γεγονότων: Ο Ευαγγελιστής ιερέας Charles Bousfield Huleatt (1863-1908), όταν τελείωσε τις Ευαγγελικές του σπουδές από το Κολέγιο ‘Μαγδαληνή’ του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, εγκαταστάθηκε στο Λούξορ της Αιγύπτου, ως ιερέας στο παρεκκλήσιο του ξενοδοχείου ‘Luxor’ του Thomas Cook. Εκεί, στην Αίγυπτο, βρήκε τα κομμάτια του παπύρου, τα οποία το 1901 ταχυδρόμησε στη βιβλιοθήκη του Κολεγίου απ’ όπου απεφοίτησε. Δεν δόθηκε όμως η πρέπουσα σημασία στα κομμάτια αυτά, τα οποία απλώς παρέμεναν σε μια βιτρίνα της βιβλιοθήκης του Κολεγίου της Οξφόρδης. Το εύρημα τράβηξε το ενδιαφέρον του καθηγητή Thiede Carsten, όταν διαπίστωσε πως ο τρόπος γραφής στα αποκόμματα αυτού του παπύρου, δήλωνε μια πολύ παλαιότερη χρονολογία δημιουργίας του, από αυτήν που μέχρι τότε πίστευαν πως ανήκε. Η μέθοδος του άνθρακα ήταν απαγορευμένη, επειδή τα κομμάτια ήταν μικρά και μόνο τρία στον αριθμό. O σαρωτής laser ήταν η απάντηση στο πρόβλημα, αποδεικνύοντας πως “ο πάπυρος γράφτηκε από τους αυτόπτες μάρτυρες της Ανάστασης του Χριστού”, όπως ο ίδιος ο καθηγητής δήλωσε. [ΠΗΓΗ: DISCOVERY CHANNEL & TIMES ON LINE] (άλλο ένα ντοκιμαντέρ που βρίσκεται στην κατοχή μου, αλλά δεν υπάρχει στο δίκτυο) |
Η λέξη ευαγγέλιο, σημαίνει καλή είδηση. Το ερώτημα λοιπόν είναι ποιος είναι ο Ιησούς και ποια είναι η καλή είδηση.
Πολλοί άνθρωποι αντιμετώπισαν αυτό το ερώτημα με διαφορετικούς τρόπους.
Τα πρώτα 200 χρόνια μετά τη σταύρωση του χριστού, κυκλοφορούσαν δεκάδες διαφορετικές και αντικρουόμενες εκδοχές της ζωής του Χριστού και του μνήματός του.
Μια από αυτές τη βρίσκουμε στο ευαγγέλιο του Ιούδα. Αυτό το κείμενο όπως και πολλά από αυτά που βρέθηκαν στο Ναγκ Χαμάντι, μας δείχνει όψεις του Χριστιανισμού που δεν είχαμε δει ως τώρα.
Πολλοί πίστευαν ότι τα μόνα ευαγγέλια ήταν εκείνα της Καινής διαθήκης, Ματθαίου, Μάρκου, Λουκά και Ιωάννη.
Όμως υπήρχαν πολύ περισσότερα, ίσως και δεκάδες. Όπως το ευαγγέλιο της Αλήθειας, της Μαγδαληνής, του Θωμά, του Φιλίππου, του Ιούδα, για να αναφέρω μερικά μόνο. Δεν υπήρχε μόνο ένας πρώιμος Χριστιανισμός αλλά πολλοί.
Μια πίστη ή πολλές, ο χριστιανισμός εξαπλώθηκε με εκρηκτικό ρυθμό, από τα Ιεροσόλυμα ως την Μικρά Ασία και την Αίγυπτο, την Ρώμη και την Αφρική.
Δεν υπήρχαν ακόμη εκκλησίες. Αντίθετα οι πιστοί συναντιόντουσαν σε σπίτια ιδιωτών, όπου ακούγονταν ευαγγέλια που θα εξέπλητταν τους περισσότερους πιστούς σήμερα.
Άλλοι χρησιμοποιούσαν το ευαγγέλιο του Φιλίππου, άλλοι του Θωμά, άλλοι της Μαγδαληνής, άλλοι το κατά Ματθαίο, άλλοι το κατά Μάρκο άλλοι το κατά Λουκά ή το κατά Ιωάννη.
Ορισμένοι από τους πρώτους χριστιανούς ανήκαν στους Γνωστικούς.
Οι Γνωστικοί ήταν μυστικοί. Δηλαδή πίστευαν ότι μπορούν να έχουν κάποιου είδους άμεση πρόσβαση στο θείο.
Η λέξη Γνωστικός προέρχεται από την ελληνική λέξη «Γνώση». Δεν πρόκειται όμως για καθημερινή γνώση, γνώση που συναντάμε στα βιβλία. Πρόκειται για ενόραση, διαίσθηση, ικανότητα να γνωρίζεις κάτι για τον εαυτός σου.
Να γνωρίζεις ότι έχεις ένα Σπινθήρα του Θείου εντός σου. Και να γνωρίζεις ότι ο Θεός που ομολογείς ότι υπάρχει, ο Θεός που είναι επέκεινα, είναι ίδιος με αυτόν το Θείο Σπινθήρα μέσα σου. Και πολλοί Γνωστικοί ήταν Χριστιανοί.
Οι Γνωστικοί έγραψαν τα περισσότερα κείμενα του Νάγκ Χαμαντί. Οι ιστορίες τους για τον Χριστό είναι πολύ πιο αφηρημένες και φιλοσοφικές από εκείνες της Καινής Διαθήκης.
Ένα από τα πιο αγαπημένα, ήταν το ευαγγέλιο του Θωμά. «Η Βασιλεία του θεού είναι μέσα σας και έξω σας. Όταν γνωρίσετε τον εαυτό σας τότε θα σας γνωρίσουν και θα καταλάβετε ότι είστε γιοί του ζωντανού Πατέρα».
Η DR. Elaine Pagels, Prinston University, λέει: <Όταν κάποιοι από εμάς μαθαίναμε στο σχολείο και για τα άλλα ευαγγέλια, μας έλεγαν ότι είναι Γνωστικά, αιρετικά, αλλόκοτα. Μας έλεγαν ότι οι Γνωστικοί είχαν κατά βάση άδικο. Ήταν σαν να μιλούσες τις δεκαετίες του ΄40 και του ΄50 για τους κουμουνιστές. Ο όρος «Γνωστικός» ήταν ένας τρόπος για να τους αποκηρύξουν.
Οι ίδιοι δεν αυτοαποκαλούντο έτσι. Αυτοπροσδιορίζονταν ως Χριστιανοί.>
Οι Πατέρες της εκκλησίας πάλεψαν εναντίον των Γνωστικών.
Μια δυσκολία που δημιούργησαν οι Γνωστικοί στην πρώιμη εκκλησία που προσπαθούσε να οργανωθεί, ήταν το γεγονός ότι δεν είχαν ανάγκη την συμβουλή και την επίβλεψη των ιερέων και των επισκόπων. Εμπιστεύονταν την προσωπική τους Ενόραση. Και αυτό ενοχλούσε τις ηγετικές μορφές της εκκλησίας.
Δεν τους ενοχλούσε μόνο αυτό. Οι Γνωστικοί κήρυτταν ότι το σώμα ήταν η φυλακή του Θείου Σπινθήρα. Για εκείνους ο θάνατος του Ιησού ήταν κάτι καλό, και ο Ιούδας ο ήρωας που βοήθησε να ελευθερωθεί, το Πνεύμα του Χριστού. Γι’ αυτό μάλιστα πιστεύουν οι ειδικοί, ότι το Ευαγγέλιο του Ιούδα, γράφτηκε από Γνωστικούς.
Το Ευαγγέλιο του Ιούδα αντιστρέφει τη προδοσία, σε πράξη υπακοής. Η θυσία της φθαρτής σάρκας του Ιησού, γίνεται σωτηρία. Γι’ αυτό το λόγο ο Ιούδας εμφανίζεται ως ο πιο πιστός και προκαλεί τον φθόνο και το μίσος των άλλων μαθητών.
Ο Bart Ehrman αναφέρει ένα παράδειγμα για τις ανακολουθίες που υπάρχουν μέσα στα Ευαγγέλια, συγκρίνοντας τον τρόπο θανάτου του Ιούδα, αφενός στο Κατά Ματθαίο Ευαγγέλιο 27:1-5 και αφετέρου στις Πράξεις των Αποστόλων 1:18 Ματθαίος: 27:1-5 <Όταν ο Ιούδας, που τον είχε προδώσει, είδε ότι ο Ιησούς είχε καταδικαστεί, κυριεύθηκε από τύψεις και επέστρεψε τα τριάντα αργύρια στους αρχιερείς και τους πρεσβυτέρους. «Αμάρτησα», είπε, «γιατί πρόδωσα αθώο αίμα». Πράξεις των Αποστόλων 1:18 <Με την πληρωμή που έλαβε για την κακία του, ο Ιούδας αγόρασε ένα χωράφι. Εκεί έπεσε με τα μούτρα, το σώμα του άνοιξε και όλα τα έντερά του χύθηκαν. Όλοι στην Ιερουσαλήμ άκουσαν γι’ αυτό, έτσι ονόμασαν αυτό το πεδίο στη γλώσσα τους Akeldama, δηλαδή Πεδίο του Αίματος.> Όμως το Ευαγγέλιο του Ιούδα εκφράζει πολύ έμμεσα και μια διαφορετική εκδοχή: < Ο Ιούδας του είπε, «Στο όραμα είδα τον εαυτό µου, ενώ οι δώδεκα μαθητές µε λιθοβολούσαν {45} και µε καταδίωκαν [αμείλικτα].> Τι απ’ όλα ισχύει??? |
Όμως τέτοιες ιδέες ήταν εξωφρενικές για τις ηγετικές μορφές της εκκλησίας. Απέρριψαν το ευαγγέλιο του Ιούδα, μαζί με περίπου 30 Γνωστικά κείμενα και τα έθεσαν εκτός Καινής Διαθήκης.
Πως έκριναν οι Πατέρες της εκκλησίας τι θα κρατούσαν και τι θα απέρριπταν;
Τελικά το ευαγγέλιο του Ιούδα κατέληξε στα σκουπίδια. Η διαδικασία πήρε αιώνες. Όμως ξεκίνησε δυναμικά το 180 μ.Χ. και γεννήθηκε μέσα στο αίμα.
Bart Ehrman: <Έκανα ό, τι καλύτερο μπορούσα για να κρατήσω την πίστη μου, ότι η Βίβλος ήταν ο εμπνευσμένος λόγος του Θεού χωρίς λάθη και αυτό διήρκεσε περίπου δύο χρόνια […] Συνειδητοποίησα ότι εκείνη την εποχή είχαμε πάνω από 5.000 χειρόγραφα της Καινής Διαθήκης, και κανένα από αυτά δεν ήταν ακριβώς ίδιο. Οι συγγραφείς τα άλλαζαν, πολλές φορές με μεγάλες παρεμβάσεις, και άλλες φορές με μικρότερες.> |
ΤΕΛΟΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ
Το γεγονός βέβαια ότι τα χειρόγραφα του Nag Hammadi έμειναν για τόσους αιώνες κρυμμένα, αν μη τι άλλο, μας εξασφαλίζει ότι έμειναν περισσότερο αλώβητα από τις παρεμβάσεις των “καλοθελητών”. Σε αντίθεση με τα συμβατικά Ευαγγέλια, που δέχθηκαν μύριες παρεμβάσεις.
Σύμφωνα με μια μελέτη του 1881 η Καινή Διαθήκη, είχε 36.191 μεταφραστικά λάθη.
Τα τέσσερα ευαγγέλια (λανθασμένα) θεωρήθηκαν, ότι γράφτηκαν από τους αποστόλους. Επίσης, υπάρχουν έντονοι ισχυρισμοί ότι στα κείμενα συμπεριλήφθηκαν αρκετές πλαστογραφίες από τον Παύλο.
Μια σειρά από συμβούλια με ισχυρούς επισκόπους του τέταρτου κυρίως αιώνα, αλλά και μετέπειτα, πέτυχαν τη νίκη επί των αντιπάλων τους για τον Χριστιανισμό.
Με 10 συνολικά Οικουμενικές Συνόδους, η πραγματική Διδασκαλία του Χριστού, παραποιήθηκε τόσο, που κατάντησε μια νέα θρησκεία, κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των κατασκευαστών της. Αυτοί οι ισχυροί παίκτες, συνωμότησαν για να ξαναγράψουν την ιστορία, ώστε να φαίνεται ότι η εκδοχή τους για τον Χριστιανισμό ήταν η αρχική που κηρύχθηκε από τον Ιησού και τους αποστόλους του, και υπάρχει μόνο στα Ευαγγέλια του Ματθαίου, του Μάρκου, του Λουκά και του Ιωάννη. Αυτοί, οι διοργανωτές της νέας θρησκείας, έγιναν τα κύρια εργαλεία για την εκ νέου γλυπτική της ιστορίας που οδήγησε στην καταστροφή της χριστιανικής ιστορίας και της πραγματικής Διδασκαλίας του Χριστού.
Η επόμενη ενότητα που θα εξετάσουμε, είναι η ενότητα “ΛΙΩΝ 180 μ.Χ” και απαρτίζεται από δύο μέρη: Το πρώτο μέρος αναφέρεται στα φρικτά βασανιστήρια που διεξάγονταν εκείνη την χρονική περίοδο εναντίων των Χριστιανών, και στο δεύτερο, αναφέρεται στον μεγάλο πολέμιο των αιρέσεων και εδραιωτή των 4 ευαγγελίων, τον Ειρηναίο επίσκοπο της Λιών.
Το ντοκιμαντέρ ξεκινάει αυτή την ενότητα, με τα φρικτά βασανιστήρια των Χριστιανών, και περνάει και σε ανατριχιαστικές περιγραφές κάποιων βασανιστηρίων. Αυτό το τμήμα θα το παραλείψουμε και θα εστιάσουμε στο τμήμα εκείνο που εμφανίζεται ο Ειρηναίος, ο επίσκοπος της Λιών.
Τα βασανιστήρια που περιγράφονται, διεξάγονταν εκείνη την χρονική περίοδο εναντίων των Χριστιανών, από τους Ρωμαίους.
Στα χρόνια του πρώιμου Χριστιανισμού που διεξάγονταν οι διωγμοί, υπήρχε πολύ νωπή ακόμη η θύμηση της ενσάρκωσης του Θεανθρώπου στη Γη, και εκείνοι οι άνθρωποι το ήξεραν αυτό πάρα πολύ καλά.
Πολλοί Χριστιανοί άντεξαν μέχρι τέλους αυτόν τον φριχτό αργό θάνατο, χωρίς να αποτάξουν τον Χριστό. Όλοι όμως είχαν την δυνατότητα να διακόψουν το μαρτύριό τους, αρκεί να αποποιούντο την Πίστη τους σ’ Εκείνον. Όμως δεν το έκαναν!
Είναι δυνατόν να υπέμεναν εκείνοι οι άνθρωποι τόσο ανελέητα βασανιστήρια για την πίστη σε μια προσωπικότητα που ποτέ δεν υπήρξε?
…Φυσικά ΟΧΙ !!
Αυτό και μόνο το γεγονός ―των ανελέητων εκείνων διώξεων― δίνει μια πολύ πειστική απάντηση σε κάποιους αμφισβητίες της ιστορικής προσωπικότητας του Χριστού. Ενός Χριστού όμως, όχι σαν αυτόν που κατασκεύασε μετέπειτα η θρησκεία, αλλά κλάσεις Ανώτερο, Ισχυρότερο, Πνευματικότερο και με Δυνάμεις που η ανθρωπότητα δεν μπορούσε ποτέ να φανταστεί. Έναν Θεό επί της Γης.
Προτεινόμενο άρθρο για ανάγνωση
Ναι, ΜΟΝΟ για έναν Θεό επί της Γης, εκείνοι οι πρώτοι Χριστιανοί θα υπέμεναν όλα εκείνα τα φριχτά βασανιστήρια. Και όχι φυσικά για ένα σωρό απλοϊκές ιστορίες που σκαρφίστηκαν τα ιερατεία. Αυτήν την Υπέρτατη Ολότητα Χριστό, την διακρίνουμε ΜΟΝΟ μέσα από τα κείμενα που επιμελώς κυνήγησαν και κατέστρεψαν τα σκοταδιστικά ιερατεία, όμως υπήρξε η πρόνοια να κρυφτούν από κάποιους φωτισμένους και πραγματικούς Χριστιανούς.
Εδώ θα θίξουμε ένα άλλο ζήτημα, που αφορά στην Ιστορικότητα του Χριστού. Όλοι οι μελετητές καταλήγουν σε ένα γενικό συμπέρασμα:
Υπάρχει πράγματι ο ιστορικός Ιησούς, όμως αυτό το ιστορικό άτομο, δεν έχει καμία σχέση με το ιερατικό προφίλ που δημιούργησε η Χριστιανική θρησκεία.
Bart Ehrman (2012): Σε συμφωνία με την άποψη του Albert Schweitzer: <Ο Ιησούς που διακηρύχθηκε από ιεροκήρυκες και θεολόγους, σήμερα δεν είχε καμία ύπαρξη. Αυτός ο συγκεκριμένος Ιησούς είναι ένας μύθος. Αλλά υπήρχε ιστορικός Ιησούς, ο οποίος ήταν υπαρκτό πρόσωπο στην εποχή του.>
Hurtado, Larry (2017) : <Το συντριπτικό σώμα των μελετητών, της Καινής Διαθήκης, της Αρχαίας Ιστορίας, του Αρχαίου Ιουδαϊσμού, της Θρησκείας κατά την Ρωμαϊκή Εποχή, της Αρχαιολογίας/Ιστορίας της Ρωμαϊκής Ιουδαίας, υποστηρίζουν ότι ο Ιησούς ήταν υπαρκτός.
Ο Ναζωραίος που συμμετείχε στην Γαλιλαία, που προσείλκυσε μια ομάδα στενών οπαδών γύρω του, και που εκτελέστηκε από τον Ρωμαίο κυβερνήτη της Ιουδαίας, Πόντιο Πιλάτο, ήταν υπαρκτό πρόσωπο.>
Gullotta, Daniel N. (2017): <Η ιδέα ότι ο Ιησούς ήταν μια καθαρά μυθική φιγούρα, στην ακαδημαϊκή κοινότητα θεωρείτο, και εξακολουθεί να θεωρείται μια αβάσιμη και περιθωριακή θεωρία για περισσότερο από δύο αιώνες.
Αυτή η άποψη της μυθολογικής φιγούρας του Ιησού, έχει κερδίσει έδαφος τις τελευταίες δεκαετίες, λόγω της παραπληροφόρησης που αναπτύσσεται στο διαδίκτυο.>
Προτεινόμενο άρθρο για ανάγνωση
Υπάρχουν δύο αδιαμφισβήτητα στοιχεία που δηλώνουν την παρουσία Του σ΄αυτό τον κόσμο: Η βάφτιση και η Σταύρωση.
Dunn, James D. G. (2003): <Βάπτισμα και σταύρωση. Αυτά τα δύο γεγονότα στη ζωή του Ιησού έχουν σχεδόν καθολική αποδοχή.>
Crossan, John Dominic (1994): <Το ότι σταυρώθηκε είναι τόσο τεκμηριωμένο ιστορικά, όσο οποιοδήποτε άλλο γεγονός. Τόσο ο Ιώσηπος όσο και ο Τάκιτος, συμφωνούν απόλυτα με τις χριστιανικές αφηγήσεις τουλάχιστον σε αυτό το βασικό γεγονός.>
Προτεινόμενο άρθρο για ανάγνωση
Εξαιτίας των απλοϊκών εξιστορήσεων των κλασικών ευαγγελίων ―που πολλές από αυτές, λίγο έως πολύ είναι και παραποιημένες― πολλοί άνθρωποι απέρριψαν τον Χριστό, επειδή δεν έβρισκαν σ’ αυτά τα κείμενα, τίποτα το πνευματικό και το μεγαλειώδες.
Τα συμβατικά Ευαγγέλια, περιγράφουν την εξωτερική κυρίως εικόνα του Ιησού και δεν αγγίζουν καθόλου την υπερβατική Διδασκαλία Του.
Αντίθετα τα κείμενα που περιέγραφαν την Θεόπνευστη Διδασκαλία Του, κυνηγήθηκαν και αφορίστηκαν, είτε επειδή οι ενορχηστρωτές της νέας θρησκείας, δεν καταλάβαιναν αυτή την εσωτερική Διδασκαλία, είτε επειδή ήθελαν να ενσωματώσουν σ’ αυτήν, τον θεό της Παλαιάς Διαθήκης.
Για παράδειγμα: Ο Πρωτομάρτυρας Στέφανος ένα χρόνο μετά τη σταύρωση του Χριστού ―τότε που η Διδασκαλία ήταν ακόμη Ζωντανή― λιθοβολήθηκε επειδή κατηγορούσε τον Μωυσή και τον θεό του. Δηλαδή κατηγορούσε αυτόν τον έκπτωτο και αιμοσταγή θεό, που αργότερα η θρησκεία υπέδειξε να λατρεύεται ως ο πατέρας του Ιησού!!
Ο Burke, John J. (1875-1936) στο βιβλίο του: «Characteristics of The Early Church», γράφει: <Η διχόνοια μεταξύ των Εβραίων άρχισε σχεδόν αμέσως με τις διδασκαλίες του Αγίου Στεφάνου στην Ιερουσαλήμ, ο οποίος θεωρήθηκε αποστάτης. Σύμφωνα με τις Πράξεις των Αποστόλων, ένα χρόνο μετά την Σταύρωση του Ιησού, ο Στέφανος λιθοβολήθηκε για την αλλαγή της πίστης του, και την κατηγορία ότι βλασφημούσε τον Μωυσή και τον Θεό του, με τον Σαούλ (μετέπειτα Παύλο) να επιβλέπει τον λιθοβολισμό.>
Στο βιβλίο μου γράφω:
<Στη συνέχεια, για να κλείσει εντελώς η «ψαλίδα» ανάμεσα στις διαφορές των δύο θρησκειών (Χριστιανικής και Ιουδαϊκής) σκοτεινοί άνθρωποι βρισκόμενοι σε ισχυρές θέσεις μέσα στους κόλπους της Εκκλησίας, παραποίησαν, απέρριψαν και σπίλωσαν κάθε ιερό κείμενο. Αποδείξεις και λόγοι του μεγαλείου του Χριστού κάηκαν, επειδή κάποιοι ισχυροί «πατέρες» δεν κατανόησαν το περιεχόμενο. Ο εγωισμός τους δεν τους επέτρεπε να δείξουν στο «ποίμνιό» τους πως δεν γνώριζαν την σημασία των Γραφών. Άρχισαν οι παραποιήσεις, οι παραλήψεις και τα δήθεν ακούσια μεταφραστικά λάθη στα Ευαγγέλια.>
Έτσι κατάφεραν να μειώσουν στο ελάχιστο το μεγαλείο του Ιησού Χριστού, καθιστώντας Τον, υποδεέστερο από αυτό που πραγματικά Ήταν.
ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΒΙΝΤΕΟ: ΛΙΟΝ 180 μ.Χ.
Την εποχή εκείνη ο επιφανής Πατέρας της εκκλησίας Ειρηναίος, βρίσκεται ως επίσκοπος της Λιών.
Ο επιφανής επίσκοπος Ειρηναίος, θα βοηθήσει στη αποσαφήνιση του Χριστιανικού μηνύματος απορρίπτοντας τα περισσότερα ευαγγέλια. Πάνω από 30 κυκλοφορούν τότε στις Χριστιανικές κοινότητες. Ο Ειρηναίος υποστηρίζει ότι θα πρέπει να υπάρχουν μόνο τέσσερα.
Το κατά Ματθαίο, το κατά Μάρκο, το κατά Λουκά και το κατά Ιωάννη.
Υπάρχουν μόνο τέσσερα ευαγγέλια και μόνο τέσσερα, σαν τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, σαν τους τέσσερις κύριους ανέμους. Η εκκλησία που έχει εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο, έχει στα ευαγγέλια (αυτά) στους τέσσερις πυλώνες της. Ο Χριστός είναι στο κέντρο.
Το επιχείρημά του δεν φαίνεται λογικό σήμερα. Ισχυριζόταν ο Ειρηναίος, ότι αφού η Γη έχει τέσσερις γωνίες και ο ουρανός τέσσερις ανέμους, έπρεπε τα ευαγγέλια να είναι τέσσερα.
Για να «βοηθήσει» τον ορισμό της σωστής πίστης ο Ειρηναίος επέλεξε 4 ανάμεσα στα τουλάχιστον 30 κείμενα. Οι ειδικοί δεν συμφωνούν με τον τρόπο που έγινε αυτή η επιλογή.
Είναι δύσκολο να πεις πως επιλέχθηκαν αυτά τα κείμενα. Ορισμένοι πιστεύουν ότι επιλέχθηκαν από τους επισκόπους, ενώ άλλοι πιστεύουν ότι επικράτησαν τα βιβλία που διάβαζε ο περισσότερος κόσμος. Ίσως να ισχύουν και τα δύο γιατί τα ευαγγέλια της Καινής διαθήκης διαβάζονται πιο εύκολα από τα απόκρυφα. Αφηγούνται τη γέννηση τη βάφτιση και τη σταύρωση του Ιησού.
Όμως ο Ειρηναίος δεν επέλεγε μόνο τι θα υιοθετούνταν, πολεμούσε τον αντίπαλο. Ένας από τους στόχους του, οι συγγραφείς του ευαγγελίου του Ιούδα. Οι υποστηριχτές αυτού του Ευαγγελίου, ισχυρίζονται ότι ο Ιούδας, ο προδότης, γνωρίζοντας μόνο αυτός την Αλήθεια, ετέλεσε το μυστήριο της προδοσίας. Θεωρεί λοιπόν (ο Ειρηναίος) ότι έχουν πλάσει μια ψευδή διήγηση, που έχει τη μορφή του ευαγγελίου του Ιούδα.
|
Οι λόγοι που ο Ειρηναίος κήρυξε τον πόλεμο κατά των Γνωστικών. Joshua Schachterle, Ph.D: <Πρώτον, ο Ειρηναίος υποστήριζε ότι η δική του εξουσία ως επισκόπου, είχε περάσει μέσα στο χρόνο, αρχίζοντας από τους αρχικούς αποστόλους. Οι Γνωστικοί, σύμφωνα με τον ίδιο, είχαν διαστρεβλώσει αυτή την παράδοση και έτσι δεν είχαν την εξουσία των πρωτο-ορθόδοξων χριστιανών. Επιπλέον, δεν του άρεσε που η μυστική γνώση – η γνώση – που απαιτούσαν οι Γνωστικοί για τη σωτηρία, ήταν διαθέσιμη μόνο σε λίγους εκλεκτούς. Στη δική του εκδοχή του Χριστιανισμού, το ορθό χριστιανικό δόγμα, διδάσκεται από τους επισκόπους σε διαφορετικές περιοχές προς όφελος όλων των χριστιανών. Επιπλέον, ο Ειρηναίος επεσήμανε, ότι πολλές Γνωστικές ομάδες πίστευαν ότι ο υλικός κόσμος ήταν κακός και γι’ αυτό έπρεπε να εκλείψει, καθώς ήταν δημιουργημένος από μια σκοτεινή οντότητα. Τέλος, ο Ειρηναίος είπε ότι οι Γνωστικοί πίστευαν ότι η ανάσταση ήταν καθαρά πνευματική, ενώ ο ίδιος και οι ομόθρησκοί του πίστευαν ότι θα ήταν ένα φυσικό φαινόμενο, ότι οι άνθρωποι θα ανασταίνονταν με τα φυσικά τους σώματα. (!!!!) Για όλους αυτούς τους λόγους, ο Ειρηναίος καταδίκασε τους Γνωστικούς.> |
Αυτό που ενοχλούσε ιδιαίτερα τον Ειρηναίο στο ευαγγέλιο του Ιούδα ήταν ότι ένα ευαγγέλιο, έφερε το όνομα του διαβόητου προδότη του Ιησού. Και πως θα μπορούσαν οι λέξεις «ευαγγέλιο» και «Ιούδας» να συνυπάρχουν; Αυτό, δεν μπορούσε να το χωρέσει το μυαλό του.
Δεν είναι τυχαίο που κάποιος σαν τον Ειρηναίο έκρινε το ευαγγέλιο αιρετικό. Τον ενοχλούσε που εδώ ο Ιούδας ήταν ο καλός, ήταν ο μόνος μαθητής που καταλαβαίνει τον Ιησού.
ΤΕΛΟΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ
Μόνο ένα αφυπνισμένο Πνεύμα μπορεί να ξεχωρίσει ανάμεσα από τις γραμμές αυτών των κειμένων τα γνήσια αποσπάσματα.
Τα βλέπει με το μάτι της Ψυχής, σαν να φωτίζονται με ένα απόκοσμο Φως. Ενώ όλο το υπόλοιπο (παραποιημένο) κείμενο, μοιάζει αόρατο στα μάτια αυτής της Ψυχής.
Μόνο τότε θα γνωρίσουμε τον Αληθινό Πραγματικό Χριστό, και αυτό που θα δούμε, θα είναι πάνω από θρησκείες, πάνω από θεωρίες, πάνω από φιλοσοφίες.
Μετά από αυτό το άρθρο, μπορώ να πω και δημόσια, αυτό που λέω σε κάποιους κατ ιδίαν. Από μια ολόκληρη σελίδα, μόνο μια πρόταση μπορεί να απομένει Αληθινή… και αν.
Και κλείνω με ένα απόσπασμα από το βιβλίο μου:
< Το Φως το Αληθινό βρίσκεται εγκλωβισμένο. Με δυσκολία μπορεί κάποιος να διακρίνει τα ελάχιστα ψήγματα της Απόλυτης Αλήθειας ‒μέσω της οποίας Αυτό εκδηλώνεται‒ που βρίσκονται διάσπαρτα μέσα σε έννοιες, αρχαία κείμενα, και σε κάποια ζωντανά σύμβολα της ύλης.
Ο υλικός άνθρωπος μπορεί να εντοπίσει το Φως το Αληθινό στο υλικό πεδίο, όχι φυσικά ψαχουλεύοντας στην ύλη, αλλά μόνο μέσα από την ύψιστη Πνευματική υπέρβαση. Στη συνέχεια, αυτά τα Πνευματικά Ευρήματα, θα τον οδηγήσουν στις αντίστοιχες υλικές πηγές.> [Αγγελική Αναγνώστου]
