ΠΟΙΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΡΧΩΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΟΥΤΟY;
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΕΦ. ΙΒ «§ 31. Τώρα είναι η κρίσις του κόσμου τούτου, τώρα ο άρχων του κόσμου τούτου, θέλει εκβληθεί έξω».
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΕΦ. ΙΣΤ «§11. Περί δε κρίσεως, διότι ο άρχων του κόσμου τούτου εκρίθη».
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ, ΚΕΦ. ΙΔ «§30. Δεν θέλω πλέον λαλήσει πολλά μεθ’ υμών· διότι έρχεται ο άρχων του κόσμου τούτου· και δεν έχει ουδέν εν εμοί».
…ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΣΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΑΝΗΚΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΥΛΙΚΑ …«ΑΓΑΘΑ»!
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ, ΚΕΦ. Δ «§8. Πάλιν παραλαμβάνει αυτόν (τον Ιησού) ο διάβολος εις όρος πολύ υψηλόν, και δεικνύει εις αυτόν πάντα τα βασίλεια του κόσμου και την δόξαν αυτών, §9. και λέγει εις αυτόν· Ταύτα πάντα θέλω σοι δώσει, (αφού φυσικά αυτά είναι δικά του και τα κατέχει!) εάν πεσών προσκυνήσεις με».
ΠΟΥ ΚΑΤΟΙΚΕΙ ΑΥΤΟΣ Ο «ΑΡΧΩΝ»;
… ΤΟ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΑΡΘΡΟ!
Μαγικές πόλεις – Σαμπάλα, Αγκάρθα
Έχει ονομαστεί «Η Απαγορευμένη Χώρα», η «Χώρα των Λευκών Νερών», η «Χώρα των Ακτινοβόλων Πνευμάτων», «ο Θρόνος του βασιλιά του Κόσμου». ΟΙ Χίντους την αποκαλούσαν «Aryavarsha», η χώρα από την οποία ήρθαν οι Βέδες. Οι Κινέζοι την ήξεραν ως «Hsi-Tien». Αλλά σε όλη την Ασία, αυτή η μυστική χώρα είναι γνωστή με το Σανσκριτικό της όνομα «Shambhala», που σημαίνει ο τόπος της ηρεμίας (της ειρήνης).
Πολλοί λαοί από αυτές τις περιοχές έχουν και μια παράδοση ότι η Σαμπάλα είναι ο τόπος προέλευσης των θρησκειών τους. Του Ίνδουισμού, του Βουδισμού, του Ταοϊσμού κ.α. Πολλά βιβλία της προ-βουδιστικής θρησκείας, «Μπον» στο Θιβέτ, αναφέρουν ότι ένα βασίλειο με το όνομα Σαμπάλα κάποτε κάλυπτε το μεγαλύτερο μέρος της Κεντρικής Ασίας, από τη λίμνη Βαϊκάλη ως στο Λομπ-Νορ και από το Κοτάν σχεδόν ως το Πεκίνο. Ένα βασίλειο που ήταν η πατρίδα της Θρησκείας «Μπον»
Σύμφωνα με τον μύθο η Σαμπάλα παρομοιάζεται σαν ένα άνθος λωτού με 8 πέταλα. Περικυκλώνεται από δαχτυλίδια χιονισμένων βουνών και είναι προστατευμένη από τον έξω κόσμο, από την φυσική γεωγραφική της θέση και σύνθεση και από υπερφυσικές δυνάμεις. Ο παρακάτω διάλογος που παραθέτουμε έγινε γύρω στο 1920 μεταξύ ενός υψηλά ιστάμενου Λάμα στο Θιβέτ και του Ρώσου ζωγράφου, συγγραφέα, εσωτεριστή και εξερευνητή, Νίκολας Ρόεριχ (1874-1947) Και είναι μόνο ο πρόλογος από το σπάνιο βιβλίο του Νίκολας Ρόεριχ με τον τίτλο: Σαμπάλα (1930).
«Λάμα, πες μου για τη Σαμπάλα ….».
« …. Εσείς οι δυτικοί δεν γνωρίζετε τίποτε για τη Σαμπάλα και δεν επιθυμείτε στ’ αλήθεια να μάθετε. Ρωτάτε συνεχώς από περιέργεια και προφέρετε αυτή την ιερή λέξη επί ματαίω …»
«..Λάμα, δε ρωτώ για τη Σαμπάλα χωρίς λόγο. Παντού οι άνθρωποι γνωρίζουν αυτό το μέγιστο σύμβολο, κάτω από διαφορετικά ονόματα. Οι επιστήμονες μας ψάχνουν κάθε σπίθα γνώσης σχετικά με αυτό το θαυμαστό βασίλειο. Ο Κσόμα ντε Κόρος γνώριζε για τη Σαμπάλα, όταν έκανε το γνωστό ταξίδι του στα βουδιστικά μοναστήρια.
Ο Γκρούνβεντελ μετέφρασε το βιβλίο του διάσημου Τάσι-Λάμα, ΠαλΝτεν Γιε-Ση, για το δρόμο προς τη Σαμπάλα … Αισθανόμαστε τώρα, ότι κάτω από μυστικά σύμβολα, μια μεγάλη αλήθεια αποκρύπτεται. Λάμα, γνωρίζω ότι αν ένας άνθρωπος με υψηλό πνεύμα, που είναι ήδη προετοιμασμένος, ακούσει μια φωνή να φωνάζει τη λέξη «Καλατζίγια» αυτό είναι το κάλεσμα για τη Σαμπάλα. Γνωρίζουμε ποιος Τάσι-Λάμα επισκέφθηκε τη Σαμπάλα. Γνωρίζουμε για το μυστικό βιβλίο του Αρχιερέα Τ’ Αίσάν, Το Κόκκινο Μονοπάτι για τη Σαμπάλα .. Γνωρίζουμε ακόμη για το τραγούδι της Μογγολίας για τη Σαμπάλα. Ίσως να γνωρίζουμε και άλλα πράγματα που-ποιος ξέρει-μπορεί να είναι καινούρια για σένα »
« Άκου ταξιδιώτη …Η Μεγάλη Σαμπάλα είναι μακριά πέρα από τον ωκεανό. Είναι η υπέροχη ουράνια χώρα. Δεν έχει να κάνει με την Γη μας. Πως και γιατί, εσείς οι γήινοι, ενδιαφέρεστε γι’ αυτή; Μονάχα σε μερικά μέρη, στο μακρινό Βορρά, μπορείς να διακρίνεις τις εξαίσιες ακτίνες της Σαμπάλα …. Εκεί λάμπει σαν διαμάντι το φως στον Πύργο της Σαμπάλα. Εκεί κατοικεί ο Ρίγκντεν-Τζγιέπο, ο Βασιλιάς του κόσμου. Τα μάτια του δεν κλείνουν ποτέ. Μέσα στο μαγικό καθρέπτη του βλέπει όλα τα γεγονότα πάνω στη Γη. Απόσταση δεν υπάρχει γι’ αυτόν. Μπορεί να φέρει βοήθεια στους άξιους, μέσα σε μια στιγμή. Το παντοδύναμο Φως του-Το Φως ανάμεσα στις Σφαίρες-μπορεί να καταστρέψει κάθε σκοτάδι. Τα αμέτρητα πλούτη του και ο λαός του είναι έτοιμα να βοηθήσουν όσους έχουν ανάγκη, αυτούς που υπηρετούν το σκοπό του Δικαίου. Αναρίθμητες νέες δυνάμεις και επιτεύγματα ετοιμάζονται εκεί για την ανθρωπότητα. Οι πολεμιστές του Ρίγκντεν- Τζγιέπο μετενσαρκώνονται συνεχώς ανάμεσά μας και περιμένουν το ιερό σύνθημα … Η τελική μάχη με το Κακό δεν θα αργήσει ….»
Ο Ρόεριχ στη δεκαετία του ’20 ξεκίνησε ένα μεγάλο ταξίδι εξερεύνησης στα Ιμαλάια, στο Θιβέτ, αλλά και σε άλλα απόμακρα μέρη της Ασίας. Ο Ρόεριχ πίστευε ότι η Λάσα, η πρωτεύουσα του Θιβέτ, συνδεόταν μέσω των μοναστηριών της με ένα τεράστιο δίκτυο από υπόγεια, με το μυστικό και υπόγειο βασίλειο της Σαμπάλα όπου ταξιδεύουν μυστικά οι μοναχοί που δεσμεύονται με τον Όρκο της Σιωπής.
Ο Λάμα είχε πει στον Ρόεριχ: «… Μέχρι σήμερα οι άνθρωποι δεν κατάφεραν να ανακαλύψουν όλα αυτά που υπάρχουν στη Γη και στην Ψυχή. Έτσι ας μην προσπαθήσει κανένας άνθρωπος να φτάσει στη Σαμπάλα, χωρίς να τον καλέσουν. Έχετε ακούσει διηγήσεις για δηλητηριώδη ρυάκια και για σπηλιές με θανατηφόρα αέρια; Έχετε παρατηρήσει ποτέ, πως τρέμουν τα ζώα και οι άνθρωποι όταν πλησιάζουν σε ορισμένες τοποθεσίες; …. Πολλοί προσπάθησαν να φτάσουν στη Σαμπάλα απρόσκλητοι. Μερικοί από αυτούς εξαφανίστηκαν για πάντα. Ελάχιστοι έχουν ανακαλύψει την ιερή τοποθεσία, γεγονός που έδειχνε ότι το Κάρμα τους ήταν έτοιμο για κάτι τέτοιο ….».
Ο Ρώσος συγγραφέας και εσωτεριστής, Αντρέα Τόμας, στο βιβλίο του “ShambhaIa, Oasis of Iight” (1976),παρουσιάζει τη Σαμπάλα σαν ένα διεθνές κέντρο των Μεγάλων Μυστηρίων. Έναν τόπο συγκέντρωσης όλων των μεγάλων μυημένων επιστημόνων και φιλοσόφων.
Επίσης υποστηρίζει ότι αν και ελάχιστα είναι γνωστό για μια αόρατη, φιλοσοφική και επιστημονική που λειτουργεί στην απομόνωση των Ιμαλάιων, από τις παλιές εποχές υπήρχε μια σταθερή επικοινωνία ανάμεσα στις ομάδες των μυημένων της Ασίας και της Μεσογείου, παρά τις μεγάλες αποστάσεις που τις χωρίζουν. Και ότι αυτές γνώσεις από τη Σαμπάλα έθρεψαν τα μεγαλύτερα Μυστήρια της αρχαίας Δύσης.
Ο Βουδισμός οφείλει σχεδόν όλη την γνώση του για τη Σαμπάλα από τα κείμενα της «Καλατσάκρα». Η βουδιστική παράδοση αναφέρει ότι τα κείμενα της «Καλατσάκρα» διδάχτηκαν από τον Βούδα στον Βασιλιά της Σαμπάλα και εκεί έμειναν ασφαλή μέσα στους αιώνες για να επιστρέψουν τελικά στην Ινδία.
Τον 11ο αιώνα μεταφράστηκαν στα θιβετανικά από τα σανσκριτικά μαζί με αναρίθμητα σχόλια και επεξηγήσεις. Τις τελευταίες δεκαετίες μεταφράστηκαν και εκδόθηκαν και στη Δύση πολλά από αυτά τα κείμενα, αλλά και πολλά λαμαϊκά γραπτά πάνω στο θέμα της Σαμπάλα. Μερικά από αυτά είναι: «Τα Μπλε Χρονικά», «Η Σφαίρα της Σαμπάλα», «ο Δρόμος για τη Σαμπάλα»
Οι θρύλοι και οι ιστορίες για έναν υπόγειο παράδεισο στην καρδιά της Ασίας διαδόθηκαν στη Δύση από τις Ελληνορωμαϊκές εποχές.
Όπως το ταξίδι που κατέγραψε ο έλληνας φιλόσοφος Φιλόστρατος μαζί με τον Απολλώνιο Τυανέα, στις ερημιές των Ιμαλάιων του Θιβέτ, τις οποίες αποκαλούσε «Η Απαγορευμένη Χώρα των Θεών». Αργότερα διαδίδονταν όλο και περισσότερες πληροφορίες για εκείνες τις περιοχές από τους πρώτους χριστιανούς ιεραποστόλους.
Οι πρώτοι ευρωπαίοι , στη σύγχρονη ιστορία που έφεραν λεπτομερείς αναφορές για τη μυστική χώρα της Σαμπάλα και για τον ηγεμόνα της «Βασιλιά» του κόσμου», φαίνεται πως ήταν ο Στέφεν Κασέλα και ο Τζων Καμπράλ, δύο Ιησουίτες ιεραπόστολοι, που τον 17ο αιώνα έμειναν για ένα χρονικό διάστημα στην περιοχή του μοναστηριού του Παν-Τσεν Λάμα.
Όμως ο πρώτος άνθρωπος που τράβηξε την προσοχή της Δύσης στο ζήτημα της ύπαρξης ενός μυστικού ιερού κέντρου στην Ασία, ήταν η μαντάμ Έλενα Π. Μπλαβάτσκυ, ιδρύτρια της Θεοσοφικής Εταιρίας.
Στο βιβλίο της «The Secret Doctrine», αναφέρει ότι η θρυλική Σαμπάλα ήταν μια αιθερική πολιτεία στην έρημο Γκόμπι.
Ήταν το «αόρατο αρχηγείο» των Μαχάτμας, μιας αδελφότητας μεγάλων πνευματικών διδασκάλων, που μετανάστευσαν εκεί μετά από την καταβύθιση της «Μου» κάτω από τον Ειρηνικό ωκεανό.
Επίσης η Μπλαβάτσκυ γράφει ότι «η καρδιά της Μητέρας Γης χτυπά ακριβώς κάτω από την ιερή Σαμπάλα ….»
Ο μεγάλος συγγραφέας και εσωτεριστής Ρενέ Γκενόν περιγράφει τη Σαμπάλα σαν ένα μεγάλο “κέντρο υψηλά εξελιγμένων ενεργειών στην κεντρική Ασία”, έναν αρχετυπικό “Άγιο Τόπο” που όλοι οι άλλοι Άγιοι Τόποι όπως η Ιερουσαλήμ, οι Δελφοί, το Μπεναρές κ.α. δεν είναι παρά οι δευτερεύοντες κατοπτρισμοί του.
Ο Γνενόν επισημαίνει ότι η Σαμπάλα υπάρχει και στην επιφάνεια της γης και στην Υποχθόνια.
Μιλάει για το τεράστιο υπόγειο δίκτυο σπηλαίων και στοών που διατρέχουν το Ιερό Κέντρο για χιλιάδες χλμ αποδίδοντας σ’ αυτές τις κατακόμβες τη λειτουργία ενός ακόμη πιο μυστικού και εξελιγμένου κέντρου μύησης που αποκαλείται ‘Άγκάρθα”.
Η Αγκάρθα λέει ήταν το αληθινό κέντρο της διακυβέρνησης του κόσμου. Ήταν η απρόσιτη παρακαταθήκη όλης της σοφίας του κόσμου έχοντας επιβιώσει από τις καταστροφές των πολιτισμών και τους κατακλυσμούς της γης και η οποία σύντομα θα στείλει τις ενέργειές της για να δημιουργήσει έναν νέο πλανητικό πολιτισμό.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στις διάφορες ιστορίες που υπάρχουν για όλα αυτά, η Αγκάρθα και Σαμπάλα μπερδεύονται μεταξύ τους τόσο συχνά που δεν φαίνεται ξεκάθαρα αν πρόκειται για διαφορετικά ονόματα του ίδιου μυστικού κόσμου η για διαφορετικά μέρη. Συχνά επίσης η Σαμπάλα εμφανίζεται ως ιερή πόλη και πρωτεύουσα του Βασιλείου της Αγκάρθα και το αντίστροφο.
Επίσης έχει παρατηρηθεί μέσα από διάφορες μελέτες, ότι η ομοιότητα του ονόματος “Αγκάρθα” η Αγκάρτα η Αγκάρτι ή Ασγκάρθα, με την υπερβόρεια μυθική χώρα “Ασγκάρτ”, την κατοικία του θεού Οντίν και των άλλων θεών της βόρειας μυθολογίας στο κέντρο της οποίας βρίσκεται η “Βαλχάλα”, τα θεϊκά ανάκτορα στα οποία έφταναν οι ψυχές των πολεμιστών που σκοτώθηκαν στη μάχη για να συναντήσουν τον Όντιν. Το όνομα Βαλχάλα έχει επίσης μία ομοιότητα με το όνομα Σαμπάλα το μυστικό κέντρο της Αγκάρθα και εστία του “Βασιλιά του Κόσμου”.
Λέγεται ότι η πρωτεύουσα της Αγκάρθα περιβάλλεται από οικισμούς των μεγάλων ιερέων και των επιστημόνων. Θυμίζει κάπως τη Λάσα όπως και τη Ποτάλα, το παλάτι του Δαλάι Λάμα που είναι η κορυφή ενός βουνού που σκεπάζεται από μοναστήρια και ναούς. Ο Θρόνος του Βασιλιά ου Κόσμου περικυκλώνεται από εκατομμύρια ενσαρκωμένων θεοτήτων.
Εκεί μέσα σε κρυστάλλινα παλάτια ζουν οι αόρατοι Άρχοντες όλων των ευσεβών ανθρώπων, ο Βασιλιάς του Κόσμου ή Brahatma, και οι δυο βοηθοί του Mahatma, που γνωρίζει όλους τους σκοπούς των μελλοντικών γεγονότων Mahynga που εξουσιάζει τις αιτίες αυτών των γεγονότων.
Όποτε αναφέρεται αυτό το απόκρυφο ιερό κέντρο του κόσμου δυο ονόματα ξεπροβάλουν πάντα: Σαμπάλα και Αγκάρθα. Χαρακτηριστικό είναι επίσης ότι συχνά εμφανίζονται ως δυο ξεχωριστές δυνάμεις, τόποι ή σχολές που βρίσκονται σε πόλεμο. Στο θρυλικό βιβλίο των Πάουελς και Μπερζιέ “η Αυγή των Μάγων” αναφέρεται το εξής: “…. Σύμφωνα με το θρύλο τον οποίο αναμφίβολα έμαθε ο Χαουσχόφερ το 1905 και την εκδοχή που δίνει ο Ρενέ Γκενόν στο Le Roi du Monde, έπειτα από τον κατακλυσμό της Γκόμπι, οι άρχοντες και οι δάσκαλοι αυτού του μεγάλου κέντρου του πολιτισμού, μετακινήθηκαν σε ένα τεράστιο υπόγειο στρατόπεδο κάτω από τα Ιμαλάια. Εκεί στην καρδιά αυτών των σπηλαίων χωρίστηκαν σε δυο ομάδες, μια που ακολουθούσε το “Δρόμο του Δεξιού Χεριού” και μια που ακολουθούσε “το Δρόμο του Αριστερού Χεριού”.
Όσο για τη πεποίθηση πολλών ότι η Σαμπάλα είναι η πρωτεύουσα του βασιλείου της Αγκάρθα, αυτή προέρχεται από τα βιβλία του Walter Siegmeister, που έγραφε με το ψευδώνυμο “Raymond Bernand”, για τη Κούφια Γη, κατά τη δεκαετία του ’30. Από ότι φαίνεται όμως πρόκειται για το ίδιο υπόγειο βασίλειο, που στην περιοχή της Μογγολίας και της ερήμου Γκόμπι ονομάστηκε ‘Άγκάρθα”, και την περιοχή των Ιμαλάιων και του Θιβέτ “Σαμπάλα”. Τα ονόματα όντως καθρεφτίζουν δύο ξεχωριστές τάσεις των σχολών μύησης που συμπεριλαμβάνουν διδασκαλίες περί Κούφιας Γης. Οι διδασκαλίες περί Αγκάρθα είναι ινδικής/Ινδουιστικής προέλευσης και οι διδασκαλίες περί Σαμπάλα είναι Θιβετανικής/Βουδιστικής προέλευσης.
Ο Παν-Τσεν Λάμα έγραψε ότι το “τεράστιο βασίλειο της Σαμπάλα” εκτείνεται ανάμεσα στο όρος Kailas (στα νότια του Θιβέτ, περίπου 700 μίλια από το Tarim) και στον “κοντινό ποταμό Sita”.
Ο Λάμα Thondup αποκαλεί τη Σαμπάλα “μία από τις έξι περιοχές της κεντρικής ηπείρου του νότου”, και αυτές είναι οι ακόλουθες αρχίζοντας από το βορρά:
1) Η χώρα του Χιονιού,
2) Η Σαμπάλα ,
3) Η Κίνα,
4) Το νότιο Σιν -Κιανγκ,
5) Το Θιβέτ,
6) Η Ινδία.
Πολλές ιερατικές παραδόσεις τοποθετούν τη Σαμπάλα στον ουρανό, (άλλωστε ακόμα και η Μπλαβάτσκυ συχνά την αναφέρει ως ένα αόρατο “Λευκό Νησί”, μια αιθερική όαση στην έρημο Γκόμπι) και την περιγράφουν με αιθερική υπόσταση. Αυτό συνδέεται με μια αντικατοπτρική αντιστοιχία που χαρακτηρίζει ένα “ιερό κέντρο”, το οποίο έχει ουράνιο, επίγειο και υπόγειο αντίστοιχο τοποθετημένα συμμετρικό πάνω από ένα ιερό ενεργειακό άξονα.
Σημαντικό είναι επίσης το γεγονός σύμφωνα με το οποίο η Καλατσάκρα Τάντρα έχει συσχετιστεί στενά με τη μυστική χώρα της Σαμπάλα- με τις περιοχές της και τους βασιλιάδες της. Όμως οπουδήποτε και αν προσπαθήσει κανείς να βρει τη Σαμπάλα δεν θα τα καταφέρει. Ακόμα και αν ανοίξει ένα χάρτη και ψάξει για αυτήν ή θέλει να αγοράσει ένα αεροπορικό εισιτήριο δεν θα τα καταφέρει γιατί δεν θα τη βρει πουθενά. Και αυτό διότι, παρόλο που η Σαμπάλα είναι μια χώρα αληθινή και πραγματική δεν μπορεί να τη δει ο οποιοσδήποτε, αφού κανείς συνηθισμένος άνθρωπος δεν έχει πρόσβαση σε αυτήν, αλλά είναι προσβάσιμη μόνο σε αυτούς που έχουν αποκτήσει καλό κάρμα και συνεπώς έχουν φτάσει σε κάποια υψηλή βαθμίδα εξέλιξης.
Η ινδό-θιβετανική παράδοση αναφέρει ότι η κεντρική Ασία επικοινωνεί με τον υπόγειο κόσμο της Αγκάρθα μέσα από κάποιες μυστικές πόρτες. Και ότι αυτός ο κόσμος κατοικείται από μια μυστηριώδη φυλή, την οποία ο συγγραφέας Μπόλβερ Λύττον ονομάζει “λαό του Βρίλ”.
Σ’ αυτόν τον υποχθόνιο κόσμο λοιπόν αναφέρεται ότι αυτοί που κατοικούν πιθανότατα είναι μυσταγωγοί της ανθρωπότητας και έχουν εγκαταλείψει την επιφάνεια της γης εδώ και χιλιάδες χρόνια.
Επίσης οι κάτοικοι αυτοί ,λένε, ότι έχουν πολύ υψηλή νοημοσύνη και οι ικανότητες τους είναι πολύ ανώτερες από τις σημερινής ανθρωπότητας και ότι καθοδηγούν τους πνευματικούς αρχηγούς αυτής με τις συμβουλές τους. Οι Θιβετανοί πιστεύουν ότι ο Δαλάι Λάμα και οι μυημένοι των υψηλών βαθμίδων βρίσκονται σε επαφή με την Αγκάρθα και την πρωτεύουσα της, τη Σαμπαλλάχ.
Σύμφωνα με την άποψη αυτή η Λάσα όπως επίσης και άλλα μέρη της ερήμου του Γκόμπι και του Τουρκεστάν βρίσκονται σε απόκρυφη αντιστοιχία με διαδρόμους που οδηγούν στην Αγκάρθα.
Ο Φερδινάνδος Οσσεντόβσκι είναι ένας από τους λίγους συγγραφείς που έχουν ασχοληθεί και έχουν αναφέρει κάποια λεπτομερειακά στοιχεία για τις επαφές μ’ αυτόν τον “άγνωστο” κόσμο, τον οποίο κυβερνά ο “βασιλιάς του κόσμου”, ο απόκρυφος κύριος της γης.
Αυτός λοιπόν ο κύριος της γης έκανε μια προφητεία σύμφωνα με την οποία μια άγνωστη κατάρα η οποία αφού θα απλωνόταν στον κόσμο, θα σάρωνε όλους τους πολιτισμούς, θα σκότωνε κάθε ηθική και θα κατέστρεφε τους λαούς με αποτέλεσμα να σταματήσει η πρόοδος και να φράξει ο δρόμος προς το θείο.
Μετά από αυτό όμως θα εμφανιστεί ένας αρχηγός πολύ δυνατός και αποφασισμένος, πιο πολύ και από τον Τζέγκις – Χαν και τον Ουγκντάι, ο οποίος θα είναι επίσης πιο ευνοϊκός, επιδέξιος και ελεήμονας από το σουλτάνο Μπαρμπέρ…. θα κρατήσει στα χέρια του την εξουσία μέχρι εκείνη την ευτυχισμένη μέρα όπου θα βγει από την υποχθόνια κατοικία του ο βασιλιάς του κόσμου. (… Ως ο αντίχριστος…)
Επίσης ο Οσσεντόβσκι αναφέρει το εξής:
Ότι στο ανάκτορο του Μπογκντό, ένας Λάμα του έδειξε ένα ειδικό σεντούκι σκεπασμένο μ’ ένα πολύτιμο χαλί μέσα στο οποίο βρισκόταν μια χόλκινη πλάκα που φέρει το μυστηριακό έμβλημα και την αφήγηση του τελευταίου οράματος του Ζωντανού Βούδα….
Σύμφωνα λοιπόν με την περιγραφή του Οσσεντόβσκι ο υποχθόνιος αυτός κόσμος κατοικείται από ένα λαό που έχει φτάσει στην πιο υψηλή γνώση και τώρα είναι ένα βασίλειο με εκατομμύρια υπηκόους που πάνω τους βασιλεύει ο βασιλιάς του κόσμου, ο οποίος γνωρίζει όλες τις δυνάμεις της φύσης, διαβάζει μέσα σ’ όλες τις ανθρώπινες ψυχές και μέσα στο μεγάλο βιβλίο του πεπρωμένου, το οποίο βέβαια είναι αόρατο στον κοινό άνθρωπο . Και αυτοί οι υπήκοοι που είναι πάνω από 800 εκατομμύρια εκτελούν όλες τις διαταγές του. Αυτό λοιπόν το βασίλειο είναι η Αγκάρθι (Αγκάρθα) …
Εκτείνεται μέσα από υπόγεια περάσματα σε όλο τον κόσμο. Και η γνώση της ύπαρξης του βασιλείου των μακάρων, του “μεγάλου ναού” της ιερής επιστήμης, το οποίο είναι πιο άγιο και πιο ισχυρό από όλους τους ανθρώπους, είναι σημαντική παρηγοριά για τις αμαρτωλές καρδιές μας και τις διεφθαρμένες ψυχές μας, για αυτό και δεν θα ήταν σωστό να το κρύψουμε από την ανθρωπότητα.
Ο εσωτεριστής Σάιντ – Ύβντ Αλβ’ευντρ, από την άλλη πλευρά μας εμπιστεύεται τα εξής στο βιβλίο του “Αποστολή της Ινδίας στην Ευρώπη”(σελίδα 27)
“Στην επιφάνεια και μέσα στα σπλάχνα της γης, η πραγματική έκταση της Αγκάρθα αψηφά το αγκάλιασμα και την πίεση της βίας και της βεβήλωσης. Χωρίς να μιλήσουμε για την Αμερική, που το άγνωστο υπέδαφος της άνηκε σε μια πολύ παλαιά Αρχαιότητα, στην Ασία και μόνο, γύρω στο μισό δισεκατομμύρια άνθρωποι γνωρίζουν λίγο πολύ την ύπαρξη και το μέγεθος της.”
Η ίδια πίστη με αυτήν ,ότι δηλαδή το εσωτερικό της γης κατοικείται αναπτύσσεται και στο έργο του Μπάλβερ – Λυττον: ‘Ή φυλή που θα μας εξολοθρεύσει”. Ο Λόρδος Λύττον ήταν ένας μυημένος υψηλής βαθμίδας στο Τάγμα των Ροδόσταυρων. Το γεγονός ότι η επιστήμη δεν κατάφερε να ανακαλύψει τις εισόδους του Βασιλείου αυτού δεν έχει τίποτε το εκπληκτικό αν πιστέψουμε τον Σαιντ- Υβ ντ’ Αλβέυντρ που γράφει (προαν. Έργο σελ. 35): “Αυτά που θα πω εδώ και παρακάτω θα μοιάζουν με παραμύθι από τις Χίλιες και μια Νύχτες, κι όμως τίποτα δεν είναι πιο πραγματικό. Φαίνεται όμως ότι αόρατα φράγματα εμποδίζουν την είσοδο των αμύητων στην Αγκάρθα, παρά την ύπαρξη σημείων επαφής και μυστικών οδοιπορικών που περιγράφουν πως μπορείς να τις προσεγγίσεις. Τα καταφέρνουν μόνο να τη βρουν (καθώς λένε) αυτοί που από μόνοι τους μπόρεσαν -οριστικά ή προσωρινά- να φτάσουν στο δονητικό επίπεδο που επιτρέπει να περάσει κανείς στις απαγορευμένες περιοχές”.
Σύμφωνα με την παράδοση, η Αγκάρθα δεν ήταν πάντα υπόγεια και δεν θα μείνει πάντα έτσι. Θα έρθει κάποιος καιρός όπου, κατά τον Οσσεντόβσκι, “οι λαοί της Αγκάρθι θα βγουν από τις σπηλιές τους και θα φανερωθούν στην επιφάνεια της γης”.Σημαντικό ακόμα είναι να τονίσουμε ότι η λέξη Αγκάρθα σημαίνει “άπιαστη” ή “απρόσιτη” και “απαραβίαστη”.
Ο Ζαν – Μάρκες Ριβιέρ, ανατολιστής και μέλος της Ασιατικής Εταιρίας, βεβαιώνει, όπως και ο Ρενε Γκενόν στο έργο του “Ο Βασιλιάς του Κόσμου”, την πραγματική ύπαρξη της Αγκάρθα, την οποία και “τοποθετεί” σε μια κρυφή περιοχή: στο Ναπαμάκο.
Αυτή η απαγορευμένη περιοχή βρίσκεται στην καρδιά των Ιμαλάϊων (Θιβέτ), γιατί η παράδοση λέει πως “ Ό Βραχμαπούτρα, ο ιερός ποταμός την περιβάλλει για να την προστατεύσει”.
Πολλοί ήταν αυτοί που αναζήτησαν τη Σαμπάλα στον φυσικό και υλικό κόσμο. Άλλοι μίλησαν για μία ουράνια χώρα που δεν έχει να κάνει με τη γη μας. Και κάποιοι προσπάθησαν να ανακαλύψουν τους υπόγειους διαδρόμους και στοές που οδηγούν στην μυστηριώδη πόλη.
Απ’ ότι φαίνεται η Σαμπάλα έχει να κάνει με 3 κόσμους:
Τον ουράνιο, τον γήινο και τον υποχθόνιο.
Η ίδια πόλη που αντικαθρεπτίζεται σε τρία επίπεδα. Είναι μια ιερή πόλη που βρίσκεται στον άξονα της γης, το «το ιερό κέντρο», των περισσότερων αρχαίων πολιτισμών, που μπορεί και ενώνει όλες τις δυνάμεις και ενέργειες του Ουρανού, της Γης και του Υποχθόνιου κόσμου.