ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ: ΠΕΡΙ ΚΡΙΣΕΩΣ

Η αντιγραφή απαγορεύεται

Οι απαντήσεις σε ερωτήσεις αναγνωστών, είναι δοσμένες
από την Αγγελική Αναγνώστου, βάσει της θέσης του βιβλίου:
“ΑΝΤΕΧΕΙΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ; ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑΣ“

ΕΡΩΤΗΣΗ: Πως σχολιάζετε το παρακάτω εδάφιο από την Επιστολή του Αποστόλου Παύλου προς Εβραίους (9:27) «Απόκειται τοις ανθρώποις άπαξ αποθανείν, μετά δε τούτο, κρίσις»

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Καλό θα ήταν  να μπορεί κάποιος να διαχωρίσει την θρησκεία, από τον Χριστό. Υπάρχουν αρκετοί θεολόγοι (όχι ιερείς) που διαπιστώνουν πως η θρησκεία μας βρίθει αντιφάσεων. Αυτό είναι “φυσικό”, επειδή διαφορετικά ήταν αυτά που δίδαξε ο Χριστός, από αυτά που δίδαξε ο Παύλος [Φαρισαίος και πρώτος διώκτης των Χριστιανών, που πρωτοστάτησε στο λιθοβολισμό του Στεφάνου]. Στην ουσία η θρησκεία μας είναι μίξη δύο αντίθετων θρησκειών: της Ιουδαϊκής (που δίδαξε ο Παύλος) και της Χριστιανικής (που δίδαξε ο Χριστός).
Άποψή μου είναι πως ο Παύλος ήταν ο μεγαλύτερος καταστροφέας της Διδασκαλίας του Χριστού! Δεν άκουσε ποτέ ο ίδιος την διδασκαλία Του Χριστού ‒αφού ουδέποτε υπήρξε μαθητής Του‒ αλλά την ερμήνευσε σύμφωνα με την κρίση του και τη δική του πίστη.

Ας εξετάσουμε όμως το «γεγονός» που ισχυρίζεται ο Παύλος ότι του συνέβη στην έρημο. Ήταν τότε που ενώ κατευθυνόταν προς την Δαμασκό με πρόθεση να καταστείλει την εκεί εξάπλωση του Χριστιανισμού, του παρουσιάστηκε τάχα ο Χριστός σε όραμα και του είπε το περιβόητο: «Σαούλ, Σαούλ γιατί με καταδιώκεις;». Έκτοτε ο Παύλος μετεστράφη και ασπάσθηκε τον Χριστιανισμό!

Αυτό το περιστατικό θα μπορούσαμε να το ερμηνεύσουμε διαφορετικά!

Την ώρα που ο Παύλος ταξίδευε προς τη Δαμασκό έχοντας στο νου του την βασική του αποστολή, δηλαδή πώς να καταστείλει τους Χριστιανούς και τριβέλιζε το μυαλό του για να βρει νέους, πιο αποτελεσματικούς τρόπους διάλυσης της Χριστιανικής Ιδέας, του ήρθε η φαεινή: Να διεισδύσει μέσα στους κόλπους της Χριστιανικής κοινότητας, και από «μέσα», να διαβρώσει όλη την Ιδέα.
Έτσι λοιπόν και έκανε. Γι’ αυτό θεωρώ πως σκαρφίστηκε όλο το περιστατικό ο ίδιος, αφού άλλωστε δεν υπάρχουν και μάρτυρες για να το βεβαιώσουν.

Έτσι  παρείσφρυσε στην «καρδιά» της Χριστιανικής Ιδέας, και όπως το σκουλήκι μέσα στο μήλο, την παραποίησε από μέσα, εγκαθιστώντας τον Γιαχβέ ‒αυτόν τον αιμοσταγή “θεό” της Παλαιάς Διαθήκης‒ ως τον πατέρα του Χριστού και διαστρέφοντας όλη τη θρησκεία.

Δηλαδή ο Χριστός είχε κάνει “λάθος” με την επιλογή των 12 μαθητών να διαδώσουν το Ευαγγέλιο, και ξαφνικά “αποφάσισε” πως ο διώκτης Παύλος, θα ήταν καταλληλότερος γι’ αυτή τη δουλειά!

Το συγκεκριμένο λοιπόν εδάφιο:

«Απόκειται τοις ανθρώποις άπαξ αποθανείν, μετά δε τούτο, κρίσις. [Προς Εβραίους 9:27]»
(Μετάφραση:  Και καθώς είναι αποφασισμένο εις τους ανθρώπους άπαξ να πεθαίνουν, μετά δε τούτο είναι κρίσις.)

δεν μεταφέρει τη θέση του Ιησού, αλλά την άποψη του Παύλου… 

Ο Χριστός και οι πραγματικοί μαθητές του, είχαν άλλη άποψη σχετικά με το πόσες φορές γεννιέται και πεθαίνει (μετενσαρκώνεται) στη Γη ένας άνθρωπος, και κατ’ επέκταση αμαρτάνει, αφού για τον ΕΚ ΓΕΝΕΤΗ τυφλό που θεράπευσε ο Χριστός, οι μαθητές, Τον ρωτάνε:

Ιωάννης 9:2 «Και ηρώτησαν αυτόν οι μαθηταί αυτού, λέγοντες· Ραββί, τις ήμαρτεν, ΟΥΤΟΣ ή οι γονείς αυτού, ΩΣΤΕ ΝΑ ΓΕΝΝΗΘΗ τυφλός;»

Επίσης το προς εξέταση εδάφιο, περιέχει άλλο ένα κομμάτι ΠΑΡΑΠΟΙΗΜΕΝΟ: την ιδέα της ΚΡΙΣΗΣ, την οποία ο Χριστός απορρίπτει και διατυμπανίζει:

Ο Απόστολος Παύλος όμως υποστηριζόμενος από τον κριτή/θεό του/Γιαχβέ, τον θεό που καθιέρωσε το «οφθαλμόν αντί οφθαλμού», διδάσκει πάλι την «Κρίση».

Όμως ο Χριστός ξεκαθαρίζει:

ΙΩΑΝ. ΙΣΤ «§11. Περί δε κρίσεως, διότι ο άρχων του κόσμου τούτου εκρίθη».
ΕΠΕΙΔΗ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΣ ―Ο ΑΡΧΩΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΟΥΤΟΥ‒ ΕΧΕΙ ΚΡΙΘΕΙ.

Όμως αυτά έχουν προειπωθεί από τον ίδιο τον Χριστό στο Ευαγγέλιο του Ιούδα (ένα Ευαγγέλιο, πέρα για πέρα ΓΝΗΣΙΟ):

«Γιατί στις ανθρώπινες γενεές έχει ειπωθεί: Κοιτάξτε, ο Θεός θα δεχθεί τη θυσία σας από τα χέρια ενός ιερέα –ο οποίος είναι ένας υπηρέτης της πλάνης»…

Περισσότερες πληροφορίες, αναλύσεις και αποδείξεις, στο βιβλίο:
«ΑΝΤΕΧΕΙΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ; ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑΣ»

antexeistinalitheia.gr